Fotobespreking thema ‘voorjaarsbloeiers’: Ingrid en Gonda

Ingrid Verhoeven

Droom

Deze foto trok mijn aandacht door het spel van scherpte en onscherpte. Een dromerig beeld waar je lang naar kunt kijken zonder dat het verveelt. Is de foto uniek in zijn soort, is het een perfecte opname? Nee, naar mijn idee niet, maar toch intrigeert hij. Het is een vaagheid waar je in kunt wegzinken, terwijl de randen van de bloembladen dan weer verrassend scherp zijn.

Less is more

Niet alleen een prachtig scrable woord, hoewel ik het nog nooit heb kunnen leggen, maar een van de belangrijkste knoppen op je camera… De scherptedieptecontroleknop, de knop die, als je hem indrukt, laat zien wat je diafragma doet met je scherptediepte. In dit geval heeft de fotograaf er voor gekozen om de randen van de bloembladen scherp te houden, en de rest niet. Ik vermoed dat het diafragma vrijwel geheel open stond. Ik vind dit niet slecht of goed, maar ben wel benieuwd of je ook een foto hebt gemaakt waarbij de scherpte in het midden van de bloem lag, en wat dat dan doet.

Fris en fruitig

Een dromerige beeld vraagt ook om een dromerige nabewerking. Dat is in dit geval goed gelukt. Ik vroeg me af of er überhaubt veel was nabewerkt. Wellicht zou je er in dit geval ook voor kunnen kiezen om een en ander iets meer op te lichten. De witten wat witter te maken, en wellicht nog iets aan de helderheid te doen. Daardoor wordt het beeld wellicht net iets frisser, zonder aan dromerigheid af te doen!

Gonda van Wijk

Verrassend scherp

Net als bij de vorige foto is gekozen voor heel weinig scherptediepte hetgeen ook hier een intrigerend beeld oplevert. Daar komt bij dat de kleuren in de foto elkaar uitstekend aanvullen. Het contrast tussen het geel/oranje in de bloem tegen het blauw wit van de bloembladeren en de achtergrond is klassiek, maar bepaald niet verkeerd!

In de hoek

De foto heeft een, voor mij, lekker eigenwijze compositie. Hoewel de scherpe meeldraden de gulden snede aardig benaderen, zit het onderwerp behoorlijk links in de hoek gedrukt. Maar juist door die meeldraden en de gele vlekken in de bloembladeren, is dat hier geen enkel probleem. In tegendeel, hij staat er wat mij betreft lekker op! Ik ben wel benieuwd wat er gebeurt als je nog iets meer cropt en de groene steel linksboven ook laat verdwijnen. Bij mij leverde dat een nog spannender compositie op, zeker als je doorcropt tot een 1:1 beeldverhouding.

Weten wat je doet

Op de techniek is mijns inziens weinig aan te merken. De fotograaf wist wat hij/zij wilde, en heeft dat goed toegepast. Scherpte perfect op de plek waar dat moet, statief gebruikt, vermoed ik. Ook is het qua belichting een prima plaat. Bij witte bloemen heb je nog wel eens het risico op uitgebeten vlekken, maar dat is bij deze foto zeker niet het geval. Kortom, goed gedaan!

Niet te veel aan doen

Als klopt wat ik denk, en dat is dat de fotograaf goed wist wat hij of zij deed, dan is het niet nodig geweest om heel veel na te bewerken. Een beetje verscherpen, wellicht wat aan de helderheid gedaan om de onscherpte te versterken, en de witten en zwarten naar een optimum gebracht, maar niet veel meer. En da’s ook niet nodig. Een prima plaat is een prima plaat, en dat is het!