Making of: Kanoeten op het strand

Bovenstaande foto heb ik liggend op mijn buik gemaakt.

In eerste instantie wilde ik op een mooie zomerse dag, afgelopen augustus, aan het eind van de middag naar Bergen aan Zee rijden. Maar toen ik las dat de wegen naar het strand verstopt raakten door de vele auto’s die die kant opgingen, besloot ik de volgende ochtend te gaan. Achteraf bedacht ik ook dat ik, wanneer ik vogels wilde fotograferen, de drukte niet op moest zoeken. Zodoende liep ik de dag daarna om zeven uur ’s morgens al op het strand.

Rust in de ochtend

Het was heerlijk rustig, er stond geen zuchtje wind en de mensen die er liepen kon ik op één hand tellen. Van Bergen aan Zee liep ik richting het noorden, naar Camperduin. Na drie à vier kilometer lopen liggen er strekdammen en daar kan je met een beetje geluk vogels treffen die tussen de basaltblokken voedsel zoeken. Eb of vloed is natuurlijk ook een belangrijke factor. Ik laat me meestal maar verrassen en als er niets op mijn pad komt, dan heb ik in ieder geval een fijne wandeling gemaakt.

Deze morgen was mijn doel een vogel met prooi in de snavel te fotograferen, de maandopdracht van Birdpix. Na een half uurtje lopen zag ik twee kanoeten en daar was ik reuze blij mee. Direct heb ik een “bewijs” plaatje gemaakt, ik wist namelijk niet of ik later nog meer kansen zou krijgen.

Gelukkig bleven de vogels een tijdje foerageren en had ik de tijd om ze vast te leggen. Liggend op mijn buik (heel slecht voor mijn nek) hoopte ik op het juiste moment af te kunnen drukken. Dus afdrukken met prooi in de snavel, maar wat gaat het allemaal snel, het is haast niet te doen. Geduld is dan een schone zaak en uiteindelijk lukte het.

Op deze prachtige ochtend heb ik leuke foto’s van de kanoeten kunnen maken en zoals ik al schreef, is het best lastig zo liggend op de grond. Maar naar mijn idee is het zoveel mooier en krijg je als het ware meer contact met het onderwerp.

Tips

Het is handig om een regenbroek te dragen, als de zee te dichtbij komt krijg je geen nat pak. Verder gebruik ik vaak een oude koekenpan met daarin een rijstzak waar de camera op rust. Je kunt dan makkelijk alle kanten op schuiven en de vogel goed volgen. Camera en lens komen dan ook niet onder het zand te zitten. Een statief is natuurlijk ook prima maar toch iets minder flexibel.

Vogelfotografie is best wel lastig, meestal zie je wel vogels maar fotograferen is weer een ander verhaal. Gaat de vogel op de plek zitten waar je iets mee kunt, blijft hij of zij zitten, of vliegt het beestje weg net op het moment van afdrukken. Maar dat maakt het ook zo leuk en ontspannend en het is ook weer spannend wat je later thuis op het computerscherm te zien krijgt.

Bij het fotograferen van vogels zet ik de ISO waarde standaard op 400 met auto ISO ingeschakeld.

Verder spotmeting en diafragma in dit geval f/6,7, een beperkte scherptediepte heeft meestal mijn voorkeur. In Lightroom bewerk ik de foto’s.

Onderstaande foto is mijn favoriet. Omdat ik zo laag op het strand lag, kwam de vogel steeds dichterbij en trok zich niets van mij aan. Dat geeft een goed gevoel en de foto is ook helemaal naar mijn zin.

Na een heerlijke ochtend fotograferen, heb ik nog een duik in de zee genomen en ben zeer tevreden naar huis gereden.

Apparatuur

Nikon D 500

AF-S NIKKOR 300mm f/4E PF ED VR

Nikon AF-S teleconverter TC-17E II 1.7x

Fotograaf: Willie Doorn Meijne