In de eerste jaren dat ik het fotograferen weer opgepakt had sloot ik regelmatig aan bij fotografieworkshops. Zo leerde ik snel nieuwe technieken en invalshoeken en kwam ik op interessante locaties waar ik nog nooit van gehoord had. Bij mijn eerste workshops was ik zó overweldigd door alle nieuwe indrukken en leerstof dat ik vooral met mezelf en mijn camera bezig was. Al doende kreeg ik steeds meer fotografie-ervaring, maar begon ik ook oog te krijgen voor mijn medecursisten. Ik begon door te krijgen hoeveel invloed hun gedrag kon hebben op het positieve of negatieve verloop van de workshop. Hoewel het gedrag afleidde waarvoor ik werkelijk kwam, vond ik het eigenlijk wel leuk als mensen zich opzichtig profileerden. Dan kon ik lekker observeren. Dat is namelijk ook een hobby van mij.
Wie kun je zo allemaal tegen het lijf lopen bij een fotografieworkshop?
Beppie de veelpraat
Zodra Beppie een luisterend oor gevonden heeft klauwt ze zich hierin vast en laat haar onnavolgbare woordenstroom de vrije loop. Soms zijn de onderwerpen oppervlakkig, maar voordat je het weet worden pijnlijke jeugd, problemen op haar werk en haar ziektedossier over je uitgestort.
Pielleke de opschepper
Pielleke heeft 1000 fotoreizen gemaakt, alle continenten van de wereld bezocht, alle foto’s al eens gemaakt en heeft het grootste gedeelte van zijn eindeloze en peperdure uitrusting thuis liggen. Hij zou de workshop véééél beter geven dan de workshopleider.
Helma de hysterische
Helma is alles kwijt, haar apparatuur functioneert niet en ze heeft net een filter van 100 euro aan diggelen laten vallen. Dit alles wordt door haar luid en duidelijk rond geblèrd. Vervolgens is de locatie, de workshop en het weer ruk. En blèrt ze rond dat door dit alles ze de hele dag geen enkele goede foto gemaakt heeft.
Zorro de schaduw
Na enige tijd gezocht te hebben naar je onderwerp, vind je er eindelijk een. 0.3 seconden later voel je beweging achter je en staat er een medecursist. Hij posteert zijn statief zonder iets te zeggen of te vragen dicht naast die van jou zodat jij je ruimte kwijt om even lekker je gang te gaan. Binnen de kortste keren voel je het duidelijk: 2 is teveel. Wie delft het onderspit?
Margo de onzekere
Margo doet geen handeling zonder dat de workshopleider naast haar staat en instructies geeft. Ze zuigt zich helemaal aan hem vast. De overige cursisten zien hem de rest van de dag niet meer. Want eenmaal losgekomen van Margo heeft hij totaal geen energie meer. En Margo heeft een paar mooie foto’s op haar geheugenkaartje staan….. door de workshopleider voor haar gemaakt als voorbeeld.
Gust de betweter
Gust weet alles beter. Hij onderbreekt de workshopleider bij iedere zin en gaat voortdurend de discussie aan. Met een ieder die daarna iets uit durft te brengen redetwist hij vrolijk verder. Hij heeft alles al meegemaakt, alle technieken gedaan en alle soorten accessoires gebruikt.
Jane de ‘professional’
Jane vertelt iedereen bij eerste kennismaking dat zij een ‘Pro’ is. Ze is natuurlijk in het bezit van een Pro camera met dito lenzen. De workshopleider kan geen goed doen. Die is zóóóó onprofessioneel met z’n gedateerde middensegment camera. Als iedereen zich in het veld begeeft om te fotograferen merk je al snel dat Jane zich geen houding weet te geven en zich na ‘Pro’ achtereenvolgens de rollen ‘schaduw’ en ‘negatieveling’ aanmeet.
Bart de negatieveling
Bart vindt alles niks. De workshop en de workshopleider kraakt hij af en maakt hij belachelijk. Geen cursist heeft een interessante foto gemaakt. Erger, het is een talent- en inspiratieloze bende bij elkaar. Uiteraard deelt Bart zijn fotomateriaal niet…. want hij kan zich alleen maar groots voelen als hij anderen neerhaalt.
Sandra de perfectionist
Sandra’s mond hangt naar beneden. Ze is gespannen want ze heeft voor vandaag 20 doelen gesteld. En die moeten allemaal foutloos binnen 5 uur gehaald worden! Gaat ze eenmaal aan de gang met fotograferen, duldt ze geen enkele andere cursist om zich heen. Die zijn namelijk niet perfect. Sandra sluit de dag af met geen enkel gehaald doel. Haar mond hangt naar beneden.
Remi de egoïst
Remi is alleen op de wereld. Hij houdt met niemand rekening. Loopt vóór camera’s langs, verstoort tafereeltjes die anderen ook graag hadden willen fotograferen, laat diepe voetstappen na in composities en maakt zó veel lawaai dat geen enkel levend onderwerp zich de komende 2 weken nog laat zien.
Nawoord
Alle hierboven genoemde personages en namen zijn fictief en hun gedrag is door de auteur expres zwaar aangezet en smeuïg beschreven om tot een ludiek artikel te komen. Elke gelijkenis met bestaande personen of gebeurtenissen berust op louter toeval. Heb jij echter ook een memorabele ervaring opgedaan tijdens een fotografieworkshop, aarzel dan niet deze expres zwaar aangezet en smeuïg met ons te delen onder dit artikel.
38 reacties
Volgens mij ontbreekt er nog één, Jody. De “observator” die is meegestuurd (door zichzelf of een of andere redactie) om er een leuk verhaal van te maken. Volgende stap: de vragenlijst die leidt tot een antwoord op de vraag: “Wat voor workshopdeelnemer ben jij?”.
Nog genoeg te doen voor je.
Overigens, veel van je observaties herken ik…
Waahhhhaaaahhhaaaa! Deze vraag verwachtte ik eigenlijk als eerste en heb m goed voorbereid! Ik ben de meest ideale workshopdeelnemer: bescheiden, niet opdringerig, ik luister goed, ben leergierig en stel me niet op de voorgrond op. Observeren kan mijn valkuil zijn of mijn kracht. De draai die ik eraan gegeven heb past mij het beste: flauwekul over maken.
Geen fotografie workshop, maar een “spot de boomkikker” excursie.
Desondanks 25 mensen met hun foon op één vierkante meter die zich resoluut omdraaiden als je hen vroeg even aan te wijzen waar ze de boomkikker zagen, want ik kon er niet bij omdat er…juist ja.
Eigen kikker eerst?
Is het erg als ik hoop dat hun foto’s niet gelukt waren?
Oei, 25 deelnemers is wel erg veel! Hopelijk heb je toch nog een glimp op kunnen vangen en zelfs een foto kunnen maken!
Te zwaar aangezet, wel met humor geschreven echter niet herkenbaar. Ik geef al vele jaren (natuur)fotografie workshops en als er een stereotype gedrag herkenbaar is dan zijn het met name de dames die alles precies willen weten en met aandacht luisteren naar de oefeningen, camera instelling uitleg of natuurweetjes en de heren die alvast aan de gang gaan en achteraf wel of niet uitleg vragen. Belangrijkste is dat iedereen na afloop met een tevreden gevoel naar huis gaat.
Of je interpreteert het misschien zelf wat zwaar aangezet?