De gelukkige fotograaf

Het geluk aan mijn kant

Het is aan het einde van een warme zomerse dag, dat ik naar het strand trek om de zonsondergang vast te leggen. Zonder duidelijk plan, loop ik met blote voeten door de branding en geniet van het warme zonlicht op mijn gezicht. Zo nu en dan stop ik eens om een foto te maken, om vervolgens weer wat verder te lopen. Het gouden uur is aangebroken en dit warme strijklicht is ideaal om de duinen op de gevoelige plaat vast te leggen.

Zo gaat de tijd langzaam voorbij, totdat de zon al wat lager aan de hemel staat. Ik kies om deze heerlijke lome dag te eindigen aan de waterkant, bij de typische golfbrekers die je hier overal op de Zeeuwse stranden tegenkomt. Met een volledig tevreden en ontspannen gevoel zie ik de zon ondergaan en heb ik genoten van een heerlijke avond fotograferen. Het is tijd om mijn spullen in te pakken en huiswaarts te gaan. Maar bij het inpakken kom ik tot de ontdekking dat ik mijn polarisatiefilter (ter waarde van zo’n €200,-) kwijt ben! Dat filter had ik zojuist nog gebruikt en nu is hij nergens meer te bekennen! Gloeiende, gloeiende…. Weg ontspannen sfeer!

De volgende ochtend sta ik weer vroeg op om de zonsopkomst vast te leggen. Met enige teleurstelling denk ik terug aan mijn polarisatiefilter, maar ik besluit mijn humeur er niet verder door te laten bederven en toch te genieten van het buiten zijn. Na een geslaagde fotosessie heb ik nog niet veel zin om naar huis te gaan en slenter nog wat verder het strand op. Onbewust loop ik weer de route die ik gisteravond ook had afgelegd. Het is inmiddels al weer vloed geweest dus weinig kans dat ik het polarisatiefilter nog terug vind. Bij de rotsen en golfbrekers is niks te zien. Toch nog maar eens kijken bij het duin dan. Na wat zoeken trekt plots een glinstering mijn aandacht. Nauwelijks kan ik mijn ogen geloven maar daar tussen wat helmgras ligt toch echt mijn filter! Wat een mazzel, ik ben een echte geluksvogel!

Scherven brengen geluk

September 2016. Voor dag en dauw stap ik in de auto om naar de waterkant te rijden. In de fototas zit mijn nieuwe glazen 3 stops grijsfilter. Het doel van de ochtend is dan ook lekker te experimenteren met lange sluitertijden. Aangekomen op de locatie wordt er gezocht naar een mooie compositie. Ik besluit op de rotsen te gaan staan zodat deze een invoerende lijn vormen, vanuit de linkerhoek richting het lichtbaken en de opkomende zon. Inmiddels beheers ik de techniek en verloopt het instellen van de camera vrijwel automatisch. Maar destijds was dat als beginnend fotograaf nog niet zo vanzelfsprekend. Toch weet ik na wat gepiel het statief op te zetten, de compositie te bepalen en de juiste instellingen te kiezen.

Langzaam komt de zon op en zie ik hoe het maanlicht verdreven wordt door het daglicht. Ik maak meerdere foto’s en ben dol enthousiast met mijn nieuwe filter. Na verloop van tijd begint mijn maag te knorren en is het tijd om naar huis te gaan. Bij het opstellen van de camera was ik wat onhandig, ook het demonteren van de camera verloopt verre van vlekkeloos. Als ik het filter wil loshalen blijf ik eerst haken. Wanneer ik mij verplaats om er iets beter bij te komen, schiet deze plotseling los en valt het naar beneden om daar op de stenen in honderden stukjes uiteen te vallen! Tjonge, jonge… wat een geluk heb ik toch altijd! Nou ja, stiekem toch wel een beetje. Want één van de foto’s die ik die ochtend gemaakt had, leverde wel mooi mijn eerste publicatie op in een fotomagazine. Dus toch weer wel een beetje een geluksvogel.

Teleurstellingen

Op onderstaande foto, van de Koppelpoort in Amersfoort, kreeg ik ook wel eens de reactie dat ik veel geluk had om het zo in beeld te kunnen brengen. Daar ben ik het zeker voor een deel ook wel mee eens. Wat veel mensen echter niet weten, is dat ik wel vijf bezoeken nodig had voordat ik het sprookjesachtige beeld dat ik voor ogen had kon realiseren. Dan weer stond er te veel wind waardoor de mooie spiegeling ontbrak. En een andere keer waren er weer te veel wolken waardoor alles grauw en grijs was en de gehoopte kleuren weg bleven.

Wanneer je door je tijdlijn van Instagram of Facebook scrolt, zie je het ene na het andere mooie beeld voorbijkomen. De één nog mooier dan de andere. Je zou dan ook het gevoel kunnen krijgen dat die andere fotografen altijd geluk hebben. Dat bij de ander altijd alles meezit en ze het altijd voor elkaar krijgen om onder de juiste omstandigheden op de juiste plek te staan. Je zou hierdoor ontmoedigd kunnen raken wanneer het jou een keer niet lukt om het zo gewenste beeld te maken. Je zou teleurgesteld kunnen raken en even het plezier in de fotografie kunnen verliezen.

Maar de realiteit is dat het licht, het weer of je onderwerp nou eenmaal niet altijd meezitten. Het is goed je te realiseren dat de meeste mensen vooral hun mooiste beelden op social media publiceren. Je ziet alleen de successen, de foto’s die tegenvallen worden niet getoond.

Succes gegarandeerd

Kennis van het weer of je onderwerp kunnen je kans op succes vergroten. Als je mooie zonneharpen in een nevelig bos wilt fotograferen, is het wel zo handig als je weet te voorspellen wanneer de kans op mist groot is. Gelukkig zijn er tegenwoordig veel hulpmiddelen voorhanden, zoals weerapps, die je daarbij kunnen helpen. En ook internet is een onuitputtelijke bron van informatie. Zo kan je je beter verdiepen in je onderwerp, zoals bijvoorbeeld het gedrag van dieren, zodat je beter weet waar, wanneer en hoe je ze kan fotograferen. Natuurlijk loont het om veel met de camera op pad te gaan. Want hoe vaker je buiten in het veld staat, des te groter is de kans dat je wel een keer op het juiste moment op de juiste plek staat.

Omdenken

Maar ondanks al deze hulpmiddelen, zullen soms de omstandigheden anders uitpakken dan verwacht. Hoe kan je dan toch teleurstellingen voorkomen? Mij helpt het me om minder te kijken naar wat andere fotografen doen en me meer te focussen op mijn eigen fotografie. Door met minder verwachtingen op pad te gaan en te genieten van het buiten zijn. Door me minder te focussen op het eindresultaat (de perfecte foto) maar me meer te richten op een bepaalde techniek waarin ik bijvoorbeeld beter wil worden. Op die manier blijft het leuk om een bepaald resultaat na te streven, ook wanneer het niet direct lukt het beeld te maken wat je voor ogen hebt. En lukt het je dan eindelijk toch die ene foto te maken waar je al zolang op gewacht had? Dan voel je je pas echt een geluksvogel!