Soms zit het mee…soms niet zo

Zomer

De zomer is al niet mijn favoriete seizoen. Het licht is niet fijn, het is te warm, de onderwerpen… mwah. En voor een zonsopkomst moet je wel erg vroeg opstaan. Klaag, klaag, klaag… Misschien is het vooral dat ik moeite heb weer in het dagelijkse ritme te komen na een geweldige vakantie. Of een beetje van alles. Gelukkig heb ik nog heel veel foto’s uit te zoeken. Kijkend door alle foto’s in mijn Lightroom bibliotheek beleef ik Shetland weer helemaal opnieuw!

Nederland is ook mooi!

Twee weken gaan voorbij en de camera is niet uit mijn tas gekomen. Het begint te kriebelen, ik wil er weer op uit. Maar de warmte is voor mij echt een dingetje. Vroeg op dus, de warmte voor zijn. Het lijkt eeuwen geleden dat ik op de Veluwezoom ben geweest, dus op een zondag rij ik in alle vroegte die kant op. Rond zonsopkomst parkeer ik de auto en loop ik het bos in. Geen mist helaas maar het licht is prachtig! Behalve een paar hooglanders en edelherten kom ik helemaal niemand tegen, heerlijk! Ik zie zelfs mijn allereerste slangenarend ooit, ook al maak ik hem in het veld nog uit voor “bijzondere buizerd”. De foto’s laten thuis toch echt een slangenarend zien! Soms zit het mee!

De smaak te pakken

De Veluwezoom heeft mijn inspiratie een boost gegeven. Maanden geleden boekte ik een vogelhut in Groningen. Midden in de zomer, maar voor de steltlopers een prima periode, dacht ik zo. Kort van tevoren besluit ik mijn camper te pakken en alvast een paar dagen eerder die kant op te gaan. Niets plannen, gewoon een paar dagen lekker weg! Alleen al het slapen in de camper is voor mij een feestje, dus ik kijk er echt naar uit.

Aangekomen op een natuurkampeerterrein in Groningen, blijkt dat mijn gebrek aan planning niet zo handig uitpakt. Mijn standaard slaapzak in de camper is een winterslaapzak en de temperatuur blijkt ver boven de 30 graden uit te stijgen. Gelukkig sta ik in een schaduwrijke boomgaard en koelt het in de nacht nog een beetje af. Ik besluit de wekker de volgende ochtend erg vroeg te zetten, zodat ik voordat het echt warm wordt nog even een flinke wandeling kan maken. Uiteraard gaat de cameratas mee!

Uitgeslapen

Helaas lukt het mij kennelijk zonder wakker te worden de wekker uit te zetten, zodat ik pas uren later wakker ben. Wel heerlijk geslapen, dat wel. Veel later dan gepland wandel ik het kampeerterrein af. Groningen is prachtig, maar het terrein is vooral open. In de volle zon is dat niet echt een pretje. Na een paar kilometer vind ik bij het water een lekker schaduwrijk plekje, waar ik stop voor thee en een snack. Het valt me op dat er nog zoveel vogels zingen.

Het is toch al wat later in het jaar en de zon drijft de temperatuur al flink op, ook al is het nog geen middag. Ik heb net de uit volle borst zingende geelgors in de kijker als ik volledig aangevallen word door honderden kleine mugjes of vliegjes. Mijn armen zijn zwart van de beestjes en ze bijten of steken er lustig op los. Geweldig die zomer!

Inmiddels heb ik nog geen foto gemaakt en de zin is weer gedaald tot het nulpunt. Ik besluit terug te lopen naar de camper en de cameratas in te ruilen voor een koud drankje, schaduw en een goed boek. De laatste twee kilometer ploeter ik in de volle zon tussen de prachtige velden waar een rietzanger nog volop zingt en een bruine kiekendief een lekker hapje zoekt. Op het kampeerterrein aangekomen, blijkt dat de meeste gasten hetzelfde idee hebben als ik. Een ware stoelendans breekt uit. Om de zoveel tijd lijkt er een signaal te zijn en pakt iedereen stoelen en tafels op om zich te verplaatsen naar een nieuw schaduwrijk plekje. Ik had me mijn fotografieweekendje anders voorgesteld… Soms zit het tegen.

Kluten

Gelukkig heb ik de vogelhut nog staan! Samen met een vogelmaatje zit ik voor zonsopkomst (nu wel!) helemaal klaar voor al die steltlopers. Het licht is prachtig en bij binnenkomst zien we al zeker 25 zwarte ruiters slapen op de plas. Dat belooft wat! Maar nog voor de zon er goed en wel is, besluiten de paar aanwezige kluten dat de hele plas van hen is en alles moet wijken. Vakkundig worden alle andere vogels stuk voor stuk weggejaagd. Van waterral tot krakeend en van tureluur tot spreeuw, geen enkele vogel is welkom. Soms lukt het snel een foto te maken van een dappere oeverloper of heldhaftige groenpootruiter, maar al snel zijn de kluten er om de indringer te verjagen. Gelukkig vind ik kluten ook heel leuk om te fotograferen… Soms zit het mee.