Een foto is een statische weergave, terwijl de natuur om ons heen maar wat vaak dynamisch is. Met water is het niet anders. Rustig kabbelend, tot die bruisende stroomversnelling of bulderende waterval. Of wat te denken van de golven die aan de kust uiteenspatten op basaltblokken of houten palenrijen? Het variëren in sluitertijden resulteert in foto’s met totaal andere sferen. Bij hele korte sluitertijden bevries je iedere beweging. Iedere druppel en detail zal zichtbaar worden. Bij zeer lange sluitertijden vervaagt alles tot een melkachtige waas. Een sluitertijd die hier tussenin zit, biedt het beste van twee werelden: én de magische waas én enig detail. Hoe lang die sluitertijd precies moet zijn, is afhankelijk van de bewegingssnelheid van het water en het gebruikte objectief.
Geef een reactie