Fotograferen is mediteren

Alles onder controle?

Soms voelt het best goed, dat jongleren. Immers, wie wil er nou niet zo behendig zijn, dat je verschillende ballen tegelijk in de lucht kunt houden? En dat je dat dan ook nog zo zelfverzekerd doet, dat er gerust een paar ballen door de benen kunnen, je soepeltjes om je as draait of je er even ontspannen bij gaat zitten. Zie dan hoe ik alles uitstekend onder controle heb! En dat heb je ook, bravo! Maar ja, op een gegeven moment wordt zelfs de meest energieke en behendige persoon moe. De boog kan niet altijd gespannen staan, de ballen kunnen niet altijd in de lucht blijven. Af en toe is totale rust echt noodzakelijk. Alle ballen aan de kant dan (voor ze wegstuiteren!)

Zoeken naar ontspanning

Zelf zoek ik al een leven lang naar ontspanning in de vorm van verschillende soorten meditatie. Als tiener deed ik fanatiek aan yoga (helaas kan ik de foto van mij als slanke den in lotushouding niet meer vinden), als student leerde ik een blauwe maandag zenmeditatie en iets later transcedente meditatie (mijn persoonlijke mantra ohmt nog weleens door mijn hoofd). Jaren geleden volgde de mindfulness-variant en veel recenter ging ik hardlopen. Ja, dat zie ik ook als een vorm van meditatie, en dan is het tegelijk sporten voor mijn conditie, hoppa: twee vliegen in één klap!

Van comakijken tot zenzien

Al die meditatietechnieken ten spijt, zijn er toch dagen dat het me allemaal teveel wordt en de ballen loodzwaar aanvoelen. Sinds ik Netflix heb, wil ik op zo’n dag nog wel eens lamlendig voor de buis hangen, binge watching of, zoals ik het zelf noem: comakijken. Gewoon op één dag een hele serie van tien afleveringen erdoorheen jassen. Daar voel ik me dan wel even prettig bij maar op een gegeven moment, en zeker naderhand, vooral katerig en schuldig. Net zoiets als tussendoor een zak patat of een Mars eten. Je kunt er vreselijk veel trek in hebben, het is ook best lekker, maar als het op is denk je: getver, iets gezonds was misschien toch beter geweest…

Maar nu heb ik hier een geweldige tegenhanger voor gevonden. Een manier waarop ik niet alleen tot rust kom, maar waarmee ik ook alles wat nog moet volkomen vergeet en waarbij ik zonder schuldgevoel of katerige naweeën een dag de boel de boel kan laten. Een manier van ontspanning waarbij ik me heel gelukkig voel, helemaal opga in het hier en nu, me geweldig goed kan focussen en me naderhand geestelijk verlicht en verfrist voel. Het drong pas later tot me door dat ik na een decennialange zoektocht de ultieme vorm van meditatie heb gevonden: zenzien… ofwel fotograferen!

Mediteren to the next level

Hoe mooi is het als dat wat je het liefst doet een duidelijk positief effect op je geestelijk welbevinden heeft. Natuurlijk wordt je ook blij van andere dingen die je graag (geconcentreerd) doet: schilderen, koken, lezen… maar fotograferen gaat volgens mij nog verder. Het zorgt voor een andere en diepere bewustzijnstoestand.

Bij mediteren ben je je nog wel bewust van de dingen om je heen, alleen neem je ze objectief waar. Zo bezien is fotograferen zelfs mediteren to the next level: ik neem de omgeving niet objectief waar, ik merk gewoon niets meer van die omgeving. Sterker nog: terwijl ik hevig geconcentreerd naar mijn onderwerp kijk, mijn ademhaling rustig en diep is en ik haast in een hypnotische cadans zacht de lens beweeg en aan de scherpstelring draai, ís er geen omgeving meer voor mij. Zo kan het dus gebeuren dat ik me rotschrik als ik voor een mooi (macro)modelletje lig en er weer eens iemand bezorgd over me heen gebogen staat en zegt: ‘gaat het wel goed met u, mevrouw?’

Nieuwe energie

Als ik thuiskom na een dag meditatief rollebollen in het bos, voel ik me verlicht en volkomen gelukkig. En dan maakt het niet uit of ik bagger schoot (en in de bagger lag) of dat er mooie plaatjes tussen zitten. Ik ben verfrist en ontspannen en zit weer vol nieuwe energie.

Dus, beste mensen, hijs je van de bank en draai Netflix de nek om, ontworstel je uit de lotushouding (als ik nu zo zit, kom ik nauwelijks nog ‘los’) en vergeet al die meditatiechnieken. Wie heeft dat alles nodig als je lekker kunt fotograferen!? Pak de camera, trek de natuur in en ga volledig op in de schoonheid om je heen. Kijk met je fotografenoog en wees zen door te zien. Écht zien.

Geniet dan ook intens van zo’n dag en voel de nieuwe energie die het je geeft. Ik garandeer je dat je er daarna ook echt weer tegenaan kunt. De volgende dag pak je alle ballen weer fluitend op, gooit ze vrolijk in de lucht terwijl je nog een pirouette draait ook, met twee vingers in de neus. Wedden?