Menu

Onderdeel van Pixfactory

The subtle art of not making a picture

Deze titel kwam naar boven borrelen door een boek: ”The subtle art of not giving a f*ck” van Mark Manson en een hersenspinseltje over foto’s die ik niet maak. Ik vond de titel zo leuk daar moest een verhaal bij komen.
Spreeuwenwolk in Groningen. Fotograaf: Hans Schot

Intuïtief fröbelen

Zo eerst de lettergrootte maar eens op 14 gezet dat leest gemakkelijker. Ik maak na mijn vijftigste nog …. tig foto’s per dag (maar soms ook niet). Ik probeer er uit alle macht voor te zorgen dat ze iets laten zien wat ik mooi vind en zo mogelijk ook een beetje anders dan anders. Dat zijn de beelden die ik wel maak en dan word ik blij van de beelden die uit mijn toestel komen rollen. Momenten die ik met mijn trage ogen en hersens nooit heb kunnen waarnemen maar die de camera met een druk op de knop in een nieuwe realiteit omzet. Of zoals de laatste tijd als ik met Multi Exposures wat intuïtief aan de belichting fröbel, een modus kies, nog wat beweeg met mijn camera … klik, kijk naar de rimpeling op het water en er komt een onverwacht beeld die ik daarvoor niet had kunnen verzinnen.

Onverwacht beeld met rimpeling op het water – Morvan. Fotograaf: Hans Schot

Vogels

Vogels in de vlucht met korte en lange sluitertijden zijn een aangename streling voor mijn netvlies.

Twee groenlingen in duikvlucht. Fotograaf: Hans Schot

De platen waar ik zo van geniet, komen tot stand op momenten, dat ik het ratelen en klapperen van de camera voor mijn neus zat ben.

Vogel met lange sluitertijd. Fotograaf: Hans Schot

Dat zwarte kastje ff opzij schuiven om eens goed te kijken. Afgeleid door die grappige specht, die kiekeboe gaat spelen, en kijk die eigenwijze boomkruiper met zijn kromme snavel. De vluchtige geheugenkaart in mijn hoofd loopt al snel over zonder de camera te gebruiken.

Paddenstoelen

Als ik door een herfstbos wandel op zoek naar paddenstoelen. Mijn macrolens zit er op en toch heb ik nog geen zin om over de bosgrond te gaan kruipen, last van “kruipvrees”.

Het licht is gewoon nog niet wat ik zoek. De plaats is niet goed. Plotseling – hatsjioe – even kijk ik dan anders om me heen en omhoog … hé, wat een mooi bladerdak. Dat beeld wordt wel opgeslagen en pas later gebruikt.

Reflectie op een porceleinzwam. Fotograaf: Hans Schot

Vooral genieten

Ik kan ook heerlijk genieten van een ander zijn meesterlijke platen, zappend op 1x.com bijvoorbeeld, of lekker spioneren op de websites van Franse en Scandinavische fotografen die toch anders tegen zaken aankijken dan wij, vanuit een andere beleving van de natuur, een andere scholing. Die komen ook op de geheugenkaart in mijn hoofd te staan.

Druppels aan een ijsplaat – ice drop reflection. Fotograaf: Hans Schot

Pfffff …. Subtiele beelden !!!

Waar ik nu naar toe wil is dat al die subtiele beelden in mijn hoofd, waar ik geen foto van heb gemaakt, uiteindelijk leiden naar de momenten waarop ik een foto wel maak.

Die platen die komen opborrelen uit mijn eigen ziel.

Waarom pak ik mijn camera zo vaak niet, zo vaak druk ik niet af, omdat ik onbewust subtiele platen aan het maken ben in mijn hoofd.

Een levende portfolio met niet gemaakte foto’s in mijn hoofd, waar constant platen bij komen en gewist worden.

Pfffft …. Wat heb ik nu toch allemaal geschreven !!!

17 reacties

  1. Hee Hans, dank voor je inspirerende reactie :). Toch nog even een vraagje. Wat is de belangrijkste les die je geleerd hebt, waardoor je je eigen ontwikkeling hebt ingezet en waarvan jij denkt dat iedere natuurfotograaf die zou moeten leren, wat zou dat zijn?

    1. oei, Beginnen met Nederpix zie er maar eens wat op te krijgen niet scherp genoeg cultuur elementje pixeltje hier dingetje daar. Toch leer je daar heel van. Net als op school afkijken, na doen. Dat doe ik nog steeds vaak onbewust soms bewust maar dan zeg ik het wel ! Dat schept een band daar leer je van. De laatste jaren als ik aan het fotograferen ben probeer ik me in een ander te verplaatsen te verplaatsen door de vraag te stellen wat zou Bert Faber nu doen een flitser pakken of de libel half in beeld zetten. Dan doe je dat dus niet! en dan heb je een originele plaat 🙂 “I’d like to say thank you on behalf of Bert Faber & me. I hope we’ve passed the audition.” (and didn’t upset anyone) .

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Geef een reactie

17 reacties

  1. Hee Hans, dank voor je inspirerende reactie :). Toch nog even een vraagje. Wat is de belangrijkste les die je geleerd hebt, waardoor je je eigen ontwikkeling hebt ingezet en waarvan jij denkt dat iedere natuurfotograaf die zou moeten leren, wat zou dat zijn?

    1. oei, Beginnen met Nederpix zie er maar eens wat op te krijgen niet scherp genoeg cultuur elementje pixeltje hier dingetje daar. Toch leer je daar heel van. Net als op school afkijken, na doen. Dat doe ik nog steeds vaak onbewust soms bewust maar dan zeg ik het wel ! Dat schept een band daar leer je van. De laatste jaren als ik aan het fotograferen ben probeer ik me in een ander te verplaatsen te verplaatsen door de vraag te stellen wat zou Bert Faber nu doen een flitser pakken of de libel half in beeld zetten. Dan doe je dat dus niet! en dan heb je een originele plaat 🙂 “I’d like to say thank you on behalf of Bert Faber & me. I hope we’ve passed the audition.” (and didn’t upset anyone) .

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Deze artikelen vind je vast ook interessant: