Spot je eindelijk je favoriete onderwerp, zit bij het maken van je compositie de begroeiing in de weg. Is je onderwerp niet statisch maar levend en je begint met je lens te manoeuvreren tussen de begroeiing, dan loop je grote kans dat je onderwerp het voor gezien houdt en wegspringt, -rent of -vliegt. Wat nu? Snoeien van die begroeiing? Als alternatief kun je ook gebruik maken van de begroeiing door deze juist op te nemen in je compositie. Je kunt zo mooi spelen met scherpte en onscherpte. Ook voor het creëren van meer sfeer is het gunstig om de begroeiing op te nemen in je compositie. Het beeld wordt intiemer, het onderwerp komt meer in zijn natuurlijke omgeving te zitten, lichte en donkere delen gaan meespelen en het beeld wordt spannender omdat je even moet zoeken naar het onderwerp.
Hoe groter de diafragmaopening hoe minder scherptediepte je krijgt. Waarschijnlijk is het in dit geval beter om met de hand scherp te stellen, want de autofocus zou wel eens in de war kunnen raken van alle begroeiing voor de lens en scherpstellen op het verkeerde punt.
Geef een reactie