Menu

Onderdeel van Pixfactory

Weidebeekjuffer

Weidebeekjuffers zijn misschien wel de mooiste juffers die ik ken. Ze fladderen als vlinders en de mannetjes hebben een prachtige blauwe gloed over hun lijf. Belangrijkste kenmerk is toch wel de grote donkerblauwe vlek op hun vleugels.
In dit beeld komt alles samen: de sfeer, de lichte vlek achter het insect zodat het silhouet versterkt wordt en de draaiende vormen van het gras eromheen. Canon 6D met SIGMA 180mm F/2.8 Macro; 1/160s bij f/3.2; ISO 500. Fotograaf: Johan van de Watering

Omdat weidebeekjuffers nogal snel vliegen worden de meeste foto’s gemaakt als ze stil zitten. Ik volg ze nu al enkele jaren en begin hun dagritme aardig te kennen. Bij warm weer vliegen ze tot een half uur vóór zonsondergang en zoeken dan een plek in het gras om de nacht door te brengen. Hoe eerder ik op pad ga, hoe meer kans dat ze nog opvliegen als ik eraan kom. Mijn fotosessies duren dan meestal ook maar een uur tot anderhalf uur. In die tijd is het belangrijk het ‘juiste exemplaar’ te vinden; een mooi insect dat op een geschikte plek zit!

Toen ik dit exemplaar vond zag ik direct de mogelijkheden om hier iets van te maken. Ik had bewust gewacht tot een klein half uur vóór zonsopkomst, zodat ik meer kans zou hebben dat hij niet weg zou vliegen. Mijn eerste foto was een vrij steriele, registrerende foto van het insect. Niets mis met de scherpte en dergelijke, maar niet echt spannend.

Deze foto is gemaakt vlak voor de zon onderging. Helaas was de zon grotendeels achter de wolken en was er weinig kleur in de lucht. Canon 6D met SIGMA 180mm F/2.8 Macro; 1/1250s bij f/3.2; ISO 800. Fotograaf: Johan van de Watering

Om wat extra dynamiek in de foto te brengen koos ik er voor om iets meer van de omgeving van het insect te laten zien. Ik heb dat gedaan door wat meer afstand te nemen en door het innemen van een lager standpunt. De grassprieten zorgen voor dieptewerking en je krijgt als kijker een beter inzicht in de leefomgeving van een weidebeekjuffer. Toch was ik niet tevreden. Het geheel oogt nog erg onrustig, met name door het ontbreken van een patroon in de voorgrond. Bovendien is er door het ontbreken van een mooie zonsondergang sprake van een grauwe lucht.

De sfeer is al veel beter, maar achter het insect zit een donkere vlek. Canon 6D met SIGMA 180mm F/2.8 Macro; 1/500s bij f/3.2; ISO 500. Fotograaf: Johan van de Watering

Ik besloot verder te zoeken met mijn camera naar een standpunt van waaruit er meer orde in de chaos zou ontstaan. Bovendien werd ik steeds enthousiaster over de kleur die in de foto kwam. Het is de kleur van het blauwe kwartiertje wat ontstaat zo’n kwartier ná zonsondergang. Die kleur paste veel beter bij de sfeer van het moment. De koele, eenzame sfeer van de nacht. Een beetje spannend ook, zeker als je zo’n kwetsbaar insect bent dat afhankelijk is van het zonlicht van de volgende dag om op te warmen en weer te kunnen vliegen!

Ik bleef doorzoeken naar het juiste standpunt omdat ik de juffer in de spotlights wilde plaatsen. Uiteindelijk moest ik een flink eind naar achteren en stond ik inmiddels met mijn statief met één poot in het beekje waar de weidebeekjuffers overdag foerageren. Een foto van een ‘jagend’ insect is mijn doel voor het volgende seizoen!

Wil je verder lezen over macrofotografie?
Hier zetten we alles over macrofotografie voor je op een rij.

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Geef een reactie

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Deze artikelen vind je vast ook interessant: