De eerste ontmoeting
Blij ging ik na mijn eerste ontmoeting met de blauwe kiekendief man naar huis. Maar ook met een beetje weemoed, want ik wist niet of we elkaar ooit weer zouden zien. De blauwe kiekendief is erg zeldzaam en staat niet voor niets op de rode lijst. Hij heeft daar geen weet van, druk met overleven is hij altijd, met of zonder lijst. Een aantal dagen later ging ik terug de polder in, op zoek naar hem. Maar hij was er niet. Ik heb uren rondgedwaald en op een aantal buizerds na, was er niemand. Een beetje teleurgesteld ging ik weer huiswaarts, anderzijds koesterde ik onze eerste ontmoeting nog meer. Wat was dat een bijzondere dag geweest.
Het weerzien
Een aantal weken geleden was daar dan het lang gehoopte moment. In de verte zag ik die bijzondere lage vlucht en een licht verendek. Ik heb gewacht en gewacht totdat hij eindelijk dichterbij kwam. En ja hoor, ik kon het bevestigen, ‘mijn’ grote vriend de blauwe kiekendief, was terug! Ik kon mijn geluk niet op. Hij vloog over de velden, jagend op zijn prooien en ik kon alleen maar genieten. Door mijn verrekijker kon ik hem nog dichterbij halen. De imposante vleugelpunten in combinatie met zijn oranje poten zijn waanzinnig. Naarmate de avond naderde moesten we afscheid nemen. Een moeilijk moment, wederom niet wetende of ik hem weer zou zien.
Observeren
Hij is gebleven, ‘mijn’ vriend, mijn toevluchtsoord op mijn vrije dagen. Een tijdje geleden heb ik uren in zijn habitat doorgebracht. Eerst op zoek waar hij uithing, door de vele weilanden is het goed speuren. Ik scan de weilanden af op die typerende vlucht, de zwarte vleugelpunten en een begroetende knik van de blauwe kiekendief. Zodra ik hem gevonden heb, ga ik naar mijn stekkie toe. Zijn favoriete jachtvelden worden onderbroken door een doodlopend straatje, ideaal om de auto te parkeren. Dan begint het observeren, genieten en bovenal bewonderen van deze zeldzame roofvogel.
Fotografie perikelen
Vervolgens komt de camera in actie. Makkelijker gezegd dan gedaan. Vogels in vlucht zijn al een enorme opgave om goed op de foto te krijgen. Een onweerstaanbare mannelijke blauwe kiekendief is nog moeilijker. Je wilt immers zijn reputatie niet beschadigen. Zodra de camera is ingesteld en de telelens zijn plek heeft gevonden op het portier van de auto is het tijd voor actie. Zodra hij dichter bij mij in de buurt komt begin ik te fotograferen. Al snel merk ik dat scherpe foto’s bijna net zo zeldzaam zijn als de vogel zelf. Daarbij wisselt hij af en toe van weiland. Wat maakt dat ik moet ‘overspringen’ naar de bijrijdersstoel. Dat ‘overspringen’ gaat minder soepel en elegant dan dat ik zou willen. In de hoop dat hij het niet heeft gezien en vooral niet is gestoord in het verzamelen van zijn avondmaal, leg ik rustig de camera weer op de rand van het portier. Dit herhaalt zich uren, ik fotografeer, observeer en geniet. Tot de zon langzaam ondergaat en hij nauwelijks meer zichtbaar is, wens ik hem een fijne en veilige nacht toe en keer huiswaarts.
Ik hoop voor deze man dat er een prachtige vrouwelijke kiekendief in de nabije toekomst hem gaat vergezellen zodat ze zich in het voorjaar voort kunnen planten. Hier of elders, dat doet er niet toe, zolang deze zeldzame soort maar weer een toekomst heeft.
Informatie
- De blauwe kiekendief man heeft een grijze kleur met opvallende zwarte vleugelpunten. De vrouw is bruin van kleur met een witte stuit.
- Blauwe kiekendieven jagen voornamelijk op kleine zoogdieren zoals woelmuizen en jonge konijnen.
- In Nederland zijn er 12 broedparen geteld (2020). Ze broeden met name in Noord-Nederland. Andere zijn op doortrek of overwinteren hier. In het voorjaar keren de meeste vogels terug naar Noord-Europa.
- De blauwe kiekendief leeft in en rondom akkerbouwgebieden, kwelders, moerasgebieden, duinen en in de wintermaanden veelal rondom weilanden.
11 reacties
Beste Milou, heel mooi geschreven, puur uit het hart. Gelukkig zijn er nog mensen als jij… Ik ken een “kiekendief” algemeen, niet zo goed als jij! Een klein beetje weet ik er van…. Helaas leven we in een maatschappij waarin dit soort van hobby s, waarnemingen niet echt meer van tel zijn…dat stemt mij persoonlijk tot zeer ongenoegen…. Ik had het zelf ook graag anders gezien of gewild.
Maar ik wens je zeer veel plezier in je waarnemingen . De manier waarop je jouw verhaal vertelt raakt mij heel erg, het is zeer mooi
Beste Geert,
Bedankt voor de mooie reactie. Dat raakt mij, een mooier compliment kan ik niet wensen. Ik blijf zeker genieten van deze mooie roofvogel. Ik wens jou ook veel plezier met het waarnemen en hoop dat we anderen kunnen inspireren.
Het ga je goed beste Milou, blijf vooral genieten van jouw Blauwe Kiekendief e.a gevleugelden en de natuur op zich. Ik wens je nog heel veel succes ,maar vooral plezier in je tochten en je eindeloze geduld naar het “goeie” plaatje, plus de mooie verhalen errond , deze maken het pas af, echt waar!
Hoi
Mooie ode aan een mooie vogel. Ik zie de blauwe kiekendief iedere dag als we op Texel op vakantie zijn. Jammer genoeg gaat het niet goed met de soort. Sinds jaren geleden toen ik Hans jansen leerde kennen op het eiland sta wel iedere dag te genieten van de prooi overdrachten tussen man en vrouw.
De 2 mooiste herinneringen zijn nog wel er zat een roodkopklauwier op het eiland er stonden zeker 100 vogelaars te kijken en fotograferen maar hij zat voor hen tegen de zon in. Hans en ik stonden er met de rug naar toe want aan de andere kant van de weg kwam geregeld de blauwe kiekendief man zijn prooien naar de vrouw brengen op nog geen 50m afstand.
Dat was echt genieten. En èèn keer stonden we op een plek waar hij geregeld prooi bracht en over ons heen vloog. Niks aan de hand tot de volgende dag toen hij na prooi overdracht een rondje kekkerend over ons heen vloog. Hans en ik keken elkaar aan en zeiden gelijk ze hebben jongen. Dat kekkeren had hij nooit gedaan maar het was of hij wilde zeggen ik hou jullie in de gaten.
Prachtige belevenissen! Mooi dat je ze van zo dichtbij hebt kunnen zien. Hopelijk gaan de aantallen in de toekomst weer toenemen zodat we kunnen blijven genieten van deze bijzondere roofvogel.