Uitpuilende fototassen
Als we met een groep natuurfotografen op stap gaan, kunnen we eindeloos bomen over apparatuur en technieken, foto-onderwerpen, mooie locaties en interessante ervaringenā¦ terwijl de fototas van de een nog meer uitpuilt dan die van de ander en er ook nog met statieven gezeuld wordt. Buitenstaanders moeten wel denken, zoā¦ die zijn serieus met hun hobby (!) bezig. Of zouden ze denken, zoā¦ die zijn knettergek met al dat gesleep. Waarna ze monter hun telefoon boven een bloem houden en afdrukken. Waar wij dan weer schamper onze neus voor ophalen.
Ja, want wij laten pas Ć©cht zien hoe mooi de natuur is, en dan ook nog op een creatieve en originele manier, want we gaan immers allemaal NXT LVL. Met onze prachtige cameraās en dure lenzen weten wij allerlei onderwerpen op een unieke manier vast te leggen, zodat we trots aan iedereen kunnen laten zien: kijk eens hoe prachtig de natuur is! Of, omdat het vooral de sites met gelijkgestemden zijn waarop we de fotoās delen, we aan andere natuurfotografen laten zien: kijk eens hoe mooi Ćk die prachtige natuur heb vastgelegd!
Je moet er wel wat voor over hebbenā¦
En voor die passie hebben we veel overā¦ al onze vrije tijd en al onze centen. Want ja, er is altijd wel weer een betere camera of een nieuwe lens om aan te schaffen, daar kom je niet onderuit als serieuze natuurfotograaf. Alleen met de beste spullen kun je topfotoās maken, toch? En daarom volgen we de laatste ontwikkelingen en trends in de fotobladen en fotosites, surfen we urenlang likkebaardend langs fotowinkels, youtube-filmpjes en fora om te zien wat we toch zo graag willen, nee, mĆ³eten hebben aan spullen. Ook volgen we prijzige workshops om nog beter te worden, reizen we stad en land af voor bijzondere fotolocaties en staan we voor dag en dauw op om van het mooiste licht te profiteren. Als serieuze natuurfotograaf moet je er wel wat voor over hebben natuurlijk!
Maar hĆ©ā¦ nemen we onszelf misschien ook wel een beetje te serieus soms, zo gewichtig als we zijn met onze kennis en apparatuur, onze ambities en verwachtingen? Op die enkeling na zijn we immers wel allemaal amateurs he?!
Relativering
Ik denk het wel dat we onszelf soms te serieus nemen en ik ben de eerste die een relativerende schop onder de kont (zie foto hierboven) verdient. Gelukkig krijg ik die ook regelmatig van mijn zoon als ik hem weer eens een ājuweel van een fotoā laat zien, uit de oogst van een vruchtbare fotodag. āJa, mooi,ā zegt ie dan na een snelle blik op mijn pronkplaat en appt, zapt of snapchat weer onverstoorbaar verder. OkĆ©, dan weet ik weer evenā¦ het is ook maar een foto!
Maar dan die geestige van Piet Agterhof bovenaan deze columnā¦ daar schoot mijn zoon van in de lach en daar blĆ©Ć©f hij een poosje naar kijken, met een brede grijns op zijn gezicht. En ook om de foto van Gladys Klip hieronder moest hij echt grinniken. Dat is mij met mijn fotoās nog nooit geluktā¦
Magere humor
Maar dit is natuurlijk geen pleidooi voor meer humor in de natuurfotografie ten behoeve van dwarse pubers die zich totaal niet interesseren voor wat moeders in haar vrije tijd doet. WĆ©l voor meer humor in de natuurfotografie en wat meer luchtigheid en relativering voor ons allemaal. Want humor en relativering is altijd en overal belangrijk en prettig, dus ook in de natuurfotografie. En juist daarom vind ik het schrijnend om in het blad Focus te lezen dat de categorie Humor in De Groene Camera wedstrijd op de tocht blijkt te staan voor volgend jaar. De keuze in deze categorie was volgens de jury āheel magerā en daarom is er onvoldoende vertrouwen voor een volgende keer.
Heb plezier!
Maar misschien komt die magere oogst ook wel omdat het nieuw was, zowel De Groene Camera als het onderdeel humor. Wat mij betreft verdient deze categorie daarom zeker een tweede kans voor hij eventueel afgeserveerd wordt. En ik hoop natuurlijk dat dat niet meer nodig zal zijn omdat wij bij de tweede editie van deze wedstrijd de jury wel eens een poepie zullen laten ruiken. Toch? Dus, beste collega-natuurfotografen, ga de natuur in en geniet, ontspan, wees zen of juist opgewonden over een bijzondere fotovangst, maar heb bovenal ook plezier. Zie de leuke momenten, want die zijn er heus plenty, en probeer eens een grappige foto te maken, in plaats van je alleen maar te richten op mooi, mooier, mooist. En dat hoeft heus geen dijenkletser te zijn, maar gewoon een foto voor een glimlach, met een kwinkslag of een die je laat grinniken. Zoek de humor op in de natuur en doe volgend jaar mee met dit onderdeel van De Groene Camera. Laat zien dat wij natuurfotografen ook heus wel kunnen lachen om de natuur Ć©n om onszelf.
Wil je weten of de foto wel grappig genoeg isā¦ stuur hem dan eerst naar mij toe. Leg ik hem wel even voor aan mijn zoon.
28 reacties
?. Oordeel nooit, zelfs niet met een glimlach, over een andermans hobby, cq passie. Geniet en lach om jezelf, dat is pas humor. Gebruik eventueel een spiegel……
Huh? Heb je het stuk wel helemaal gelezen?
Ja, mooi geschreven en helemaal waar, maar ik laat het anderen niet lezen. Ik houd gewoon de schijn op….. Overigens, ik heb drie vrienden (ja, drie!!) die orgel spelen. Dit is geen grap! En als ik je zou vertellen hoe die (op mijn verjaardagsfeestje!!) over orgels praten, over registers en stemmen, of kerken waar zij allemaal al zijn geweest, of soms zelfs hebben gespeeld hebben (tot in uithoeken van Europa) tijdens hun vakanties of zelfs bij speciale “orgelreizen” (echt waar!!), daar zijn wij natuurfotografen maar kleine kindjes bij. Ik houd van muziek en speel zelf ook een paar instrumenten. Maar mijn favoriete instrumenten zijn mijn bodies en mijn lenzen. Wat een suffe hobby zeg, dat orgelspelen……..
Haha wat een meesterlijke reactie! Dank dat je dit wilde delen.
(Maar het lijkt mij stiekem geweldig zo’n kerkorgel te bespelen… en ik kan me best inleven in die orgelvrienden van je, niks suf… lijkt me reuze boeiend gezelschap ook. Wanneer ben je jarig?)
Leuk verhaal Noortje. Ik maak ieder jaar een fotoboek met de mooiste foto’s van dat jaar. Dat ligt op tafel en iedereen kan het bekijken. Sommigen bekijken het aandachtig, de ander ‘slaat het open’. Natuurfotografen zijn overigens best aardige mensen en vaak met de nodige humor en zelfspot .. en met mooie spullen.
De mensen die het slechts openslaan krijgen zeker geen toetje š