Hoe dan?

Vogelhut en spechten

Op nog geen twee meter van de vogelhut – of beter vogelschuurtje – in onze tuin staat een berk, waarin een paartje grote bonte spechten dit voorjaar is gaan broeden. Al snel blijkt het hakkende mannetje op enkele meters vanuit een kier in de vogelhut prima te fotograferen. Fotograferen wil ik echter zoveel mogelijk doen wanneer er jongen zijn en liefst al wat groter. De met voer vliegende ouders laten zich onverstoorbaar fotograferen vanuit de hut. Maar ik zie uit naar de rode petjes van de jongen in de opening van de nestholte. Niet wetend wat de exacte datum van het eerste ei is, berekenen we de datum van uitvliegen ergens tussen 20 en 25 mei. De jonge grote bonte spechten met hun rode petjes laten zich echter niet voor 14 mei zien. En van 14 tot en met 25 mei ben ik voor een opdracht fotografie in het buitenland. Hoe gaan we dit aanpakken? Ik heb een bevriende fotograaf de vogelschuur al laten zien en hem uitgenodigd om in mijn afwezigheid te komen fotograferen. Maar ook mijn vrouw Jolanda zal gaan fotograferen. En hoe!

Appen

Jolanda pakt de fotografie heel serieus aan. De eerste ochtend na mijn vertrek naar het buitenland zit ze al vroeg in de hut met een Nikon D300 en een oude SIGMA 170-500mm zoomlens – zonder stabilisatie – op statief. ’s Avonds appt ze mij foto’s van het scherm op de camera en appen we over en weer over dingen als sluitertijd, diafragma en compositie. ”Is dit een beetje hoe het moet zijn? Of liever andere uitsnede of zo. Geef het alsjeblieft aan, misschien vliegen ze snel uit. De foto’s zijn prachtig scherp”. Naast de spechten vereeuwigt ze die eerste dag groenling, roodborst, pimpelmees, koolmees, merel, houtduif, kauw en gaai. Ook een eekhoorn is inmiddels vaste gast in de tuin, is bovendien tamelijk onverstoorbaar en laat zich gemakkelijk fotograferen. Jolanda appt mij elke dag schermfoto’s van de rijke oogst. Ze heeft er veel plezier van. Heerlijk!

Exposure to the right

“Leuk bezig geweest schat! Je hebt vast genoten. Je sluitertijden zijn goed. Het licht is idd wat hard, waardoor je histogram rechts is gaan stapelen. Dat betekent dat de hoge lichten – de lucht en de lichtjes – wit zijn uitgebeten. Expose to the right is helemaal goed, maar uitbijten moet je zoveel mogelijk voorkomen. Belicht iets meer onder en voorkom stapeling rechts. Je sluitertijden worden dan ook nog sneller.” Aan de hand van het geappte histogram geef ik tips, zoals ik dat ook bij workshops doe. Maar dan nu op afstand. Jolanda pakt het snel op en de foto’s worden nog beter.

Continu modus

“Ik heb nu pas ontdekt hoe die motordrive werkt. Ik nam altijd maar gewoon 1 foto maar je moet hem ingedrukt houden”. “Vaak één van de eerste dingen die ik mensen leer als ik ‘klik’ hoor in plaats van ‘klikklikklik’”, app ik terug. Met continu modus in plaats van een enkele foto per keer, is de kans op scherpe foto’s en een mooie pose of actie groter.

Kaartjes

“Ik heb nieuwe kaartjes gekocht. Moet je die eerst formatteren?” Al snel blijkt dat de geheugenkaartjes die ik thuis heb gelaten ontoereikend zijn. Jolanda heeft er twee bij gekocht. Dat er zo fanatiek gefotografeerd zou worden had ik ook niet gedacht. En met de continu modus gaat het wel heel hard.

Tegenlicht

“Vanmiddag nog wat geprobeerd met silhouetten …”, appt Jolanda bij een tweetal prachtige tegenlicht schermfoto’s. Of ze hier mee door moet gaan? Tuurlijk! De foto’s zijn buiten de vogelhut gemaakt, staand op een keukentrap, onder een groene regenponcho, dicht tegen een conifeer aan gedrukt. Uit de hand met een 70-200mm Nikon met stabilisatie, op vier-vijf meter van de nestholte.

Dochter

Mijn dochter Linde appt mij 23 mei een setje schermfoto’s. Trots schrijft ze erbij dat zij die foto’s heeft gemaakt. Ook staand op de keukentrap met de 70-200mm, voorzichtig, zonder camouflage, zichtbaar voor de spechten. Ook tegen een conifeer aangedrukt, maar nu vanuit een andere hoek dan de foto’s in tegenlicht van Jolanda. Trots op mijn dochter!

Gevlogen

“Ze zijn al uitgevlogen als jij terug bent ben ik bang.” Inderdaad vliegen de vogels op 23 mei uit, twee dagen voor mijn thuiskomst. Erg? Helemaal niet. Het was superleuk om middels de apps van mijn vrouw en dochter het verhaal van de spechten in woord en beeld op afstand te volgen. En te helpen. Genieten ook van hun fotografie én van hun genieten. En wat een prachtige foto’s! Toppers!

Nawoord – nestfotografie

Fotograferen rondom nesten is – terecht – een punt van discussie. Mits zorgvuldig, voorzichtig en met veel kennis van zaken gedaan, ben ik er persoonlijk niet tegen. Maar, vogels eerst, niet de foto’s! Twee van de spechtenfoto’s in deze column zijn gemaakt vanuit de vogelhut, fotograferend vanuit de kier van de openstaande deur. De overige drie spechtenfoto’s zijn gemaakt buiten de hut. Verdekt opgesteld, al of niet onder een regenponcho tegen een conifeer aan. En het leuke is dat de jonge vogels zich nu elke dag onverstoorbaar op minder dan twee meter van ons huis door het glas van de serre laten bewonderen. Niet schrikkend van beweging binnenshuis, zoals hun ouders dat soms nog wel doen. Het wordt steeds leuker in onze tuin en de hele familie geniet ervan!