Een spiegelobjectief, ook wel catadioptrisch objectief genoemd, is een objectief dat twee spiegel lenzen gebruikt om het licht van verafgelegen objecten naar de sensor in je camera te leiden. Daarin verschilt het van een standaard teleobjectief, waarin alleen lenzen worden gebruikt.
Voordelen
Door de constructie met spiegels kan een spiegelobjectief veel compacter en lichter zijn dan een standaard objectief met dezelfde brandpuntsafstand. Een 400 mm spiegelobjectief is bijvoorbeeld nog geen 8 cm lang en weegt 350 gram, terwijl een 400 mm tele meer dan 25 cm lang is en meer dan 1 kg weegt. Dit maakt een spiegelobjectief makkelijker mee te nemen en te hanteren.
Een spiegelobjectief is ook goedkoper dan een klassieke tele met dezelfde brandpuntsafstand. Er zijn minder dure glaselementen nodig.
Nadelen
Door de aard van de constructie, met een kleine spiegel aan de voorzijde van het objectief, heeft een spiegelobjectief een vaste lensopening. Je hebt dus een vaste diafragmawaarde. Die is doorgaans kleiner dan het maximale diafragma op een vergelijkbaar teleobjectief.
Een veelvoorkomende waarde is F8, maar soms ook F6,3. Grote diafragma’s zoals F4 of F2.8 zal je bij een spiegelobjectief niet vinden. Dat is een nadeel in minder goede lichtomstandigheden.
Een spiegellens heeft ook een nogal opvallende bokeh. Lichte delen in de onscherpte zullen te zien zijn als ringen met een gat in het midden, wat doet denken aan een donut. Dat kan erg storend zijn, al zijn er ook fans van dit effect.
Een spiegelobjectief heeft ook altijd een vaste brandpuntsafstand. Wil je in- of uitzoomen, dan heb je een klassieke zoomlens nodig.
Conclusie
Een spiegelobjectief heeft een aantal voor- en nadelen ten opzichte van andere teleobjectieven. Het is compact, licht en goedkoop, maar niet lichtsterk en heeft een opvallende donutvormige bokeh. Toch zijn er voldoende fans van spiegelobjectieven zodat lensmakers nog nieuwe modellen op de markt brengen.
4 reacties
Mooi!
Heb zelf een 500mm Nikon lens die ik zo nu en dan gebruik op mijn Fuji camera. Veel te weinig eigenlijk.
Ben een Fuji fan en van mijn oude Nikon mochten alle lenzen weg, behalve deze😊
Nog een nadeel is zijn geringe mechanische stevigheid, is zéér schokgevoelig
Fijne uitleg. Het vaste diafragma kan inderdaad een punt zijn, echter bij de Minolta zat indertijd wel een ND filter die je er in kon schroeven (bij de lensvatting) waardoor het diafragma F11 werd. Ander punt kan zijn (eigen ervaring) dat de spiegels temperatuurgevoelig zijn (zijn lenzen ook) waardoor je nog wel eens voorbij oneindig moest scherpstellen (of juist er voor al op het eind zat). Het formaat was(is) zeker handig, heeft meer het formaat van een lichtsterke 85mm waardoor niet iedereen in de gaten heeft dat je met een 250mm werkt.
Waarom zou je dat willen? De aandacht wordt naar de bokeh getrokken… Op foto 2 had ik in eerste instantie de bloem zelfs nog niet gezien….. Niks voor mij dus…