Poll
De mensen om mij soms ietsje minder(…), dus heb ik jaren geleden al geleerd deze behoefte en beetje in toom te houden. Tot Instagram recentelijk op de proppen kwam met mijn mooiste cadeau in jaren: de Poll!!! Met een account dat gevolgd wordt door meer dan 10.000 natuurfotografen voel ik me de koning te rijk.
Ik kan jullie nu ALLES vragen en jullie geven massaal antwoord. (De antwoorden post ik dan netjes anoniem uiteraard, dus zelfs de meest onthullende antwoorden zijn veilig bij mij, promise ;)))
Ergernissen
Een tijdje terug had ik weer zo’n prangende vraag, namelijk hoe het zit met jullie ergernissen in de natuurfotografie. Is natuurfotografie altijd maar leuk of zijn er soms ook dingetjes die wat minder prettig zijn?
Man, man man, mijn inbox stroomde over en de stoom kwam door de voegjes! Wat een frustraties! Die poll is blijkbaar niet alleen een geschenk voor mij, maar ook een uitlaatklep voor natuurfotograferend Nederland. Moet je voorstellen dat dit allemaal opgekropt zou blijven.Therapeuten zouden overuren draaien! Gelukkig hoeft dat niet meer. Hierbij onze 10 allergrootste irritaties in willekeurige volgorde.
1. Teveel mensen
In ieder geval in de Randstad is het een uitdaging geworden om ergens nog alleen te kunnen zijn. In theorie heb je mooie fantasieën over natuur en beleving. De praktijk is dat je vaak met 20 man bij een vogeltje staat . En omdat we als natuurfotografen toch een beetje loners zijn, willen we eigenlijk gewoon allemaal alleen zijn en moet de rest wég. We zouden natuurlijk ook zelf weg kunnen blijven. Dan zijn het er nog maar 19.
2. Geen tijd
Ze hadden nog ZO beloofd dat het vandaag waardeloos weer zou zijn en gisteren perfect, dus was je gisteren vrij en vandaag weer aan het werk. En dus zie je vandaag tandenknarsend aan hoe het langzaam maar zeker harder en harder begint te sneeuwen. Met elk vlokje neemt de onrust toe, maar je baas laat je niet gaan, niet weer. Je overweegt serieus om dan maar ontslag te nemen, want je MOET naar buiten, maar..het kan echt niet. Echt niet..? Nee echt niet. Misschien dan nog even heel snel direct na het werk een paar winterse plaatjes maken…? Oh nee, je had beloofd vandaag eindelijk die kerstboom te gaan halen. Dus verlangend gluur je door het raam naar buiten, zet je liefste vraaghoofd op naar je man/vrouw en kan nog net op tijd bukken.
3. Commentaar op hoe je je foto moet maken
Ik heb me altijd afgevraagd of het ligt aan het feit dat ik een vrouw ben of dat ik er héél dom /onwetend uitzie, maar de keren dat iemand mij ging uitleggen hoe ik moet fotograferen zijn niet te tellen. Zelf zal ik nooit ongevraagd kennis opdringen aan een collega, zeker als ik geen idee heb wat zijn / haar niveau is, maar blijkbaar is dit heel gewoon in de natuurfotografie.
4. Teken
Ik houd van ongeveer alles dat ademt, maar niet…van een parasiet. Bizar hoe zo’n klein wezentje voor zulke grote ellende kan zorgen en je plezier in de natuur kan vergallen.
5.Dieren die weggaan net als je wilt klikken
Zachtjes kom je aansluipen. Het vogeltje is prachtig aan het badderen en de setting is geweldig. Je beheerst je, want een te onverhoedse beweging kan de vogel laten schrikken en alles verpesten. Je neemt de tijd en schuift langzaam, langzaam dichterbij. Door je lens zie je dat de vogel volkomen op zijn gemak is en vrolijk door blijft spetteren. En wat is het licht móói! Heel, heel rustig breng je je hand naar de knop. De vogel zit er nog en je weet het zeker: dit wordt jouw winnaar! Je klikt…..en een leeg frame is het bewijs dat de vogel zojuist is gevlogen.
6.Mensen die vragen wat je aan ’t doen bent, terwijl je met een camera in je hand staat
Die kennen we allemaal wel denk ik. En als variant op dit thema:
“WAT ZIT DAAR?!!!!”
“Nu niks meer…:( “
7. Fotografen die in je beeld gaan staan.
Ik stond een keer een vliegende uil te fotograferen en – wonder boven wonder- was ik alleen en had alle ruimte. De uil vloog heen en weer over een veld dus elke plek bood gelijke kansen en die 20 man hadden makkelijk naast me kunnen staan. (al vond ik het niet erg dat ze dat niet deden.) Uit mijn ooghoek zie ik een fotograaf aankomen. Hij loopt mijn kant op en installeert zijn statief precies voor mijn neus en begint enthousiast te schieten. Nodeloos te zeggen dat dit geen begin van een jarenlange vriendschap was…
8. Honden
Honden zijn best strenge wezens en wanen zich soms de politieagenten onder de huisdieren. Ze eisen van je dat je je als MENS gedraagt en buiten is dat dus rechtoplopend en zeker niet platliggend. Plat liggen is verdacht of op zijn minst raar dus daar moet hard tegen geblaft worden. En dat is best schrikken als je in alle vroegte even lag te genieten van de prachtige stilte voor je lens. Die lens is trouwens ook raar, dat zou best een gevaarlijk wapen kunnen zijn, dus ook die is wat blaffen en grommen waard. En de honden…die kunnen er natuurlijk niets aan doen. De baasjes daarentegen..daar zou IK soms wel eens hard tegen willen blaffen.
9. Vossen voeren
Een discussie die alleen al qua lengte niet in dit artikeltje past en waar ik hier alleen over kwijt wil dat ik persoonlijk niet snap wat er zo leuk is aan het fotograferen van een zichtbaar verveeld smakkende vos op een halve meter afstand.
10. Al die plaatjes, die als postzegels op elkaar lijken
Ik heb het al eens eerder gezegd… Soms lijkt het wel alsof iemand binnen de natuurfotografie vergeten is de kopieermachine uit te zetten. Is er iets te beleven, dan rent iedereen erop af en heel Facebook staat vol met dezelfde plaatjes. Als ik een tekst schrijf, is het mijn tekst. Schrijf jij hem over dan heet dat plagiaat. Als ik een schilderij maak en je schildert het te goed na, dan heet dat ‘vervalsing’ en als ik een foto maak en jij maakt hem na..dan heet dat…natuurfotografie. Dus het mag. Maar zou het niet leuk en verfrissend zijn als wat meer mensen hun eigen foto’s zouden maken?
https://www.instagram.com/p/BqWJ3BqgXSR/
Heb je er nog meer… Houd het dan vooral niet voor je, maar gooi het er hieronder uit!
44 reacties
Volgens mij maak jij ook dezelfde opnamen die ” iedereen ” maakt.
Gelukkig heb deze problemen in Lapland niet, waar ik per jaar een half jaar onderweg ben, tenminste, als je niet naar de hotspots gaat, zoals bepaalde plaatsen bijv. op de Lofoten. Maar ook in Nederland zijn er genoeg plaatsen, waar je je rust hebt.
Hi Frans,
Natuurlijk zijn er ook hier – gelukkig- nog wel rustige plekken. En sowieso is er nog steeds heel veel plezier te beleven in de natuurfotografie en dat is ook waar we meestal over schrijven. En dit keer komen even de ergernisjes aan bod 😀 Altijd goed om even je hart te kunnen luchten toch? 😉