Fotobespreking thema water: Mike en Arnold

Arnold de Lange

Inhoud en impact

Deze foto is op een mooi moment gemaakt: bij een zonsopkomst of -ondergang. Het licht van de zon is op deze momenten het minst fel en geeft een warme gloed af. En kan zoals in jouw foto, zelfs goudkleurig oplichten. De reflectie van het licht in het water vind ik erg mooi. De foto heeft een fijne rustieke sfeer door de eenvoud en het is direct duidelijk wat het onderwerp van deze foto is: de bergeend. De foto wekt bij mij een gevoel op van rust, warmte en ook wel van een beetje eenzaamheid. Dit laatste door de solitaire eend.

Compositie

Het is goed dat je ervoor gekozen hebt de eend te fotograferen op het moment dat deze zich in het lichte water bevond. Had de eend op het donkere zand gelopen dan was deze op de foto niet zichtbaar geweest. Had je de eend dan zichtbaar willen maken dan had je de belichting op het donkere zand moeten afstemmen en was het water nagenoeg wit geworden en overbelicht geweest. Overbelichting in de foto is aan de linkerzijde in het water al zichtbaar. Het overbelichte deel leidt de aandacht van de eend af, en dat is jammer. Tijdens het fotograferen had je het meest felle van de lichtreflectie buiten beeld kunnen laten door een aantal stappen naar links te maken, de camera iets meer naar rechts te oriënteren of iets meer in te zoomen.

Een goed punt van de compositie is dat de eend rechts is geplaatst en links de foto inkijkt. Hij staat vanuit de breedte gezien mooi op de gulden snede lijn. Vanuit de lengte bekeken staat de eend nagenoeg in het midden. De zee aan de bovenzijde leidt mijn ogen steeds naar boven en weg van de bergeend. De horizon lijkt iets scheef te staan. Je zou kunnen overwegen met een 4×6 uitsnede het bovenste deel met het water en links het overbelichte deel van de foto af te snijden. De eend wordt iets meer naar boven gepositioneerd, de horizon oogt niet meer scheef en wat dan overblijft is een symmetrische, nog méér rustige foto, waarbij niets meer afleidt van het belangrijkste onderwerp, de bergeend in prachtig goudkleurig licht.

Techniek

Je had iets meer kunnen inzoomen, wat twee problemen tegelijk had opgelost: de strook water boven en het overbelichte deel links waren buiten beeld gevallen. Ik zie aan de instellingen dat je de camera automatisch zijn werk hebt laten doen en de belichting heb je hierbij niet gecompenseerd. Daardoor zijn de lichte delen in de foto écht licht en de donkere delen écht donker. Door deze instelling verandert alles wat zich vóór het licht bevindt in een silhouet en tekent zich scherp af bij de lichte achtergrond. Een nadeel van de automatische stand van een camera is dat je als fotograaf geen invloed hebt op de instellingen. Bij de instellingen ISO 160, diafragma f5 en sluitertijd 1/1600 had je vanuit stand A (diafragmavoorkeuze) met een hoger diafragmagetal kunnen werken, want er was genoeg ruimte in de sluitertijd. Een hoger diafragmagetal geeft meer scherptediepte.

Nabewerking

Naast het hierboven beschreven uitsnijden, zou je ervoor kunnen kiezen om in nabewerking met hooglichten het licht een beetje te temperen zodat het minder fel is. Je zou de schaduwen iets op kunnen lichten, zodat er een beetje meer structuur ontstaat in het zand en dit ook als zodanig herkenbaar is. Dit is ook een beetje een kwestie van persoonlijk smaak. Mocht je de foto niet willen uitsnijden, dan kun je de foto recht zetten door de waterlijn iets naar rechts te hellen.

Mike Koopmans

Inhoud en impact

Ik zie twee oevers en een watergedeelte in het midden. In het water worden heel duidelijk een boom en takken gereflecteerd. Wat daar tussendoor gereflecteerd wordt was mij in eerste instantie niet geheel duidelijk, maar na goed kijken vermoedde ik dat het een besneeuwde bergwand is. Later las ik je toelichting en die bevestigde mijn vermoeden. In die context kan ik me zo voorstellen dat deze foto gemaakt is tegen het einde van een (berg)wandeling, waarbij jij tijdens de wandeling lang tegen de berg hebt aangekeken. Je daalt af tussen de bomen die het zicht tot de berg doen wegnemen. Maar de berg blijft je achtervolgen en is hij niet meer in directe zin te zien, dan laat hij zich desnoods zien als reflectie in water. Kortom dit beeld kan flink op de fantasie van de kijker werken! Mijn fantasie ten spijt, ik zou het leuk vinden om te lezen wat jouw ideeën waren toen je de foto maakte?

Compositie

Je hebt gewerkt met een centrale compositie. Het scherpe deel ligt exact in het midden, de reflectie van de boom en de takken zijn haarscherp. Je hebt nagedacht over de scherptediepte in je foto: scherpe reflectie en onscherpe oeverranden. Het is lastig om een bergwand te identificeren uit de wit/grijze delen tussen de takken. Er is hierdoor een risico dat kijkers de foto vroegtijdig “loslaten” omdat het meest boeiende deel in de foto lastig te herkennen is. Misschien was het mogelijk geweest om tijdens het maken van de foto de camera wat hoger, lager, of meer naar links of rechts te richten om ook een stukje bergcontour mee te nemen.

De hele reflectie is als een spiegel. Met uitzondering van een rimpeling aan de linkerzijde. Persoonlijk vind ik dat jammer, want in het totaalbeeld oogt het als een vlek. De spiegeling van de boom, takken en bergwand is in de totale foto een relatief klein gedeelte. Aan de linker en rechterzijde zijn 2 donkere delen water te zien, waarin niets gebeurt en die eigenlijk geen functie hebben. De beide oevers zijn behoorlijk geproportioneerd, onscherp en licht van kleur waardoor ze veel aandacht trekken. Welke betekenis hebben de oevers voor jou? En waarom laat je ze een grote rol spelen in de foto? Je zou in een 4×6 uitsnede zowel van de oevers als van de donkere delen water een stuk kunnen afsnijden. Je zou zelfs kunnen overwegen de oevers helemaal weg te snijden. Alle nadruk komt dan op de essentie van de foto te liggen: de reflectie.

Techniek

Bij het maken van de foto kun je met een groter diafragmagetal de oevers ook scherp maken. Of je kunt verder inzoomen en de oevers minder proportioneel maken of zelfs geheel uit beeld houden.
Het is mogelijk om de rimpeling glad(der) te krijgen door met een hele snelle sluitertijd te werken. Ook met een hele langzame sluitertijd krijg je de rimpeling gladder, maar dan wordt uit de hand fotograferen lastiger. Ik kan me voorstellen dat je geen statief bij je hebt tijdens een bergwandeling.

Nabewerking

Als nabewerking wil ik je 3 tips in overweging geven:

1. Je kunt een uitsnede maken zoals ik hierboven al beschreef.
2. Je zou de oeverzijden donkerder kunnen maken door in nabewerking gebruik te maken van vignet of vignettering. Dit om nog meer de aandacht op de spiegeling te krijgen en houden.
3. Je zou de foto in zwart/wit om kunnen zetten, ook dit met het doel voor aandacht op de spiegeling. Uiteindelijk zit in dit deel ook het minste kleur.