Springende rat

Ieks een rat, die moet weg!

De eerste reactie in zo’n geval is: ‘ieks een rat, die moet weg!’. Omdat het beestje telkens overdag actief was kon ik hem in de gaten houden. Het bleek een mannetje te zijn, dus minder kans op vermeerdering en het diertje mocht blijven. Het dier had een hol gegraven achter de regenton tegen de gevel van het huis. Ik had al snel door dat de rat niet schuw was en zeer behendig. Hij klom in de voedersilo en kwam na verstoring snel weer terug. Hij was aan het hamsteren en bleef maar heen en weer rennen. Dat bracht mij op ideeën.

Ik heb een voerplekje gemaakt vlak bij het huis. Aangezien het huis aan de achterzijde een schuifpui heeft kon ik van binnenuit door het glas fotograferen vanuit een laag standpunt. Hoe comfortabel wil je het hebben? Zolang je recht door het glas fotografeert zie je er niks van. De rat trok zich in elk geval niks van mij aan of van de katten aan ‘mijn’ kant van het glas. Ik heb geprobeerd ‘gewone’ foto’s te maken van de rat. Dat lukte niet goed, aangezien de tuin op het noorden ligt en weinig licht krijgt. Bovendien had de rat het stilzitten nog niet uitgevonden. Ik moest iets anders proberen.

Ik heb een voerbakje op een steen gezet. Dat had hij direct door. Stap voor stap heb ik het bakje hoger gezet, uiteindelijk op een oude zinken vuilnisemmer, met een trapje van stenen voor de rat om de emmer te kunnen bereiken. Vervolgens heb ik de afstand van het trapje tot de emmer vergroot, zodat de rat moest springen om het voer te bereiken. En voilá, ik had mijn doel bereikt. Ik heb er flitsers bij geplaatst om alles mooi te belichten en de rat te kunnen bevriezen. Ook hier trok het dier zich niks van aan. Ik ben binnen gaan zitten met een draadontspanner in de hand en heb bij elke sprong afgedrukt. Zo kon ik verschillende stadia van de sprong vastleggen. Dit alles heeft me maar 2 dagen gekost!

Frontaal

Daarna ben ik een stap verder gegaan. Ik wilde de sprong graag frontaal vastleggen, zodat de rat je aankijkt als hij springt. De opstelling is vrijwel gelijk gebleven. De camera stond nu rechts van de vuilnisemmer en de tuinkast links in beeld diende nu als achtergrond. De belangrijkste verandering was dat ik nu niet meer handmatig kon afdrukken. De camera stond immers buiten, maar vooral de timing was cruciaal geworden.

De ogen moeten scherp zijn en in vooraanzicht geeft dat een marge van hooguit een paar millimeter. Hiervoor heb ik halverwege de sprong een infra-rood straal opgesteld. Als zo’n straal wordt doorbroken wordt in feite de foto gemaakt. Dat klinkt makkelijk, maar er gaat dan nog van alles mis. De rat wordt te vroeg of te laat gefotografeerd, of hij springt de verkeerde kant op! Maar na wat finetuning werd de timing voorspelbaar en is het gelukt wat ik in m’n hoofd had!