Menu

Onderdeel van Pixfactory

The subtle art of not making a picture

Deze titel kwam naar boven borrelen door een boek: ”The subtle art of not giving a f*ck” van Mark Manson en een hersenspinseltje over foto’s die ik niet maak. Ik vond de titel zo leuk daar moest een verhaal bij komen.
Spreeuwenwolk in Groningen. Fotograaf: Hans Schot

Intuïtief fröbelen

Zo eerst de lettergrootte maar eens op 14 gezet dat leest gemakkelijker. Ik maak na mijn vijftigste nog …. tig foto’s per dag (maar soms ook niet). Ik probeer er uit alle macht voor te zorgen dat ze iets laten zien wat ik mooi vind en zo mogelijk ook een beetje anders dan anders. Dat zijn de beelden die ik wel maak en dan word ik blij van de beelden die uit mijn toestel komen rollen. Momenten die ik met mijn trage ogen en hersens nooit heb kunnen waarnemen maar die de camera met een druk op de knop in een nieuwe realiteit omzet. Of zoals de laatste tijd als ik met Multi Exposures wat intuïtief aan de belichting fröbel, een modus kies, nog wat beweeg met mijn camera … klik, kijk naar de rimpeling op het water en er komt een onverwacht beeld die ik daarvoor niet had kunnen verzinnen.

Onverwacht beeld met rimpeling op het water – Morvan. Fotograaf: Hans Schot

Vogels

Vogels in de vlucht met korte en lange sluitertijden zijn een aangename streling voor mijn netvlies.

Twee groenlingen in duikvlucht. Fotograaf: Hans Schot

De platen waar ik zo van geniet, komen tot stand op momenten, dat ik het ratelen en klapperen van de camera voor mijn neus zat ben.

Vogel met lange sluitertijd. Fotograaf: Hans Schot

Dat zwarte kastje ff opzij schuiven om eens goed te kijken. Afgeleid door die grappige specht, die kiekeboe gaat spelen, en kijk die eigenwijze boomkruiper met zijn kromme snavel. De vluchtige geheugenkaart in mijn hoofd loopt al snel over zonder de camera te gebruiken.

Paddenstoelen

Als ik door een herfstbos wandel op zoek naar paddenstoelen. Mijn macrolens zit er op en toch heb ik nog geen zin om over de bosgrond te gaan kruipen, last van “kruipvrees”.

Het licht is gewoon nog niet wat ik zoek. De plaats is niet goed. Plotseling – hatsjioe – even kijk ik dan anders om me heen en omhoog … hé, wat een mooi bladerdak. Dat beeld wordt wel opgeslagen en pas later gebruikt.

Reflectie op een porceleinzwam. Fotograaf: Hans Schot

Vooral genieten

Ik kan ook heerlijk genieten van een ander zijn meesterlijke platen, zappend op 1x.com bijvoorbeeld, of lekker spioneren op de websites van Franse en Scandinavische fotografen die toch anders tegen zaken aankijken dan wij, vanuit een andere beleving van de natuur, een andere scholing. Die komen ook op de geheugenkaart in mijn hoofd te staan.

Druppels aan een ijsplaat – ice drop reflection. Fotograaf: Hans Schot

Pfffff …. Subtiele beelden !!!

Waar ik nu naar toe wil is dat al die subtiele beelden in mijn hoofd, waar ik geen foto van heb gemaakt, uiteindelijk leiden naar de momenten waarop ik een foto wel maak.

Die platen die komen opborrelen uit mijn eigen ziel.

Waarom pak ik mijn camera zo vaak niet, zo vaak druk ik niet af, omdat ik onbewust subtiele platen aan het maken ben in mijn hoofd.

Een levende portfolio met niet gemaakte foto’s in mijn hoofd, waar constant platen bij komen en gewist worden.

Pfffft …. Wat heb ik nu toch allemaal geschreven !!!

17 reacties

  1. Verfrissend artikeltje Hans! Wat me met name opvalt in je foto’s dat ze bijna allemaal een 2e laag hebben, waardoor je bewust moet kijken naar wat je ziet 🙂 Daarmee onderscheidt je je toch wel enigzins van de massa, die veelal rechttoerechtaan een onderwerpje fotografeert. De afsluiter over beelden die wel in je hoofd, maar nog niet door de camera vastgelegd zijn, herken ik terdege. Fijn dat je daar ook een stuk inspiratie vandaan haalt. Wat is voor jou de ultieme manier om stilte vast te leggen?

    1. Zo heb ik nog nooit naar mijn foto’s gekeken idd een 2de laag .Stilte.Op het strand van Schier . Als of ik Met mijn voeten op de blote kont van moeder aarde sta. De horizon vervaagt bijna geen kleur of contrast meer. Machtig met de tranen in mijn ogen.

      1. Zand tussen je tanden… In je reactie en het artikel komt zeer duidelijk naar boven dat je een gevoelsmens bent. Waar ik wel benieuwd naar ben is of je op pad gaat met een plan, of dat je op pad gaat, geraakt wordt door wat je tegenkomt, je fantasie laat werken en dit probeert om te zetten in een foto die op dat moment bij je gevoel past? M.a.w. is fotografie een uiting om de gevoelens van dat moment visueel weer te geven?

        1. Het plan bestaat meestal uit : naar een locatie gaan, wat daar dan gebeurt word door het toeval bepaalt. Maar ook door mijn gevoel. Wordt ik onderweg bijna van mijn fiets gereden, of heb ik een super leuke ontmoeting met een andere natuur liefhebber. Vaak ga ik eigenlijk wat nieuws proberen met dingen die ik al weet, en door het nieuwe element toe te voegen dan staat alles op zijn kop dat probeer ik dan weer recht te breien . Onmogelijke uitdaging vind ik wel tof een libel vliegend met een lensbaby of zo. En idd fotografie is een uiting die mijn gevoel op dat moment weer te geeft. Andersom ook. Fotografie veranderd ook mijn gevoel met kaleidografie is dat vaak. dan ben ik daar me bezig en dan veranderd er van alles .

          1. Voor mij is natuurfotografie een manier om tot rust te komen, buiten te zijn, mijn gedachten te verzetten. Als ik je zo volg lijkt het me dat je bruist van de ideeën en helemaal niet tot rust komt door alle creativiteit die er op dat moment door je heen stroomt. Is het niet ontzettend vermoeiend voor je om alle gedachtenspinsels om te zetten in een foto die je op dat moment voor ogen hebt?

          2. Bert :Voor mij is natuurfotografie een manier om tot rust te komen, buiten te zijn, mijn gedachten te verzetten. Als ik je zo volg lijkt het me dat je bruist van de ideeën en helemaal niet tot rust komt door alle creativiteit die er op dat moment door je heen stroomt. Is het niet ontzettend vermoeiend voor je om alle gedachtenspinsels om te zetten in een foto die je op dat moment voor ogen hebt? Antwoord Hans : Al die gedachten spinsels over mooie dingen maken me blij en geven energie . maar op een zeker moment is het wel op en dan moet ik ff uitrusten. Nu had ik er wat op gevonden om die spinsels in bedwang te houden door te gaan zwemmen buiten in februari. Ja idd dan moetje netjes adem blijven halen en focussen, want anders…. Het effect was fantastisch. Het buiten water is ondertussen tussen gloeiend heet. Gisteren avond met een 2de hands Olympus tough gaan zwemmen. Ik hoop dat de water temparatuur weer snel onder de 5grd komt want dan doe ik dat dus echt niet.

    1. Dankje Jowan, het was me ook een genoegen om dit stukje van 2 jaar geleden weer op te pakken . Jij hebt ook eens iets geschreven over de andere zijde van het doen. Ga ik zo, eens opzoeken .

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Geef een reactie

17 reacties

  1. Verfrissend artikeltje Hans! Wat me met name opvalt in je foto’s dat ze bijna allemaal een 2e laag hebben, waardoor je bewust moet kijken naar wat je ziet 🙂 Daarmee onderscheidt je je toch wel enigzins van de massa, die veelal rechttoerechtaan een onderwerpje fotografeert. De afsluiter over beelden die wel in je hoofd, maar nog niet door de camera vastgelegd zijn, herken ik terdege. Fijn dat je daar ook een stuk inspiratie vandaan haalt. Wat is voor jou de ultieme manier om stilte vast te leggen?

    1. Zo heb ik nog nooit naar mijn foto’s gekeken idd een 2de laag .Stilte.Op het strand van Schier . Als of ik Met mijn voeten op de blote kont van moeder aarde sta. De horizon vervaagt bijna geen kleur of contrast meer. Machtig met de tranen in mijn ogen.

      1. Zand tussen je tanden… In je reactie en het artikel komt zeer duidelijk naar boven dat je een gevoelsmens bent. Waar ik wel benieuwd naar ben is of je op pad gaat met een plan, of dat je op pad gaat, geraakt wordt door wat je tegenkomt, je fantasie laat werken en dit probeert om te zetten in een foto die op dat moment bij je gevoel past? M.a.w. is fotografie een uiting om de gevoelens van dat moment visueel weer te geven?

        1. Het plan bestaat meestal uit : naar een locatie gaan, wat daar dan gebeurt word door het toeval bepaalt. Maar ook door mijn gevoel. Wordt ik onderweg bijna van mijn fiets gereden, of heb ik een super leuke ontmoeting met een andere natuur liefhebber. Vaak ga ik eigenlijk wat nieuws proberen met dingen die ik al weet, en door het nieuwe element toe te voegen dan staat alles op zijn kop dat probeer ik dan weer recht te breien . Onmogelijke uitdaging vind ik wel tof een libel vliegend met een lensbaby of zo. En idd fotografie is een uiting die mijn gevoel op dat moment weer te geeft. Andersom ook. Fotografie veranderd ook mijn gevoel met kaleidografie is dat vaak. dan ben ik daar me bezig en dan veranderd er van alles .

          1. Voor mij is natuurfotografie een manier om tot rust te komen, buiten te zijn, mijn gedachten te verzetten. Als ik je zo volg lijkt het me dat je bruist van de ideeën en helemaal niet tot rust komt door alle creativiteit die er op dat moment door je heen stroomt. Is het niet ontzettend vermoeiend voor je om alle gedachtenspinsels om te zetten in een foto die je op dat moment voor ogen hebt?

          2. Bert :Voor mij is natuurfotografie een manier om tot rust te komen, buiten te zijn, mijn gedachten te verzetten. Als ik je zo volg lijkt het me dat je bruist van de ideeën en helemaal niet tot rust komt door alle creativiteit die er op dat moment door je heen stroomt. Is het niet ontzettend vermoeiend voor je om alle gedachtenspinsels om te zetten in een foto die je op dat moment voor ogen hebt? Antwoord Hans : Al die gedachten spinsels over mooie dingen maken me blij en geven energie . maar op een zeker moment is het wel op en dan moet ik ff uitrusten. Nu had ik er wat op gevonden om die spinsels in bedwang te houden door te gaan zwemmen buiten in februari. Ja idd dan moetje netjes adem blijven halen en focussen, want anders…. Het effect was fantastisch. Het buiten water is ondertussen tussen gloeiend heet. Gisteren avond met een 2de hands Olympus tough gaan zwemmen. Ik hoop dat de water temparatuur weer snel onder de 5grd komt want dan doe ik dat dus echt niet.

    1. Dankje Jowan, het was me ook een genoegen om dit stukje van 2 jaar geleden weer op te pakken . Jij hebt ook eens iets geschreven over de andere zijde van het doen. Ga ik zo, eens opzoeken .

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Deze artikelen vind je vast ook interessant: