Menu

Onderdeel van Pixfactory

Staande landschapsfoto’s en waarom je die meer zou moeten maken!

Ik geef veel lezingen bij fotoclubs en het grappige is dat ik soms op heel dogmatische ideeën stuit, met name als het gaat om landschapsfotografie. Gevoelsmatig moet een landschapsfoto gemaakt zijn met groothoek (de hele wereld moet erop staan), grote scherptediepte (de hele wereld moet ook scherp zijn) en het moet een liggend beeld zijn. Niet voor niets heet de pagina-oriëntatie in Word ‘landscape’ als het gaat om een liggende pagina. Maar waarom zou je geen staande landschapsfoto’s maken? Sterker nog, juist met een staand beeld kun je een heel andere impressie overbrengen.
Op natuurfotografie.nl kunnen alleen maar liggende beelden als openingsfoto gebruikt wordt. Zonde, want staande foto’s kunnen soms zóveel meer impact hebben! Fotograaf: Johan van der Wielen

Waarom zijn landschappen zo vaak liggend?

Eigenlijk is dat best logisch. Een landschap zien wij als een weids uitzicht om ons heen. Bedenk dat je op het strand staat of in de bergen. Je kijkt van links naar rechts en zover het oog reikt zie je land. We kijken veel minder omhoog of omlaag als we naar het landschap kijken en dus is het logisch dat je al snel een liggend beeld maakt. Komt daar nog eens bij dat je een camera veel makkelijker liggend vasthoudt dan staand (of je moet een grip hebben). Dan snap je waarom het merendeel van jouw foto’s (en je bent niet de enige) liggend zijn in plaats van staand.

Een nachtfoto van de Melkweg in september, eigenlijk gewoon een staand landschapsbeeld. Fotograaf: Johan van der Wielen

Oriëntatie is meer dan staand of liggend

Natuurlijk zul je een staande beelden maken als je te maken hebt met onderwerpen die wel heel erg smeken om een staand beeld. Denk aan hoge bomen of een mooie wolk hoog boven je.

De verticale stammen zorgen voor een natuurlijke ‘drive’ om de foto staand te maken. Fotograaf: Johan van der Wielen

Wat we echter vaak vergeten is dat de oriëntatie van je beeld, staand of liggend (‘portrait’ of ‘landscape’), een veel grotere impact heeft dan of “je onderwerp er goed oppast”. Zie de voorbeelden hieronder:

Liggend beeld met perfecte reflectie en horizon in het midden. Je merkt dat in dit beeld de weidsheid en breedte van het landschap wordt benadrukt. Je oog gaat van links naar rechts. Fotograaf: Johan van der Wielen

         

Zelfde landschap maar nu staand. Wat je nu ziet is dat de hoogte wordt benadruk en dat je oog juist de diepte in wil, wat is er in de verte. Fotograaf: Johan van der Wielen

Wat je in de voorbeelden ziet is dat een liggend beeld de breedte en weidsheid benadrukt terwijl een staand beeld de hoogte en diepte benadrukt. Dit kun je als fotograaf actief inzetten. Wil je de diepte benadrukken, ervoor zorgen dat de kijker echt de verte inkijkt, of juist omhoog? Dan kun je kiezen voor een staand landschap.

Staand & groothoek: extreem perspectief

Als je met groothoek werkt heb je te maken met een enorme beeldhoek. Denk aan lenzen als 16-35mm voor fullframe of 10-20mm voor APS-c (grop) met een effectieve beeldhoek van ca. 95 graden (horizontaal) (bron: https://en.wikipedia.org/wiki/Angle_of_view). In de breedte valt dat niet zo op maar als je 95 graden verticaal gaat zetten creëer je een extreem perspectief. Onderin de foto lijkt het alsof je bovenop je landschap kijkt terwijl je bovenin de foto recht vooruit lijkt te kijken. Het perspectivische verkleiningseffect van groothoek (zie voor uitgebreide tutorial: https://natuurfotografie.nl/perspectivische-verkleining-wat-is-het-en-hoe-kun-je-het-gebruiken/) komt daardoor nóg extremer naar voren.

Laatste restje zonlicht in het hoge noorden (Finland) boven een mistig meer. 16mm op fullframe. Fotograaf: Johan van der Wielen
Zelfde beeld maar nu staand. Onderin de foto kijk je echt óp de rotsblokken (bedek het bovenste deel van de foto maar eens met je hand) terwijl bovenin de foto je recht vooruit kijkt, vergelijkbaar met het liggende beeld (bedek maar eens het onderste deel van de foto met je hand). Fotograaf: Johan van der Wielen
Zelfde impact als het vorige beeld: onderin kijk je óp je landschap en krijg je een extreme verhouding tussen gigantische bergen in de verte (die op de foto maar klein aandoen) en mini bevroren plasje (die op de foto juist gigantisch lijkt). Fotograaf: Johan van der Wielen

Dit extreme perspectief heeft ook alles te maken met de plaatsing van de horizon.

Combinatie met plaatsing horizon

De reflectievoorbeelden waren vrij eenvoudig, een perfecte reflectie zorgt voor een logische plaatsing van de horizon in het midden. Maar als je een ander landschap hebt zul je merken dat je de gevoelsmatige impact van diepte en hoogte nog verder kunt benadrukken door ook nog eens te spelen met de plaatsing van je horizon. Kijk maar eens naar deze voorbeelden:

16mm fullframe staand met extreem lage horizon. Je ziet niet alleen het extreme perspectief (omgekeerd met het vorige voorbeeld: nu kijk je bovenin de foto recht omhoog) waarbij de boom en tak gigantisch boven je uit toornt. Je benadrukt de hoogte van de bomen door staand beeld èn lage horizon. Oh ja, de tak hangt echt niet zo hoog hoor… ik kan er net bij. Fotograaf: Johan van der Wielen
Met de drone boven de hoogvlakte van Varanger. Het staande beeld benadrukt hier vooral de diepte, je blik gaat niet naar links of rechts maar vooruit de verte in. Daarnaast benadrukt de hoge horizon het feit dat je echt óp je landschap kijkt, je kijkt naar beneden. Fotograaf: Johan van der Wielen

Beeldverhoudingen

De meeste camera’s maken tegenwoordig foto’s in 2:3 verhouding. Toch heb je misschien wel eens gehoord dat fotografen andere beeldverhoudingen gebruiken om bepaalde impressie te benadrukken. Zo wordt een liggend landschap vaak gecropt (gesneden) naar 16:9 om een nóg breder beeld te krijgen. Door deze meer panoramische uitsnede benadruk je nóg meer de weidsheid en breedte van je landschap.

Zeer indrukwekkende wolkenlucht boven de Waddenzee. De voorgrond is weinig interessant en daarom ook de lage horizon. Fotograaf: Johan van der Wielen
Dezelfde foto maar nu uitgesneden op 16:9 formaat. Je ziet dat de breedte nóg meer wordt benadrukt. Alsof nóg duidelijker is wat de fotograaf je wil vertellen. Fotograaf: Johan van der Wielen

Voor staande foto’s maak ik ook vaak gebruik van verschillende beeldverhoudingen. Zoals een liggend beeld vaak niet smal genoeg lijkt, oogt een staand beeld vaak té smal en daardoor te krap. Daarom snij ik staande beeld regelmatig naar het iets minder smalle 4:3 (eigenlijk 3:4) verhouding.

Zelfde landschap maar nu staand: de wolkenlucht wordt nu nóg hoger en je voelt je nóg nietiger en kleiner. Je kijkt echt omhoog, wat ook weer wordt benadrukt door de lage horizon. Fotograaf: Johan van der Wielen
Zelfde beeld maar nu uitgesneden in 3:4 beeldformaat. De foto is nog steeds staand maar oogt nu minder smal en hoog en kijkt daardoor wat lekkerder. Fotograaf: Johan van der Wielen

Bij bovenstaand beeld was duidelijk waar het randje zou moeten verdwijnen na snijden. Maar soms is dat niet altijd even logisch en kan je verschillende foto’s ‘maken’ door te snijden.

Zonsondergang boven het duin. Ook al is de beeldverhouding 2:3, het beeld oogt erg hoog en smal. Fotograaf: Johan van der Wielen
Uitgesneden naar 3:4 verhouding waarbij een stuk lucht is afgesneden. De nadruk ligt nu vooral op de voorgrond, alsof ik als een vogel over mijn landschap vlieg. Fotograaf: Johan van der Wielen
Andere crop naar 3:4 maar nu meer nadruk op de lucht, je blik wordt meer omhoog getrokken en de nadruk licht nu meer op de mooie lucht. Fotograaf: Johan van der Wielen

Je ziet dat je met je uitsnede en plaatsing van de horizon een heel andere beeld met ander ‘verhaal’ kunt vetellen. Speel daar dan ook lekker mee.

Hopelijk maak je na het lezen van deze tutorial eens wat vaker een staand landschapsbeeld. Of, zoals ik een arrogante Amerikaanse natuurfotograaf ooit eens hoorde zeggen: “ik maak al mijn beelden in staand èn liggend want als de National Geographic de foto wil gebruiken als middenspread heb ik hem liggend terwijl als ze hem als cover foto willen dan heb ik hem ook staand.”

Ik zou zeggen: doe er je voordeel mee.

Johan

Ps. Als je meedoet aan een fotowedstrijd zou ik wel gewoon liggende landschapsbeelden insturen. De jury kijkt in eerste instantie op postzegel formaat en dan is een liggend beeld net wat groter in beeld dan een staand beeld. De kans dat je staande foto eruit springt is (helaas!) een stuk kleiner…


In Natuurfotografie Magazine nr.5 van 2022 kun je een portfolio vinden van Fabienne Bonnet. Zij maakt voor haar minimalistische landschapsfoto’s uitsluitend gebruik van de portretstand van de camera. Ben je benieuwd naar dit portfolio, bestel deze editie van het magazine dan in onze webshop.

3 reacties

  1. Leuk artikel. Ik heb zelf een recent geval van een landschapsfoto, waarbij zowel een liggende als een staande uitsnede niet tot hun recht kwamen, dus sneed ik hem vierkant uit. Het resultaat klopte opeens van alle kanten, en dat terwijl ik niet zozeer fan ben van vierkante uitsnede. Maar soms kan het de beste keuze zijn. Je doet het voor een groot deel op gevoel.

  2. Leuk artikel Johan! Op dit moment ben ik aan het experimenteren met vierkante foto’s. Ook een hele nieuwe uitdaging om de juiste verhouding te vinden in je foto. Artikel sluit hier mooi op aan. Dankjewel voor de inspiratie.

  3. Wat een helder artikel. En ook een eyeopener! Ik crop mijn foto’s wel eens maar behoud daarbij meestal de verhouding tussen breedte en hoogte. Het croppen juist gebruiken om extra tot uitdrukking brengen wat je wilt laten zien met de foto, zo had ik het nog nooit (bewust) bekeken. Daar zal ik eens wat meer mee spelen!

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Geef een reactie

3 reacties

  1. Leuk artikel. Ik heb zelf een recent geval van een landschapsfoto, waarbij zowel een liggende als een staande uitsnede niet tot hun recht kwamen, dus sneed ik hem vierkant uit. Het resultaat klopte opeens van alle kanten, en dat terwijl ik niet zozeer fan ben van vierkante uitsnede. Maar soms kan het de beste keuze zijn. Je doet het voor een groot deel op gevoel.

  2. Leuk artikel Johan! Op dit moment ben ik aan het experimenteren met vierkante foto’s. Ook een hele nieuwe uitdaging om de juiste verhouding te vinden in je foto. Artikel sluit hier mooi op aan. Dankjewel voor de inspiratie.

  3. Wat een helder artikel. En ook een eyeopener! Ik crop mijn foto’s wel eens maar behoud daarbij meestal de verhouding tussen breedte en hoogte. Het croppen juist gebruiken om extra tot uitdrukking brengen wat je wilt laten zien met de foto, zo had ik het nog nooit (bewust) bekeken. Daar zal ik eens wat meer mee spelen!

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Deze artikelen vind je vast ook interessant: