Verdieping!

Ik heb nog geen duidelijk doel voor ogen, maar ik kies de weg naar het zuiden van Mainland. Gewoon lekker beginnen op een bekende plek met vogels kijken en wie weet wat er al te fotograferen valt. Onderweg piept de zon al heel even tussen de wolken door, maar zo snel als hij er is, is hij ook weer weg en al snel rijd ik in de dikke mist. Niets zo veranderlijk als het weer in Shetland!

Korte tijd later zit ik aan de waterkant van een baai. Ik geniet van roepende eiders, foeragerende kuifaalscholvers, twee spelende zeehonden en een ijsduiker in zomerkleed. De eerste foto’s zijn gemaakt als ik in mijn ooghoek iets laag voorbij zie vliegen. Ik krijg welgeteld 4 klikken de tijd, maar een vliegende roodkeelduiker is vastgelegd! Wat een schitterende start van een paar weken op de prachtige eilanden van Shetland!

Ken je camera

Natuurlijk moet je als natuurfotograaf soms ook gewoon geluk hebben. Zo mooi als deze roodkeelduiker zich zojuist even liet zien, gebeurt je niet elke dag. Ook niet in Shetland. Maar als het dan gebeurt, wil je wel goed voorbereid zijn. Mijn camera heb ik zodanig ingesteld dat ik blindelings de knoppen weet te vinden om de belichting en de scherpstelling in te stellen. Dat heeft deze keer zijn vruchten afgeworpen. Even bedenk ik me dat het toch al bijna niet meer beter kan worden dan dit, maar al snel speur ik de baai met mijn kijker af. De vorige keer dat ik hier was, zag ik hier maar liefst drie otters. Ook al doe ik niet aan bucketlisten of wensenlijstjes, otters zijn toch wel heel erg leuk…

Otters

Op Shetland kun je zomaar otters tegenkomen. De Europese otter om precies te zijn, of draatsi, zoals de Shetland naam luidt. Het is dezelfde ottersoort die we in Nederland ook kennen. Shetland kent een behoorlijke populatie otters. De kans dat je er eentje tegenkomt is eigenlijk best wel groot.

De voorgaande jaren op Shetland heb ik vaker otters gezien en ook gefotografeerd. Maar eigenlijk altijd omdat ik per ongeluk tegen een otter aan liep. De foto’s zijn best aardig, maar ik zou eigenlijk wel meer tijd eraan willen besteden en een veel betere foto van een otter willen maken. Maar hoe pak ik dat aan?

De eerste dagen kom ik geen otter tegen. Echt op zoek ben ik ook niet, maar overal speur ik wel het water af. De otter zit in mijn hoofd. Ben ik zwaar teleurgesteld als de otter zich deze keer niet laat zien? Dat ook weer niet, maar toch, als je een otter wilt zien, is Shetland er wel een hele mooie plek voor.

Workshop – waardevol of zonde van je tijd en geld?

Wat weet ik eigenlijk van otters? Niet veel, bedenk ik me. Ze kunnen niet goed zien, maar daar houdt mijn kennis eigenlijk ook wel op. Even gaat het door mijn hoofd om een workshop otters kijken en fotograferen te boeken. Maar is dat niet een beetje onnodig? Ik weet toch wel hoe ik ze moet fotograferen? En je kunt ze overal tegenkomen, dus ga ik nu veel geld betalen om een fotograaf in te huren die me een plekje gaat laten zien? Geamuseerd luisterde ik naar een verhaal van twee andere vogelaars die een workshop otters boekten en terwijl ze op de workshopleider aan het wachten waren bijna ondersteboven gelopen werden door een otter. Toch boek ik de workshop.

Op stap met een kenner

De Britse natuurfotograaf en otterspecialist Josh Jaggard van Shetland Nature neemt me op mijn laatste vakantiedag voor een 6 uur durende één op één workshop mee in de wereld van de otter. Het worden uiteindelijk 8 intensieve uren met daarin vijf verschillende otters en heel erg veel fotomomentjes. We lopen door turf, zompige graslanden, klimmen over hekken en rotsen en versnellen om otters voor te blijven of rustig op te wachten. En ondertussen vertelt Josh honderduit over otters. Hoe ze leven, wat ze eten, waar en wanneer je de otter vooral kunt zien, hoe je ze benadert en vooral ook wat je niet moet doen en hoe je ze niet verstoort.

We zijn al lang en breed door de vooraf afgesproken tijd heen, als de laatste otter een paar meter voor onze ogen in slaap valt. Josh geeft aan dat we blijven zitten tot de otter uit zichzelf weggaat. Ze zien dan wel slecht, maar hun reuk en gehoor is uitstekend. Als we nu weggaan, zullen we de otter zeker verstoren en dat is natuurlijk niet de bedoeling. Zachtjes fluisterend vraag ik hoe lang een otter gemiddeld slaapt. Ik zit niet heel gemakkelijk op het ongelijke rotsachtige kiezelstrand en kramp en kou beginnen zich te laten voelen. Gelukkig is de otter een klein kwartiertje later weer in beweging en nadat hij ver genoeg uit zicht is, vertrekken wij ook.

De moeite waard?

Terugkijkend realiseer ik me pas echt hoe belangrijk het is om je onderwerp goed te kennen. Kennis over je onderwerp betaalt zich uit: je weet wanneer de kans het grootst is om ze te zien, in welk terrein je ze kunt zien en door gedrag te herkennen vergroot je je kansen op een interessante foto. En niet alleen dat. Het allerbelangrijkste is nog wel dat ik heb geleerd hoe ik maximaal kan genieten van de otters zonder ze te verstoren.

Voor mij is het het geld meer dan waard geweest. Op stap gaan met een gepassioneerd fotograaf die zijn jarenlange kennis deelt, geeft verdieping, meer kennis over een prachtig dier als de otter. Dat alleen al maakt deze ervaring zo enorm waardevol!