De waterral is inderdaad een vogel die een verborgen levenswijze heeft, maar als in de winter het voedsel schaars is, dan is deze fraaie watervogel bereid mee te werken aan het tot stand komen van een foto! Daar moet hij wel voor worden beloond. En daar zit de truc, deze waterral is aan mij gewend en hij weet dat hij elke dag een paar meelwormen van me krijgt.
Training
Zodra het gaat vriezen ga ik elke dag een paar meelwormen in een rietkraag strooien. Dit herhaal ik elke dag. Vervolgens komt het moment dat het ijs dik genoeg is om mijn lichaamsgewicht te dragen. De eerste dagen werk ik, al liggend op het ijs, met een burka. Je zult echter al snel merken dat de slimme waterral het trucje door heeft en begrijpt dat achter de burka een persoon schuil gaat die af en toe wat meelwormen cadeau geeft. Als je eenmaal het vertrouwen van je gevleugelde vriend hebt, dan kun je vrijuit werken, zolang je maar rustig beweegt.
Afstand houden
Komt de waterral dan zo dichtbij dat je hem met een groothoeklens (28 mm) kunt fotograferen? Nee dat niet. Bovenstaande foto is gemaakt met een lange draadontspanner. Je strooit wat meelwormen op de plek waar je de waterral wilt fotograferen. Je stelt de camera scherp op de plek waar je de waterral verwacht. Ik doe dat bijvoorbeeld met behulp van een waterflesje dat ik op de plek zet waar ik de waterral verwacht. Daarna zet ik de autofocus van de camera uit. Dan is het een kwestie van wachten en heel veel foto’s maken. Schrikt de waterral niet van het klikken van de camera? Niet als je het slim aanpakt. Begin al met klikken als de waterral nog in het riet zit en als hij dichterbij aan het komen is. Zo raakt hij gewend aan het klikken. Dit werkt echt! Tegenwoordig zijn er camera’s uitgevoerd met een silence-modus (bijvoorbeeld Canon 5D mark III, Canon 6D of Canon 7D mark II).
De lange draadontspanner die ik gebruik heeft een kennis voor mij in elkaar geknutseld. Tegenwoordig kun je ook draadloze ontspanners kopen en bestaan er camera’s met wifi die op afstand zijn te bedienen, bijvoorbeeld via een smartphone.
Zorg voor je dier!
Tenslotte nog dit. De waterral raakt gewend aan het voedsel dat je hem aanbiedt. Dat geeft jou als fotograaf de verplichting door te voeren zo lang er ijs op de sloot ligt. Op het moment dat je midden in een vorstperiode stopt met voeren is er een redelijke kans dat de vogel dood gaat van de honger.
Wil je bovenstaande zelf ook een keer proberen? Wacht niet totdat het winter wordt, maar ga nu al in je eigen omgeving op zoek naar een geschikte locatie. Ik durf de stelling aan dat bij elke stevige rietkraag een waterral huist, dus om dit zelf te proberen hoef je nooit ver te reizen.
Succes!
