Fotografiegids Vlinders & libellen
Dé gids voor het fotograferen van 30 vlinder- en 37 libellensoorten in Nederland en België. Boordevol tips, technieken, herkenning en verspreidingskaartjes. Gemaakt door 12 topfotografen, in samenwerking met De Vlinderstichting.
Een zeldzame soort
De zilveren maan is een zeldzame parelmoervlinder geworden, die helaas op veel plaatsen is verdwenen. Hij is nog te vinden in natuurgebieden bij schrale, vochtige riet- en hooilanden.
In de Weeribben-Wieden zijn nog vrij redelijke populaties en in enkele natuurgebieden in Friesland, Overijssel, Gelderland, Utrecht en op Terschelling. De teruggang is zorgelijk, want in de vorige eeuw was de soort nog algemeen met grote aantallen in vochtige moerasachtige gebieden en de duinen. Ook in België is de soort zeldzaam en vooral te vinden in het zuidoosten. In Midden- en Noord Europa is de zilveren maan wijdverspreid.
De reden van de sterke teruggang ligt, zoals voor zoveel vlinders, vooral in de intensivering van het grondgebruik in Nederland met verdere ontginning en ontwatering. De Vlinderstichting vermeldt dat vermesting, ontwatering en versnippering van de leefgebieden een belangrijke oorzaak is. Ook de klimaatextremen zoals droogte, hitte en extreme regenval kunnen een rol spelen en een laatste zetje geven.
Als de waardplant het moerasviooltje onder druk komt te staan, krijgt daarmee ook de vlinder het heel moeilijk. Vandaar dat je de zilveren maan nu alleen nog maar in natuurgebieden kunt vinden. Zelfs in die gebieden is het voor het beheer een hele opdracht om goede condities te behouden voor de instandhouding van deze mooie soort.
Wanneer vliegen ze?
De eerste generatie zilveren manen vliegt van midden mei tot half juni. De tweede generatie vliegt van midden juli tot half augustus. Moerasviooltje, duinviooltje en hondsviooltje zijn de waardplanten waarop ze hun eitjes afzetten.
Kenmerken zilveren maan
Er zijn tien soorten parelmoervlinders in Nederland en ze zijn bijna allemaal zeldzaam. Ze verschillen in grootte en de zilveren maan is een kleinere soort. Alle parelmoervlinders lijken sterk op elkaar als je kijkt naar de bovenzijde van de vleugels. Die bovenkant is bij alle soorten oranje-bruin met talrijke zwarte vlekken. Determinatie is daardoor niet gemakkelijk. Je hebt vooral een beeld van de onderzijde nodig om ze goed te kunnen herkennen. De zilveren maan is herkenbaar aan de zwarte vlek op de onderzijde van de achtervleugel. Die markante stip aan de basis van de vleugel in een oranjerode cel omgeven door wit, is hét opvallend kenmerk. Langs de achterrand van de vleugel loopt een mooie gebogen rij witte vlekken.
