Even voorstellen…
De VNF-Nijmegen is een natuurfotografenvereniging met als gezamenlijke interesse natuurfotografie. Het doel is om verantwoord natuurfotografie te beoefenen, gezamenlijk activiteiten te ontplooien en kennis en ervaring over fotografie (techniek, belichting, compositie, etc.) uit te wisselen om tot een beter fotografisch resultaat te komen. De vereniging kent op moment van schrijven 37 leden waarvan 75% man en 25% vrouw. De leeftijd varieert tussen 30 en 70 jaar. De kosten voor het lidmaatschap bedragen € 35,- per jaar en € 17,50 voor jeugdleden tot 18 jaar.
Meer informatie kun je verkrijgen via e-mail: info@vnf-nijmegen.nl en/of door een bezoekje aan de website: http://www.vnf-nijmegen.nl
“Deze foto is een echte herfstfoto, gemaakt in het gebied de Hoge venen bij de rivier De Helle in België. Ik vind deze foto mooi omdat hij de echte herfst weer geeft qua kleuren en sfeer. Het is ook mooi te zien hoe de bladeren de stroming van het water volgen door de lange sluitertijd. Ook de wind is bijna voelbaar, door de beweging die te zien is in de takken. Dit komt omdat er gebruik is gemaakt van De Big stopper (B&W ND 110).”
Welke activiteiten kennen jullie zoal?
Onze vereniging heeft twee gezamenlijke avonden per maand. Een presentatie-avond waarbij er een (externe) spreker vertelt over zijn fotografie(beleving). Op deze avond zijn ook niet-leden welkom. Hiernaast is er de bespreekavond waarbij we in een kleine groep foto’s in detail bespreken om van elkaar te leren. Op de presentatie-avond bepalen we uit foto’s van de leden de fotoselectie van de maand. We proberen één keer in de maand een praktijkochtend/avond te organiseren, waarbij we gezamenlijk in het veld ergens in Nederland gaan fotograferen.
We hebben een continue expositie bij een aantal gezondheidsinstellingen in de omgeving die drie keer per jaar wordt vervangen met een nieuw thema. Een groot succes is onze jaarlijkse open avond waarbij niet-leden en familie en bekenden van harte welkom zijn. In oktober dit jaar hadden we maar liefs 80 bezoekers op deze avond.
“Deze foto is genomen in DeathVlei in Namibië in het jaar 2012. Lopend vanaf de parkeerplaats loop je net voor de zonsopgang richting DeathVlei, we komen aan in de vallei en er blijkt ook nog mist aanwezig te zijn (komt niet zoveel voor). We kijken met open mond naar dit natuurschoon. Wat ook nog een mooie herinnering blijft aan deze plek is dat ik met mijn fotokameraad Hein Valk was, helaas werd hij na deze vakantie ongeneeslijk ziek en is 1,5 jaar later overleden.”
Waarom zou je lid moeten worden van jullie vereniging?
Wil je je fotografie graag delen met anderen (en niet alleen op sociale media) en wil je je fotografie naar het niveau tillen waar jij graag heen wilt kom dan eens langs. Met een lange historie en met ervaren en enthousiaste leden kunnen wij wellicht iets voor jou betekenen in je fotografiebeleving.
“Deze foto heb ik een paar jaar geleden gemaakt. Mijn passie is dieren in het kleinschalig cultuurlandschap te fotograferen. Deze boerenkar stond in de wei tegenover de boerderij. De boerderij is gelegen in de Ooijpolder op een toeristische route. Voor de vele dagjesfietsers die langs de kar fietsten, vormde deze kar volgeladen met oud roest, blijkbaar zo een bron van ergernis dat de gemeente Ubbergen de boer streng “adviseerde” deze lelijke, visueel verontreinigende kar, uit het landschap te halen. De vele bezoekers hadden geen notie van het feit dat deze kar een belangrijke rustplaats vormde voor de steenuilen. Ik heb uren kunnen genieten van dit koppel. Een keer of 15 ben ik geweest. Op de ochtend dat ik deze foto maakte, had ik al zo’n vier uur gewacht toen de uil het veilig genoeg vond om tevoorschijn te komen. Maar toen ging ‘ie ook los! Rekken, strekken, uilenyoga. Het was puur genieten. Voor zowel uil als fotograaf. Tot slot ging de uil helemaal plat, recht voor mijn lens. Ik moest zelfs heel voorzichtig naar achteren met tent, statief en kruk (zonder dat de uil het merkte) anders paste de uil niet.Ik koester fijne herinneringen aan deze ochtend.”
Hoeveel leden bezoeken gemiddeld jullie activiteiten?
De grote presentatie-avond wordt bezocht door 20-25 leden. Op de bespreekavond zijn we meestal met 5-10 personen. Op de praktijkdagen komen meestal zo’n 10 leden. We richten ons op een breed publiek, van beginner tot (zeer) enthousiaste hobbyfotograaf.
“We stonden op het einde van de dag te wachten bij een drinkplaats in het Etosha National Park, Namibië. Voor we er erg in hadden was de drinkplaats vol met olifanten. Duidelijk is het sociale gedrag van olifanten te zien. Het jonge kalf wordt begeleid en beschermd door de volwassen dieren in de kudde. De foto laat zien hoe fragiel het jong is tussen de gigantische volwassen olifanten.”
Kan iedereen lid worden?
In principe wel. Interesse in natuur is wel het uitgangspunt. Van belang is wel dat men bereid is om wat te leren en het is handig als men de beginselen van de fotografie-techniek al enigszins beheerst.
Hebben jullie aandacht voor de jonge natuurfotograaf?
Dit is bij onze vereniging wat minder een aandachtsgebied. We zouden hier wel meer willen doen.
“Een eenzaam boompje als bijvangst. Ik ben vroeg opgestaan om ruim voor zonsopkomst het riviertje de Raam te fotograferen. De weerberichten zijn gunstig en ik hoop op mistige reflecties in rimpelloos water met daarbij een oranjerode filtering van de opkomende zon. Een uur voor zonsopkomst sta ik voor het hek dat het natuurgebied afschermt van de gewone mensenwereld. In de verte zie ik het eenzame boompje dat ik zo goed ken. Aan de horizon schildert aarzelend het eerste licht wat kleur. Ik zet de camera op statief en maak een compositie van het boompje in het landschap. Door Live View te gebruiken en de instellingen met het cameralicht te controleren maak ik een paar opnamen. De beelden op het camerascherm geven niet direct een hallelujagevoel, maar wie weet… Thuisgekomen ontwikkel ik de RAW-beelden en plotseling zie ik de verborgen kracht van de opname van het ‘eenzame boompje’. Ongelofelijk te moeten erkennen dat een goede camera in donkere omstandigheden superieur is aan het menselijke oog. Hoewel…. Het oog heeft de camera wel gestuurd! Het zachte oranje aan de horizon, mistflarden waarin net herkenbaar wat pony’s zichtbaar zijn en het eenzame boompje als wachter van het landschap. Als het dan lukt de voorgrond iets op te lichten is het beeld voor mij helemaal geslaagd en heeft de bijvangst de ochtend perfect gemaakt. “
Wat doen jullie om het niveau van natuurfotografie steeds weer te verbeteren?
Middels presentaties van (externe)sprekers en de foto bespreekavonden waar we elkaars foto’s op techniek, compositie en belichting beoordelen proberen we het niveau te verbeteren.
Welke vormen van natuurfotografie beoefenen jullie leden zoal?
Onze leden doen aan landschapsfotografie, macrofotografie en dierenfotografie als vogels en zoogdieren. Men doet ook aan andere vormen van fotografie, maar die foto’s komen minder aan bod bij onze vereniging.
“La Palma. Bij het lavastrand liep ik langs een klein laag muurtje waarop ik beide dambordvliegen zag zitten. Eerst van enige afstand, met de lens op het muurtje voor de stabiliteit, de eerste foto gemaakt. Daarna telkens een stukje dichterbij met bovenstaande foto als resultaat. Mooi meegenomen dat door de lichtweerkaatsing op het witte muurtje ook de onderkant van de vliegen wordt opgelicht. Het rood van de ogen en het achterlichaam maakt voor mij de foto af.”
Wat zijn jullie favoriete gebieden en waarom?
Omdat we in en rond Nijmegen gesitueerd zijn is het logisch dat onze favoriete gebieden daar te vinden zijn. De Overasseltse en Hatertse vennen, Ooijpolder, Maasduinen in Noord-Limburg, Heumensoord, de uiterwaarden bij de verschillende rivieren, het is maar een greep…. eigenlijk alle natuurgebieden en bossen in en rond Nijmegen.
“De foto is gemaakt in de Meinweg in Midden-Limburg. ’s Ochtends lekker op pad in een mooi en divers natuurgebied bij mij in de buurt. Rondgewandeld in de vroege ochtend en blijven hangen bij een vennetje. Ik ben aan het zoeken naar een zonsopgang foto met fraaie berken in de achtergrond en mooie reflectie in het water en dan valt het ineens op dat de stengels in het water er zo mooi bij staan. Ik ben op zoek gegaan naar een rustige combinatie van stengels in het ochtendlicht die een bepaalde rust uitstraalt. Voor mij is echte natuurbeleving: Iets zien dat niet direct opvalt.”
Hoe gaan jullie om met het fotograferen van kwetsbare natuur?
Hier proberen wij verantwoord mee om te gaan. Fotograferen is leuk, maar het moet niet ten koste gaan van de natuur zelf. Onze vogelfotografen bijvoorbeeld zijn zich bewust van broedseizoenen en stellen alles in het werk de vogels niet te verstoren. En ze zijn zich ook bewust van de wetgeving die regelt dat broedvogels niet verstoord mogen worden. Bij landschap en macro wordt er gelet op het niet beschadigen of verstoren van de omgeving tijdens het maken van foto’s.
“Met een paar clubgenoten ben ik naar de Veluwe geweest om op zoek te gaan naar een gebied waar de parelmoervlinders voorkomen. Na een tijdje gezocht te hebben kwamen we de eerste bosparelmoervlinder tegen, een vlindersoort die zeer zeldzaam is in Nederland. Niet veel later kwamen we, tot onze vreugde, ook deze schitterende grote parelmoervlinder tegen, een prachtig gaaf exemplaar en eveneens zeer zeldzaam. Het was een gezellige en succesvolle dag en met een aantal geslaagde opnames die we hebben kunnen maken, keerden we tevreden huiswaarts. Er is inmiddels een 3D kaartenlijn op de markt gebracht waarvan deze foto deel uitmaakt en daar ben ik stiekem toch best wel een beetje trots op!”
Treden jullie wel eens naar buiten? Op welke manier?
We houden één keer per 2 jaar een open avond, onze presentatie-avonden zijn open voor niet-leden en bij een wat grotere externe spreker maken we dan ook reclame hiervoor. We hebben dit jaar meegedaan aan Fête de la Nature en we hebben onze thema exposities bij een aantal gezondheidsinstellingen in de omgeving. Op 12 en 13 mei 2018 hebben we een expositie in het kerkje van Persingen in de Ooijpolder bij Nijmegen.
“De foto is gemaakt op een vroege morgen in april op mijn favoriete plek Het N.P. De Maasduinen in de provincie Limburg. Ik probeer me altijd voor te bereiden op een dag waarop ik ga fotograferen en bekijk dan verschillende invloeden zoals waar komt de zon op, is er mist, enz. Ik kom veel in dit gebied en ken verschillende fotogenieke plekken en wist dat er een paar Canadese ganzen op dit ven zaten. Er was mist voorspeld en het zou een prachtige (fotografische) dag worden. Ik bedacht me geen moment, de wekker gezet en lekker vroeg op pad. Aangekomen bij het gebied waar ik wilde fotograferen werd het alleen maar beter, de zon kwam boven de horizon en toverde een geweldig mooi licht tevoorschijn. Statief geplaatst en de camera gemonteerd, ik hoefde niet lang te wachten en er voltrok zich een prachtig schouwspel. Ik heb verschillende foto’s mogen maken waarbij ik zocht naar een ‘goede’ compositie. Uiteindelijk kwamen de twee Canadese ganzen het beeld in en zwommen prachtig in mijn foto. Met deze foto heb ik afgelopen jaar de categorie landschap gewonnen bij onze vereniging.”