Water, wilgen en wild
Die morgen zijn we vroeg vertrokken uit de haven in de Biesbosch. We, zijn mijn neef Peter en ik. Dit is een unieke reünie. We hebben elkaar sinds onze jeugd nauwelijks meer gesproken en nu zitten we als vijftigers samen in een boot in de Biesbosch, waar we beiden opgegroeid zijn. Peter verraste me eerder dit jaar als deelnemer tijdens de workshop “Grutto’s fotograferen” en bleek recentelijk de hobby natuur(vogel)fotografie opgepakt te hebben. Hij is enorm enthousiast en maakt nu al prachtige foto’s. Hij heeft me uitgenodigd met hem mee te gaan naar “zijn stukje Biesbosch”. De volgende keer gaan we per kano naar “mijn stukje Biesbosch”. Tijdens de tocht door dit uitgestrekte gebied van water, wilgen en wild blijken “onze stukken” uiteindelijk aardig te overlappen.
Niet bidden
Vandaag zijn we op zoek naar de Visarend. Sinds 2016 broedt de visarend weer in de Biesbosch. En dat is uniek. De aanleg van nieuwe waterrijke natuur heeft hier zeker aan bijgedragen. Het eerste broedgeval betrof een mannelijke vogel uit Duitsland die hier een vrouwtje aantrok en in 2022 waren er al 5 broedparen. In september komen daar ook nog eens de doortrekkers bij, die op weg naar de zuidelijke overwinteringsgebieden, graag in de Biesbosch komen vissen. Dus, we zouden zo maar eens meerdere visarenden kunnen zien.
Bij zijn vaste boom aangekomen leggen we op gepaste afstand van de visarend aan in het riet aan overkant van het brede water en genieten van het simpele feit dat hij daar zo op zijn gemakje zit. En wat is het mooi om dit enthousiasme samen te delen!
We anticiperen op wat actie. “Het is vroeg dus hij zal wel honger hebben”, zeggen we. Plots duikt hij direct vanuit zijn boom het water in, zonder bidden, zonder zweven, direct op zijn doel af, plons!
Bidden voor het eten was er dus niet bij! Dat doen ze gewoonlijk meestal wel, maar het waaide te hard en dan duiken ze vaak direct uit de boom.
Parasiet
Het hart bonst in de keel als we de majestueuze vogel eerst met zijn kop boven zien komen en dan met krachtige vleugelslagen zichzelf uit het water zien bevrijden; zonder vis overigens.
Een tweede duik is succesvol. Hij vangt een fikse voorn. Maakt er een rondje mee voor ons langs en probeert een plek te vinden om hem op te peuzelen. Daarbij wordt hij meteen gehinderd door een agressieve zilvermeeuw die hem als een grote jager bij zijn staart probeert te pakken. De visarend geeft geen sjoege, schudt de brutale parasiet af en verdwijnt achter een wilg voor ontbijt.
Nog meer vissers
“Die zien we voorlopig niet”, we besluiten verder te varen en spotten onderweg de ene ijsvogel na de ander, de teller staat al snel boven de 10 stuks. Verder zien we op drie momenten zeearenden, totaal 5 stuks.
Na ons rondje gaan we nog even langs de “vaste plek” al waar de gevederde vriend over het water zit te turen. We anticiperen op een duik. De visarend verlaat zijn tak maar vliegt in een rechte lijn richting de overkant. Daar is zojuist een tweede visarend verschenen boven de toppen van de wuivende wilgen. Ze zoeken elkaar meteen op en laten daarbij een zachte subtiele fluittoon horen. Het setje komt langzaamaan naar ons toe. Als ze bijna boven ons zijn zien we dat het opeens vier roepende visarenden zijn geworden die druk om elkaar heen vliegen waarbij sommigen soms verticaal naar beneden vliegen, recht op ons af. Dit was puur genieten al liet de hoek, en mijn nek, het niet toe dit spektakel te fotograferen.
Bijna de haven in varend weersta ik de neiging mijn spullen vast in de tas te doen en nog geen minuut later verschijnt de zoveelste visarend vlak boven ons, we laten de camera’s nog een keer ratelen en varen met een voldaan gevoel de haven in.
7 reacties
Weer wat aardige kiekjes geschoten van de week.
Vissende visdiefjes die vanaf grote hoogte het water van de Maas in Zwijndrecht in doken en dat ze zo’n klap op het water overleven is me een raadsel.
Maar snel gaat het wel want ondanks dat ik 10 beelden per seconde schoot was de visdies helaas zonder vis binnen 3 beeldjes er in en weer weg uit het water
Maar ook een toevalstreffer met een paar kokmeeuwen die vechtend om een korst brood iets wat ik zelf niet kan waarderen die door omstanders in het water waren gegroeid maar wel een paar mooie beeldjes opleverde van wat zich in de natuur afspeelde als dieren om eten moeten vechten.
Maar nog leuker werd het en waarom ik lol had was een jonge fuut die kennelijk net bij zijn ouders weg was en nu voor zich zelf moest zorgen en bezig was met pogingen om vis te vangen.
Alleen het onderwater duiken van deze jonge vogel was el een spetterend succes want staart omhoog en nek onder water en peddelende met haar pootjes lukte het haar eindelijk onderwater te zwemmen.
Gelukkig voor mij stond ik iets hoger waardoor ik haar in het bijna glasheldere water al duikend en zwemmend kon fotograferen tot ze weer bovenwater kwam.
Dit is voor mij als fotograaf en voormalig fotojournalist de leukste momenten van en als natuur fotojournalist.
Ik kan het een ieder eens aanraden om zomaar langs het water of in de natuur te wandelen en waar je soms als je goed om je heen kijkt de leukste wildlife plaatjes kan schieten.
ik zelf zoekt het meestal dicht bij huis hoewel dit vaak een natuurlijk gedrag van dieren oplevert is het wel moeilijker te kieken dan vanuit een schuilhut of vaste stek in te fotograferen en waarbij zeker is aan te raden om redelijk met een foto programma om te kunnen gaan want het is geen ideale manier om direct goede foto’s te kunnen maken ,
Voorbeeld: 2 vechtende kauwen met een jonge kauw in tegenlicht was zeker niet echt makkelijk want ja een kauw is zwart en dan in tegenlicht dat vraagt om aanpassingen toch .
Want er komt wel een dosis geluk bij kijken maar dat maakt het zeker voor mij wel leuker.
Ik snap als ‘gewone’ lezer geen ene moer van wat deze Egon Kraak uitbraakt !!
Ik bedankt wel de redactie voor dit prachtige item.
Misschien shit censureren ??
Legistlatiepraatjes! 🙂
Leuk verhaal erbij ook nog!!
Heerlijk hoe pietjeskiekers zelden last hebben van die alom pseudokunstzinnigheid. Zag laatst ook Chris v. R. weer eens voorbijkomen. Kan dat allemaal zomaar of ligt de halve redactie nu in het ziekenhuis vanwege slaande ruzies!?
Echt he, van gepensioneerde ‘prof’ fotograaf naar beroepszeikerd. Iedereen mag zijn mening geven maar jouw mening is vaak zo overbodig en getuigt van weinig respect naar de fotografen die hier column/ tutorial plaatsen. Als je denkt dat je het beter kan ga dan zelf voor Natuurfotografie werken als columnist in plaats van te reaguren op artikelen. Je noemt jezelf moppersmurf…ik vind jou een zeiksmurf! En dat is mijn mening!
Ik begrijp nu dat dit van mijn kant waarschijnlijk verkeerd opgeschreven/verwoord is als jullie het niet snappen en er aanstoot aan nemen want dat was helemaal de bedoeling niet. Ik vind het (weer, regelmatiger) verschijnen van “gewone” rechttoe rechtaan natuurfotografie waarin natuur centraal staat hier juist een verademing, dus juist totaal geen sprake van “weinig respect” t.o.v. Arie, integendeel! Ik werd er helemaal vrolijk van maar humor werkt op internet niet, had ik moeten weten.
Ik denk zeker dat Egon het beter weet!!! Als je Columns schrijft dan kun je twee dingen verwachten namelijk positieve reacties en wat minder positieve reacties. Egon is een fotograaf van het eerste uur die met de analoge films en camera’s werkte net als ik. Deze man zou u, en de meeste ” natuurfotografen,” nog wel het een en ander kunnen leren. De woordenschat die u gebruikt ten aanzien van Egon, betuigd weinig respect!!!!
Het is helaas zo dat als je net als ik prof ben geweest altijd amateur blijft het betekend immers liefhebber van iets zij (fotojournalist sportfotografie enz.maar ik ben zeker geen natuurfotograaf) en ja ook ik ben een gepensioneerd fotograaf die altijd wel iets kan opmerken aan foto’s van iemand anders dat is niet zo moeilijk.
Kritiek op je eigen fotootjes is het beste manier om van te leren.
Maar voor al die plaatjes van mij zelf daar moet ik kritiek op hebben net als ik zelf vaak deed als ik ze een paar keer voorbij zie komen.
Als professional zou ik dan proberen iemand verder te helpen met haar of zijn hobby in de fotografie al was het maar hoe je de camera instellingen kan beheren of tja kan vanalles zijn,zo leerden ik al 62 jaar geleden als jongmens al fotograferen van mijn oom
Helaas moet ik er ook bij vertellen dat ik zelf niet de allerbeste ervaringen heb met amateurfotografen die vaak niet geholpen willen worden omdat ze schamen vaak voor het verschil tussen mijn en hun camera .
Vaak ik werd ik uitgescholden en zelfs uitgevloekt als ik eens stond te kijken en niet eens zelf fotografeerde met mijn 😃z.g.n prof spullen.
Vaak draaide ik me dan maar om en negeerde deze persoon want helaas als je niet oppaste had je vaak ook nog ruzie met deze persoon en daar moet je voor op! passen .
Maar laten we eerlijk zijn.
Help elkaar met jullie mooie hobby waar ik al meer dan 45 jaar van geniet maar dan als prof.
Zeik elkaar niet af maar leer van elkaar dat is het enige wat ik je kan mee geven.
Zelf ik verbaas me altijd weer over de arrogantie van zowel prof fotograaf als amateurfotograaf die elkaar het licht waar mee je fotografeert niet in de ogen gunnen.
Maar het kan ook zo zijn dat amateurfotografen zoals ik zelf vaak mocht ervaren zich helaas de duurste van de duurste fotoapparatuur laten aansmeren waar ze vaak niet mee.omkunnen gaan.
Met als gevolg de dure spullen verdwijnen in de kast en de hobby is verpest dus voor ons de taak als prof😄 deze mensen weer temlaten genieten van hun hobby de fotografie.
Dus niet elkaar afzeiken maar helpen .
Ik zelf.fotografeer niet veel meer van wegen mijn handen maar zo nu en dan heb ik weleens de gedachte de Biesbosch in te trekkenl om wat plaatjes te schieten.
Maar de leukste en gekste natuurplaatjes schiet je gewoon onverwacht zoals je op mijn site kan zien.
Niet altijd indrukwekkend en of onder de beste omstandigheden maar dat maakt het zo leuk.
Een haan speelt met een duif.
Een zwaan zwemt op haar zij en op haar bijna rug enz.
Toeval treffer ja dat is het zekeren .
Hebben jullie nog leuke tips graag wie weet ga ik toch nog eens naar de Biesbosch.