Het gewoon sneeuwklokje is geen oorspronkelijk inheemse plant. Het is ooit ingevoerd ter opluistering van landgoederen en parken en daar heeft het sneeuwklokje zich sindsdien kunnen handhaven en uitbreiden. Nog altijd kun je bij sommige landgoederen grote velden sneeuwklokjes vinden die aan het eind van de winter een spectaculair beeld geven.
Ook als tuinplant is het plantje zeer geliefd. Door het dumpen van tuinafval is het sneeuwklokje ook buiten de tuingrenzen in het wild terecht gekomen. Daar weet het zich wonderwel te handhaven in bermen en bosranden.
Het bloempje van het sneeuwklokje is onmiskenbaar. Elk stengeltje heeft één bloem die deemoedig omlaag gebogen hangt. Een verschil met bijvoorbeeld het lenteklokje dat wat later bloeit en meerdere bloemen aan een stengel heeft. De bloem bestaat uit drie witte bloemdekblaadjes die de buitenring van de bloem vormen. Kijk ook eens in het hartje van de bloem. Daarbinnen zit nog een krans van drie kleinere blaadjes, wit met een groene vlek. Daarin zitten stamper en meeldraden en ook vinden de vroegste insecten er de eerste nectar van het jaar.
Naast het gewone sneeuwklokje zijn er nog allerlei andere verwante soorten en variëteiten in de handel, zoals het groot sneeuwklokje en het Kaukasisch sneeuwklokje. Een enkele keer verwilderen die ook en kun je ze in de natuur aantreffen.
4 reacties
Veel plezier! Misschien kun je een van je sneeuwklokjes op facebook posten? Groet, Ron
Beste Ron,
Ik heb geen Facebook, maar heb een foto van het sneeuwklokje op mijn Google+ pagina gezet (https://plus.google.com/+AnnetteSpijker07). Ik zou het leuk vinden om je commentaar hierop te horen.
Groet, Annette.
Hoi Annette,
Ik zal via je google+ deze week reageren! Groet, Ron
Leuk artikel over het Sneeuwklokje met zoveel informatie en mooie foto’s. Bedankt voor de tips om het Sneeuwklokje te fotograferen. Ik ga er meteen mee aan de slag.
Hartelijke groet, Annette.