Visarend

In april en mei komen de visarenden vanuit hun overwinteringsgebieden in Afrika over Nederland heen richting hun broedgebieden ten noorden van ons. In het voorjaar hebben ze haast. Ze willen als eerste de beste broedplekjes bezet houden. In het voorjaar komt het daarom niet vaak voor dat visarenden langdurig ergens pleisteren. Je ziet ze soms hoog overvliegen, een visje meepikken en weer doorknallen. Nee, de beste tijd is toch echt (eind) augustus en vooral september tot begin oktober. Dan blijven er soms wekenlang meerdere visarenden in een gebied hangen. Dit is het moment om ze te fotograferen. De grootste kick is natuurlijk een duikende visarend. Hier komt een dosis geluk bij kijken, maar ook veel tijd. Ik heb vaak meegemaakt (langs de IJssel bij Deventer) dat een visarend elke ochtend en middag rond een bepaald tijdstip langskwam om te vissen. Hierop kun je dan anticiperen. Ga zo zitten dat het licht goed is. Dat je een fijne achtergrond hebt. Met windstil weer – en daardoor een rimpelloos wateroppervlak – heeft de visarend veel meer kans om een vis te pakken. Maar jij als fotograaf hebt dan dus maar weinig kans om een duik te fotograferen. Als het iets meer waait heeft hij meer duiken nodig om een vis te vangen. Beter voor de fotograaf!

Stel alsjeblieft je belichting op handmatig. Een visarend komt van hoog (lichte lucht = overbelichten), daalt voor bomen langs (neutrale belichting), en duikt het water in (als het water donker is moet je onderbelichten). Dit red je nooit als je je belichting op automatisch zet. Hou je sluitertijd zo hoog mogelijk. Ga daarom zo hoog mogelijk in je iso waarden zitten. Liever een beetje ruis dan onscherpte. Natuurlijk, als je mogelijkheden genoeg hebt, kun je ook experimenteren met lage sluitertijden.

Soms kun je heel mooi visarenden bekijken vanuit schuilhutten. Echter, niet alle schuilhutten zijn geschikt om vissende visarenden te fotograferen. De te smalle kijkspleten (en te grote lenzen) zorgen ervoor dat je weinig bewegingsvrijheid hebt.