Een nieuwe, wazige wereld….
Naast het feit dat ik nog steeds ontzettend kan genieten van een scherpte die op het juiste punt ligt, ben ik wel wat genuanceerder gaan denken over het onderwerp ‘scherpte’. Vaagheid. Onduidelijkheid. Schimmigheid. Wazigheid. Met het tegenovergestelde van scherpte kun je óók veel bereiken. Met onscherpte kun je richting bepalen in je foto. Je kunt de kijker meenemen in je beeld. Waar begint hij en waar moet hij naar toe? Vaagheid kun je gebruiken bij verhalend fotograferen. Beeldopbouw. Toen ik dat eenmaal doorkreeg, ging er een wereld voor me open. Niet langer schieten met een dichte lens, maar ópen moet hij zijn! Lucht! De lens moet kunnen ademen! Aaaahhhhhh…………
Mooi of misser?
Een goede foto heeft mijns inziens een juiste verdeling tussen scherpte en onscherpte. Zwart en wit. Twee complementerende helften, als Yin en Yang. Maar waar het vroeger wel eens kon doorslaan in scherpte, slaat het tegenwoordig ook wel eens door in ónscherpte. Omdat ik toch al altijd handmatig scherp stel, is een slinger aan de lens snel gebeurd. Is het niks? Maakt niet uit joh. Gooi je het toch weer weg! Anders wordt het als je bewust op zoek gaat naar deze overdreven onscherpte. Het blijkt ontzettend moeilijk om bij het ontbreken van enige scherpte een interessant beeld op te bouwen. Enkele fotografen hebben dit foefje geweldig goed onder de knie. Althans, dat vind ik. En omdat het toch mijn Lijstenbrijtje is, heb ik er ook wat beelden van mezelf bij gedaan. Gewoon, omdat het kan. En omdat ik er toch wel blij van wordt. Lúcht. Aaaahhhhhh………
1. Door een roze bril

2. Duizend vergrootglaasjes

3. Dubbel zien

4. Life through a lens

5. Vurig rood

6. Schilderen met (on)scherpte

7. Mosquito Madness

8. Maagdelijk Wit

9. Als sneeuw voor de zon

10. Een kloddertje roze hierrrrrrr…

Helemaal mijn stijl! Ik vind de foto’s dromerig, verhalend en spannend!
Leuk, een keer de focus op onscherpte 🙂
Ik houd ik zeker van, prachtige foto’s ook ter illustratie van het goedgeschreven stuk.
Ha Wouter,
mooie en leuke woorden!
grt,
Chris.
De kracht van scherpte ontstaat door onscherpte. De zonnedauw opname van Loulou is daar een prachtig bewijs van. Verhaal naar mijn art.
Dat ben ik volledig met je eens Rob!
Fijn geschreven..prachtige beelden…helemaal mijn stijl en ding!
Leuk Chantal!
De foto’s van Loulou en Andrea vind ik geweldig, maar de rest doet me niets………….iets gemist denk ik.
Dat ben ik gedeeltelijk met je eens Jan, haha! 😉
grt,
Chris.
Chris, je hebt beslist een eigen stijl, net als Paulien. Ik haal ze er zo uit. Maar ja, ik ben dan ook een “fan” ; het draait dus eigenlijk allemaal om on
“ontwikkeling”
Ja, ten dele, het draait om lekker doen wat je ingegeven wordt, door jezelf, óf door anderen! Leuk José!
grt,
Chris.
Inspirerend!
Leuk!
Deze vorm van fotografie laat een magische sfeer zien.
Alle complimenten.
Mooie woorden Gerrit, leuk om te horen!
grt,
Chris.
Het is een totaal andere fotowereld welke ongelooflijk veel mogelijkheden bied. Ik noem het de magie van de onscherpte.
Scherp geschreven Chris 🙂
Scherp opgemerkt Bert!
Zeer creatief vind ik, prachtig.
Dat ben ik met je eens Veerle!