Magische momenten

Wat maakt een opname magisch

De vraag is sowieso al wat het een magisch moment maakt. Is dat de uiteindelijke foto of is dat de beleving die je keer op keer herbeleeft bij het zien van die bepaalde foto? Voor mij geldt beide, ik heb foto’s die ik magisch mooi vind qua foto, maar ook foto’s die echt niet boven de massa uitspringen maar voor mij wel een hele speciale herinnering oproepen en in die zin een grote waarde voor mij persoonlijk hebben.

Magie komt niet voor niets

Eén van die momenten is voor mij mijn eerste fototrip, samen met mijn fotomaat naar Zweden voor het fotograferen van korhoenders. Midden in de nacht worden we weggebracht door de gids naar een fotohut ergens midden in een veengebied. Met grote snelheid loopt de gids in het pikkedonker door een bos met een ondergrond vol mos en keien. Echte enkelbrekers en met slechts een klein koplampje op ons hoofd is dat breken niet zo moeilijk. Na enkele struikelpartijen bereiken we de rand van het veen, waarna we nog een tweehonderd meter al balancerend over 20 cm brede vlonderplanken door het zompige veen moeten lopen om de hut te bereiken. Na een korte instructie klinkt het “nou succes he” en de gids is verdwenen.

Kraanvogels en korhoenders, magie ten top

Ondertussen begint het iets te schemeren en dan ontstaat voor mij zo’n magisch moment. Een hele lichte grondmist met een berijpte bodem, en overal om ons heen beginnen kraanvogels te toeteren. Dat moment zal ik nooit meer vergeten, kippenvel. En vlak daarna als bij toverslag zitten er opeens een fors aantal korhoen hanen voor de hut. Magnifiek, we zien hete gevechten, baltsen, de hele mikmak op soms nog geen tien meter voor ons. Magische momenten en opnames. Iedere keer als ik een foto van een korhoen van die trip zie denk ik terug aan dit moment, maar heb ik daar nu veel over te zeggen gehad? Nee, het was deels geluk, deels kennis van de gids over de beste locatie.

Plan je eigen magische moment

Toch kun je wel degelijk invloed uitoefenen op het creëren van dit soort magische momenten. Geregeld loop ik ergens in de natuur en zie dan een bepaald landschap waarvan ik denk dat het een perfect plaatje zou opleveren in het juiste licht, het juiste jaargetijde en al dan niet het juiste beestje op die plek. Daar maak ik dan een notitie van in mijn telefoon. Zeker binnen de landschapsfotografie kun je zo heel veel van tevoren plannen. Daarbij gebruik ik ook nog eens meerdere apps om de weersomstandigheden zo nauwkeurig mogelijk in te schatten. Als het om dieren gaat dan probeer ik in te schatten in welk jaargetijde en welk tijdstip van de dag ik de meeste kans maak om ze in die omgeving aan te treffen.

De perfecte plaat

Dit soort voorbereidingen vergroten je kans op een perfecte plaat aanzienlijk. Uiteraard komt er dan nog steeds een factor geluk om de hoek kijken, samen met technische kennis van je apparatuur waar je mee fotografeert. Want de vos, ree of het edelhert kan nog zo mooi op het juiste moment ergens staan, als het de verkeerde kant op kijkt of met zijn kont naar je toe staat wordt het geen perfect plaatje. En hetzelfde geldt als er geen fluit van je scherptediepte of belichting klopt.

Project Das

Zo ben ik al voor het derde jaar bezig om te proberen fraaie platen te maken van dassen in het Lankheet in het kader van het project dat ik in dit gebied doe. Meerdere (geheime) locaties zijn gescout, en de ideale foto zit allang in mijn hoofd. Het laatste avondlicht als mooi strijklicht door de bomen op de burcht van de dassen, met één of meerdere dassen in dit licht op de burcht. Tot dusverre is hier niets van gekomen, het mooie licht is geregeld aanwezig, maar dan zijn er weer geen dassen. Zijn er een keer dassen te zien dan is het al te donker voor goede fotografie.

Het is werkelijk een bezoeking om hier iets moois van te maken, en de omstandigheden zijn verre van ideaal, veel storende elementen in beeld (struiken, boomstronken, graspollen). Ook zijn de eisen hoog om niet te verstoren: ruim voor de schemer aanwezig zijn, op ruime afstand blijven en na het invallen van de duisternis vertrekken als de dassen verdwenen zijn. Ondertussen wordt je lek gestoken door honderden muggen. Maar de volhouder wint en ik ga dan ook stug door, zo kun je geluk ook afdwingen, door maar vaak genoeg te gaan.

Skills en geduld

Soms is het echter veel eenvoudiger om de voor jou juiste foto te maken. Zo was ik in Zweden om opnames te maken van rendieren in hun natuurlijke omgeving. In een prachtig semi bergachtig landschap lopen hier veel rendieren. Redelijk gewend aan mensen in het gebied zijn ze aardig goed te benaderen, zeker als je op een beetje afstand blijft. De setting was al snel bepaald, een gelaagd berglandschap met veel diepte, dat gegarandeerd in het blauwe uurtje een mooi toneel zou bieden aan een ervoor staand rendier. Dan is het alleen nog maar afwachten tot het blauwe uurtje daar is en het dier op de juiste plaats staat, en door de grote hoeveelheden rendieren in dit gebied is dat een kwestie van tijd. Weinig geluk, meer skills en geduld.

Al die magische momenten geven mij extra diepgang aan de natuurfotografie. Keer op keer herbeleef ik die mooie momenten in het veld en ervaar hier ook weer de rust uit die ik zo in de natuur vind. En jij, heb jij bijzondere magische momenten die je vastgelegd hebt en niet gauw weer zult vergeten?

Fotogroet Jan