Wie is Daniel Laan?
Daniel’s relatie met de natuur begon al op jonge leeftijd. Zijn oma, wie een sterke band met de natuur had, wees hem als kind al op de badderende vogeltjes in haar fonteintje. Natuurfotografie is, zoals Daniel het zelf zegt, voor hem een middel voor de expressie van zijn gevoelens…
Diepere zielenroerselen
Ik zou niet durven beweren dat ik, kijkend naar onderstaande paddenstoelen, direct inzicht krijg in de diepere zielenroerselen van Daniel Laan. Wel merk ik dat de mysterieuze lichtjes uitnodigen wat dieper dat bos in te gaan, te onderzoeken en te verwonderen. De fijne kleuren doen het bos vriendelijk en ongevaarlijk ogen en de lichtjes geven een veilig gevoel. Het maakt nieuwsgierig naar hoe het verderop zal zijn…
Gebaande paden
Blijkbaar is dat wat Daniel’s fotografie teweegbrengt; de fantasie van de kijker wordt op zijn minst geprikkeld. En dat is leuk!
In de natuurfotografie, toch een gebied vol gebaande paden, waarvan het merendeel aardig platgetreden is, is een nieuw, onbelopen paadje maken geen makkelijke opgave en er zijn er dan ook maar weinig die dat lukt.
Maar soms duikt er ineens iemand op die zijn eigen stempeltje heeft weten te vinden en iets anders en verfrissends aan het licht brengt. En als dat dan gebeurt, dan rest je eigenlijk weinig anders dan dat nieuwe verse weggetje eens te onderzoeken en dat nieuwe stukje eens van dichterbij te bewonderen. En…..er kan je niets gebeuren, de paadjes zijn immers goed verlicht!
Apparatuur
- Nikon D750
- Nikon D610
- Tamron SP 90 mm f/2.8 Di MACRO 1:1 VC USD
- Tamron SP 15-30mm f/2.8 Di VC USD
- Sirui Traveller Carbon T-2204XL & Sirui E-20 Ballhead
- F-Stop Guru
- Helicon Focus
- Helicon Remote
Portfolio
“Fotografie is een middel voor de expressie van mijn gevoelens. In de basis is het voor mij niets meer dan catharsis. Maar het heeft dit effect alleen bij het fotograferen in de natuur en ik zal daarom niet snel op de knop drukken als er mensen, auto’s of gebouwen voor de camera staan. “
“Het licht, het geluid, de geuren en niet te veel mensen, dat is wat mij het meest aanspreekt in de natuurfotografie.”
Op de vraag hoe hij zijn eigen stijl zou typeren antwoordt Daniel: “Donker, melancholisch, fantasierijk.”
Daniel heeft een bijzondere herinnering aan het maken van de noorderlicht foto van zijn afgelopen reis naar IJsland. “Ik vierde daar samen met mijn vrouw onze huwelijksreis en we staan samen op die foto. Op die bewuste avond konden we de krant lezen bij de intensiteit van het noorderlicht. Het was de eerste keer dat we er samen waren.”
“De natuur is een onuitputtelijk bron van inspiratie.”
Tips van Daniel, speciaal voor mensen die ook zo’n dromerige paddenstoelenfoto willen maken:
- Probeer los te komen van het idee dat fotografie gebonden is aan regels. Met fotografie als kunstvorm is er geen realiteit en zijn er geen regels. Jij bepaalt wat jij wilt presenteren. En alle technieken, nieuw of verzonnen, zijn de gereedschappen om iets nieuws en unieks te laten zien.
- Zoek de balans tussen scherp en onscherp. Het is eenvoudig voor de kijker om afgeleid te raken van wat jij wilt vertellen. Een blad dat op een ongelukkige manier licht weerkaatst, bijvoorbeeld. Onscherpte is een goede manier om te zorgen dat zij hun blik daar niet laten hangen.
- Ik begrijp dat het proces nogal complex is. De beste tip die ik je kan geven is om het boek “Flitsen, Praktijkgids voor natuurfotografen” aan te schaffen. Hiervoor heb ik een hoofdstuk geschreven waarin ik alles stap-voor-stap uitleg. Zowel het proces van het fotograferen als het nabewerken.
- Probeer snel een eigen stijl te vinden. Het emuleren van anderen kan je helpen om iets van jezelf te ontdekken, maar laat het ook weer los. Door veel te fotograferen kun je groeien en je eigen stijl vormgeven, maar je moet er wel open voor staan. En dat doe je door niet te veel anderen na te doen.
4 reacties
Prachtige foto’s van Daniel, een zeer inspirerende fotograaf waar ik pas nog een lezing van heb bijgewoond. Bovenstaande foto’s geven extra motivatie om er mee aan de slag te gaan.