Menu

Onderdeel van Pixfactory

Wildlife & Conservation-special: 4 natuurbeschermende fotografen uit de Lage Landen (2)

Wildlife & Conservation-special: 4 natuurbeschermende fotografen uit de Lage Landen.
A life behind bars
A life behind bars.. voor vele (mens)apen de bittere realiteit Fotograaf: Ian Kneepkens

Deel 2: Ian Kneepkens & Karin van Couwenberg

Onze planeet wordt op verschillende manieren bedreigd, bijvoorbeeld door de afname van de biodiversiteit, overexploitatie en klimaatverandering. De ijskappen smelten, vele dieren worden met uitsterven bedreigd en de regenwouden worden verwoest. Verschillende fotografen zetten zich in om met hun fotografie de natuur en dieren te beschermen. In deze lijstenbrij vind je een aantal beelden uit de projecten van vier Nederlandse en Belgische fotografen. In ‘Life Behind Bars’ stelt Ian Kneepkens het leven van apen centraal, hij wil de dieren een gezicht geven en hun verhaal vertellen. Met het fotoboek ‘The Magic of Hope’ hoopt Karin van Couwenberg bewustwording rondom het verdwijnen van dieren en de leefomgeving te creëren. Diverse onderwerpen, maar deze fotografen hebben in ieder geval 1 ding met elkaar gemeen: zij zetten zich met grote betrokkenheid in voor het behoud en beschermen van Moeder Natuur. Met hun projecten willen zij bijdragen aan een stuk bewustwording voor een betere wereld.

3. Ian Kneepkens – Life Behind Bars

In de regenwouden van Westelijk Afrika leven ongeveer een derde van alle mensapen in Afrika. Het is tevens één van de meest bedreigde natuurgebieden op aarde, voornamelijk door houtkap, bevolkingstoename, landbouw en stroperij. In Kameroen staat het Limbe Wildlife Center dat onderdak biedt aan de slachtoffers van bovenstaande problemen. Momenteel worden er zo’n 360 dieren verzorgd waaronder een groot aantal bedreigde mensapen als Westerse Laaglandgorilla’s en chimpansees. Tijdens vrijwilligerswerk in het Limbe Wildlife Center wilde ik deze prachtige dieren een gezicht geven en op deze manier hun verhaal vertellen.

Onhandelbaar huisdier
Chimpansee Carlos (1992) is in 1994 door zijn voormalige ‘eigenaar’ afgestaan aan het Limbe Wildlife Center. Hij had toen al een vreselijk leven achter de rug; als baby is Carlos’ familie waarschijnlijk afgeslacht in de oerwouden van Kameroen. Niet geschikt als bushmeat is hij daarna als huisdier verkocht op de lokale markt. Maar chimpansees zijn verre van ideale huisdieren. In het begin lijken ze schattig, maar als ze eenmaal ouder zijn, dan worden zij onhandelbaar. Een leven als dit is voor veel chimpansees helaas de realiteit. Door zijn genetische oogafwijking lijkt Carlos nog meer op ons mensen. Met deze foto heb ik in 2017 de Publieksprijs van de Frans Lanting Photo Award gewonnen.

Onhandelbaar huisdier
Onhandelbaar huisdier. Fotograaf: Ian Kneepkens

Een gezicht geven
Nyango, was tot voor kort ’s werelds enige Cross River Gorilla in gevangenschap. Helaas is zij in oktober 2016 op 29-jarige leeftijd overleden. Als baby is Nyango uit de handen van stropers gered door een Amerikaanse missionaris familie. Daarvoor hadden stropers haar ouders gedood in het Takamanda oerwoud in Mamfe. Door een kogel is Nyango’s rechteroog zwaar beschadigd. Met een populatie van minder dan 300, is de Cross River Gorilla de meest bedreigde ondersoort van alle gorilla’s. Mede daarom is Nyango kort voor haar overlijden nog gefotografeerd door de bekende fotograaf Joel Sartore voor National Geographics ‘Photo Ark’.

Cross River Gorilla in gevangenschap
Nyango, een Cross River Gorilla in gevangenschap. Fotograaf: Ian Kneepkens

Troublemaker
Mac (1992), is in 1995 gedoneerd aan het Limbe Wildlife Center. Net als alle andere chimpansees in het opvangcentrum had Mac een triest leven als huisdier achter de rug. Door zijn grote oren en vooruitstekende kaken is Mac de meest grappig uitziende chimpansee van het opvangcentrum. Maar schijn bedriegt, Mac is vanwege zijn vele uitbraakpogingen een echte troublemaker.

Chimpansee in wildlife center.
Chimpansee in wildlife center. Fotograaf: Ian Kneepkens

World of Wildlife
A life behind bars. voor vele (mens)apen de bittere realiteit. Hoe hebben wij het zo ver kunnen laten komen dat wij prachtige dieren als chimpansees, die bijna 99% hetzelfde DNA hebben als wij, zo kunnen behandelen. Ik als fotograaf vóór de tralies, zij als chimpansees achter de tralies. Organisaties als het Limbe Wildlife Center en de Nederlandse vrijwilligersorganisatie daarvan, ‘World of Wildlife’ verrichten prachtig, maar helaas nog steeds belangrijk werk.

A life behind bars
A life behind bars. Voor vele (mens)apen de bittere realiteit Fotograaf: Ian Kneepkens

4. Karin van Couwenberg – The Magic of Hope

De diersoorten die in het project ‘The Magic of Hope’ zijn vastgelegd, worden jammer genoeg allemaal op één of andere manier bedreigd. De olifanten worden vermoord voor het ivoor. Het aantal cheeta’s daalt zienderogen. De gorilla populatie is stilletjes aan aan een opmars bezig, maar dat gaat traag en de rebellen zijn wederom meer actief met stropen, dus het aantal is nog steeds precair.

Kippenvel
Tijdens een reis naar Botswana had ik het geluk een groep olifanten een ganse dag te kunnen volgen. De samenhorigheid en sociale contacten binnen een groep zijn ongelooflijk interessant om zien. Olifanten zijn schitterende dieren en het zou jammer zijn als onze kinderen en kleinkinderen ze nog enkel in prentenboeken of via websites zouden kunnen zien. Ter voorbereiding van mijn boek ‘The Magic of Hope’, bezocht ik ook enkele scholen in Tanzania waar aan de kinderen gevraagd werd om een tekening van hoop voor onze dierenwereld te maken. Een 7-jarig jongetje, Emmanuel Elisha, tekende een olifant zonder slagtanden. Toen we vroegen waarom hij dit had getekend zei hij dat de natuur de afschuwelijk stroperij problemen zelf gaat oplossen en dat, in de nabije toekomst, de olifanten daarom geboren zullen worden zonder slagtanden, dan hoeven ze ook niet meer gedood te worden voor hun kostbare ivoor. Als je zo’n verhaal hoort, van een 7-jarige jongen, dan krijg je echt wel kippenvel.

Groep olifanten - Botswana
Groep olifanten – Botswana Fotograaf: Karin van Couwenberg

Guitige snoet
Het jachtluipaard (cheeta) is een uiterst snel, gracieus en ook zeer nieuwsgierig dier. Het was fantastisch dat dit jonge dier onze jeep naderde op enkel meters en we het van nabij mochten gadeslaan. Zijn intrigerende blik en guitige snoet zullen me altijd bijblijven (Tanzania).

Jachtluipaard (cheeta) - Tanzania.
Jachtluipaard (cheeta) – Tanzania. Fotograaf: Karin van Couwenberg

Spiegel van de ziel
Persoonlijk vind ik oogcontact zeer belangrijk, zowel bij mensen als dieren. In de ogen leest men zoveel, een spiegel van de ziel en van het karakter van een dier. Het contact met deze olifant, met prachtige lange wimpers, zal ik nooit vergeten. Er was duidelijk een band van vertrouwen, net of we elkaar verstonden (Botswana).

Olifant - Botswana.
Olifant – Botswana. Fotograaf: Karin van Couwenberg

Oer-dier Tracking
Wat een ervaring! Ik had nooit kunnen vermoeden dat het aanschouwen van een berggorilla van heel dichtbij zo’n intens moment kon zijn. Na drie uren klauteren in het weelderige regenwoud van Volcanoes National Park in Rwanda, bereikten we de gorilla’s. De regels zijn duidelijk: op zeven meter afstand blijven, niet flitsen met je camera, niet hoesten of niezen richting de dieren, enz. Al die informatie ben je op slag vergeten zodra er een gorilla voor je opduikt. “Ontzag en respect” is het overheersende gevoel. Ik kreeg zelfs een brok in mijn keel en voelde tranen over mijn wangen rollen. Oog in oog met dat schitterende oer-dier, zo dichtbij de mens en zo diep verscholen in het duizenden jaren oude woud (Rwanda).

Berggorilla
Berggorilla – regenwoud van Volcanoes National Park in Rwanda. Fotograaf: Karin van Couwenberg

Trumpets and Rumbles.

In een split second zag ik aan de horizon de tweede olifant tussen de poten van de olifant vooraan verschijnen. Dit geeft ook de ruimte weer die er nog is in Tanzania.

Olifant - Tanzania
Olifant – Tanzania. Fotograaf: Karin van Couwenberg

 

6 reacties

  1. Dankjewel voor je uitgebreide reactie Henri en mee eens. Ook in je eentje kan je al een bepaalde impact hebben. Iedereen kan een verschil maken. Zie ik jou trouwens 10 en/of 11 november nog?

    Groeten, Nanda

  2. Wildlifephotography & Conservation

    Bij Natuurfotografie.nl zie ik deze week een Wildlife & Conservation-special. Natuurbeschermende fotografen uit de Lage Landen vragen hier aandacht voor de misstanden in de wereld.
    Je ziet foto’s van gevangen gehouden mensapen die hun hele (verdere) leven achter tralies moeten doorbrengen, en tijgers die onder erg slechte omstandigheden gehouden worden als publiekstrekker. Toeristen kunnen hier zelfs met een tijger op de foto.

    Vaak ook is de dierenmishandeling een volkssport die al eeuwen wordt beoefend, en waar nu maar moeilijk afscheid van genomen wordt. Denk aan stierenvechten in Spanje. Het uitgraven en vermoorden van dassen in ondermeer Frankrijk, of de vele verschrikkelijke manieren waarop dieren ingezet worden in het circus en voor toerisme en entertainment.

    Allemaal zaken waarvoor we misschien liever onze ogen zouden sluiten.
    Maar juist ook zaken die niet vaak genoeg onder de aandacht gebracht kunnen worden.

    En daar is misschien juist voor natuurfotografen een belangrijke taak weggelegd (!)
    Niet alleen in het buitenland, maar ook in eigen land.
    Ook hier is het belangrijk te laten zien wat er zich allemaal , misschien aan het oog onttrokken, afspeelt.

    Wij kunnen aandacht vragen.
    Misstanden zichtbaar maken.
    registreren.
    Een stem geven.

    Zelf probeer ik mijn steentje bij te dragen door vooral de vinger op de pols te houden met betrekking tot de zoogdieren in ons land.
    Ik probeer kritisch te kijken naar het beheer van ‘onze’ wilde dieren.

    Ook jij kan iets doen.
    Als iets je raakt doe er dan iets mee.
    Zelfs in je eentje kan je verschil maken.
    De impact van het werk van de enkeling is groter dan je misschien zou verwachten.
    Denk bijvoorbeeld aan de schoonmaakactie van Boyan Slat , de foto’s van ooievaars op zuid europees afval van Jasper Doest,
    Het beeld van Neushoornstroperij door Brent Stirton. Of bijvoorbeeld de verschrikkelijke PETA-opnames van gekooide dieren.

    Een bericht dat ik samen met een collegafotograaf op social media deelde over het dierenleed op de OVP werd ruim 5000 keer gedeeld en heeft er misschien mede voor gezorgd dat hier het beleid ten opzichte van de grote grazers nu is veranderd.

    en wat doe jij ?

    https://nl.pinterest.com/elsvanhall/we-got-to-stop-this/?lp=true

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Geef een reactie

6 reacties

  1. Dankjewel voor je uitgebreide reactie Henri en mee eens. Ook in je eentje kan je al een bepaalde impact hebben. Iedereen kan een verschil maken. Zie ik jou trouwens 10 en/of 11 november nog?

    Groeten, Nanda

  2. Wildlifephotography & Conservation

    Bij Natuurfotografie.nl zie ik deze week een Wildlife & Conservation-special. Natuurbeschermende fotografen uit de Lage Landen vragen hier aandacht voor de misstanden in de wereld.
    Je ziet foto’s van gevangen gehouden mensapen die hun hele (verdere) leven achter tralies moeten doorbrengen, en tijgers die onder erg slechte omstandigheden gehouden worden als publiekstrekker. Toeristen kunnen hier zelfs met een tijger op de foto.

    Vaak ook is de dierenmishandeling een volkssport die al eeuwen wordt beoefend, en waar nu maar moeilijk afscheid van genomen wordt. Denk aan stierenvechten in Spanje. Het uitgraven en vermoorden van dassen in ondermeer Frankrijk, of de vele verschrikkelijke manieren waarop dieren ingezet worden in het circus en voor toerisme en entertainment.

    Allemaal zaken waarvoor we misschien liever onze ogen zouden sluiten.
    Maar juist ook zaken die niet vaak genoeg onder de aandacht gebracht kunnen worden.

    En daar is misschien juist voor natuurfotografen een belangrijke taak weggelegd (!)
    Niet alleen in het buitenland, maar ook in eigen land.
    Ook hier is het belangrijk te laten zien wat er zich allemaal , misschien aan het oog onttrokken, afspeelt.

    Wij kunnen aandacht vragen.
    Misstanden zichtbaar maken.
    registreren.
    Een stem geven.

    Zelf probeer ik mijn steentje bij te dragen door vooral de vinger op de pols te houden met betrekking tot de zoogdieren in ons land.
    Ik probeer kritisch te kijken naar het beheer van ‘onze’ wilde dieren.

    Ook jij kan iets doen.
    Als iets je raakt doe er dan iets mee.
    Zelfs in je eentje kan je verschil maken.
    De impact van het werk van de enkeling is groter dan je misschien zou verwachten.
    Denk bijvoorbeeld aan de schoonmaakactie van Boyan Slat , de foto’s van ooievaars op zuid europees afval van Jasper Doest,
    Het beeld van Neushoornstroperij door Brent Stirton. Of bijvoorbeeld de verschrikkelijke PETA-opnames van gekooide dieren.

    Een bericht dat ik samen met een collegafotograaf op social media deelde over het dierenleed op de OVP werd ruim 5000 keer gedeeld en heeft er misschien mede voor gezorgd dat hier het beleid ten opzichte van de grote grazers nu is veranderd.

    en wat doe jij ?

    https://nl.pinterest.com/elsvanhall/we-got-to-stop-this/?lp=true

Reageer op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Deze artikelen vind je vast ook interessant: