Het weer
Ik kijk naar de weersvoorspellingen van de volgende dag en zie tot mijn vreugde toch nog een klein beetje winter voorspeld worden. De komende nacht duiken de temperaturen flink onder nul en voor de ochtend wordt een ‘kalme, koude ochtend met kans op zon’ voorspeld. Prima omstandigheden om de wekker op tijd te zetten en erop uit te trekken.
Als ik de volgende ochtend wakker word, blijken de voorspellingen juist te zijn geweest. Het is nog donker buiten, maar ik zie al een laagje rijp op de planten in onze tuin liggen. Ruim op tijd stap ik in de auto en rij richting het noorden, naar het Lauwersmeer Nationaal Park. Het is een gebied op zo’n half uur rijden van ons huis en ik ben er voor mijn gevoel al ontelbare keren geweest. Ik heb hier jaren geleden mijn eerste stappen als landschapsfotograaf gezet en ken het gebied als mijn eigen broekzak. Ik heb er een boel foto’s van die nog steeds speciaal voor me zijn.
Stilte en rust in de ochtend
Ondertussen ben ik aangekomen op de plek waar ik aan de slag wil gaan. Het is nog donker. Om me heen hoor ik niets anders dan stilte en de eerste ganzen die inmiddels overvliegen naar hun foerageergebieden. In de verte rijdt af en toe een auto voorbij richting de haven van Lauwersoog aan de Waddenzee.
Ik pak mijn fototas en statief en loop naar de plek die ik in gedachten heb. Het is koud. Zo’n heerlijke vorstochtend waarbij alles knisperend en helder aanvoelt. Voordat ik alles uitpak loop ik eerst eens op mijn gemak rond en bekijk de locatie nog eens vanuit verschillende hoeken. Maar eigenlijk weet ik al wat ik ga doen. Ik kijk naar de lucht om de beweging van de wolken wat in te kunnen schatten. Wat zal het licht gaan doen? Het ziet er goed uit. Aan de slag dus.
Finetunen
Terwijl het in het oosten langzaam lichter wordt, zet ik mijn statief klaar. Met dit landschap en deze lucht is een groothoeklens de logische keus. Nadat ik mijn filterset erbij gepakt heb, ga ik met mijn compositie aan de slag. De grote lijnen zijn al bepaald, maar nu komt het neer op het finetunen. Kleine aanpassingen. Wat lager, hoger, iets dichter bij of toch iets meer lucht? Wanneer past alles als een puzzel in elkaar? Het is een spel waar ik enorm van geniet. Al snel zie ik een beeld op mijn display die mij het ‘zo is het goed’ gevoel geeft. Niets teveel, niets te weinig. De juiste balans en harmonie.
Kleuren komen en gaan
De rest is eenvoudig. F/10 geeft me op 16mm voldoende scherptediepte voor het juiste effect. Als het licht verandert veer ik mee en pas de sluitertijd aan. Kleuren komen en gaan. Licht piekt en zwakt weer af. Een half uur later heb ik verschillende foto’s kunnen maken. Verschillende composities vanuit verschillende invalshoeken. Maar allemaal op slechts een paar vierkante meter. Het was een ochtend waar ik van genoten heb. Stil en intens, waarbij de beleving altijd op de eerste plaats komt.
Het klinkt allemaal zo simpel. Je checkt de weersvoorspellingen, rijdt naar de locatie, componeert je foto en gebruikt de juiste techniek en klaar. Maar we weten allemaal dat het niet zo simpel is. Het is een plek die ik al jaren ken, maar nooit de potentie van zag. Ik zag het niet, omdat ik niet de kennis had van compositieleer. Ik reed er ettelijke keren langs zonder ook maar een sjoege te hebben van de foto’s die er voor me klaarlagen. Totdat ik leerde wat compositieleer echt was.
Compositieleer
Vanaf dat moment ging er een hele nieuwe wereld voor me open. Ik leerde dat een regel van derden, lijnen of een gulden snede maar weinig voorstellen in het hele geheel van wat compositieleer is. Ik leerde op een andere manier naar het landschap te kijken. En wat ik zag was verbijsterend. Ik zag een wereld aan mogelijkheden. Ik zag foto’s die ik nooit eerder zag in gebieden waarvan ik dacht dat ik ze als mijn broekzak kende.
Nieuwe kennis
Die nieuwe kennis bracht me deze ochtend naar deze plek. Zonder die kennis had ik deze foto’s waarschijnlijk nooit gemaakt. Nog iedere dag leer ik dingen bij over compositieleer. Het is veelomvattend, maar tegelijkertijd berust het op simpele principes. Simpele principes die mij iedere dag helpen een landschapsfoto in het landschap te herkennen. En dat is voor mij de echte waarde van compositieleer.
En zo ziet de zelfde plek eruit een aantal weken eerder toen ik de plek verkende. Zonder kennis van compositieleer en een beetje verbeeldingskracht was ik waarschijnlijk nooit teruggekomen.
6 reacties
Ik heb genoten van je presentatie gisteren op wowscapes, was duidelijk en leerrijk.
Dank je Carine! En veel plezier met je fotografie!