Wie is Bendiks Westerink?
Het begin
In zijn studententijd fotografeerde hij al met analoge camera’s. Omdat dat destijds te kostbaar was, is dit blijven liggen. Zodra de eerste digitale camera’s uitkwamen die enigszins betaalbaar waren, stapte hij er direct in. Dit was in 2000. In 2006 kon hij een set overnemen van een goede vriend waarmee hij een reis naar IJsland plande en hij was gelijk verslingerd aan landschapsfotografie.
Liefde voor landschap
En die liefde voor landschapsfotografie, zie je nu, anno 2017 nog steeds terug. Want hoewel Bendiks ook zijn dieren met aandacht en oog voor detail vastlegt zijn het hieronder toch de bossen, de heidevelden en de mistige vennetjes die domineren. Al duikt er uit die mist dan wél weer stiekem een hertenkop op, dat dan weer wel…
Als ik in een nieuwe omgeving kom, wil ik altijd eerst graag ontdekken waar ik ben. Herinneringen zijn bij mij ook vaak gekoppeld aan landschappen en de sfeer die er toen heerste.
Blijkbaar genieten sfeer en lijnenspel de voorkeur en landschapsfotografie leent zich daar natuurlijk perfect voor. En dat is mooi, want zo kunnen wij mooi meegenieten van die prachtige vroege ochtend of van de magie van het Noorderlicht boven de Lofoten…
Portfolio
“Voor mij is de omgeving waarin ik me bevind belangrijk. Daarnaast houd ik van buiten zijn en de natuur te ontdekken. Graag doe ik dit alleen. Je verstoort minder en geniet ook intenser. Ik geniet van vogels en dieren die ik tegenkom, maar nog meer van hoe ze ze zich in hun omgeving handhaven. Daarnaast vind ik ook rust als ik buiten ben. Ik geniet van, wat ik geloof, alles wat God geschapen heeft. Naast de ontspanning die dit biedt, realiseer je je ook dat je onderdeel bent van die schepping.”
“Mijn stijl kenmerkt zich door sfeer en oog voor de omgeving. Bij landschapsfoto’s zoek ik naar mooie composities, maar minstens zo belangrijk is het licht en de sfeer van de foto. Bij het fotograferen van dieren zoek ik naar beelden waarin de omgeving van de dieren goed tot zijn recht komt. Ik probeer hun wereld binnen te gaan en van daaruit te fotograferen. Dit betekent vaak een laag standpunt of juist meer ruimte voor de omgeving van het dier. ”
“Op IJsland raakte ik verslingerd aan landschapsfotografie. Met zulke indrukwekkende landschappen om je heen misschien ook wel logisch. In Nederland begon ik me ook te interesseren voor landschapsfotografie. Dit is een specialiteit van me geworden. Maar ook ging ik aan de slag om vogels en zoogdieren in hun omgeving vast te leggen, door te werken vanuit schuilplekken waar ik kon werken met een laag standpunt. Zo heb ik zelf een drijfhut gemaakt (de uitleg is te vinden op mijn site) en een boshut waar we de vogels ook op ooghoogte kunnen fotograferen. Momenteel ben ik veel bezig met het vastleggen van (met name) zoogdieren in hun omgeving. Ik probeer hier landschapsfotografie en de dieren te combineren. Dit is natuurlijk erg lastig, maar voor mij een nieuwe uitdaging. ”
“Aan welke foto’s ik een bijzondere herinnering heb? De eerste foto die ik wil noemen is de foto van een zonsopkomst in mei (ik ging voor mijn werk heel vroeg op pad om deze foto te kunnen maken). Bij de Valenberg maakte met de telelens een sfeerfoto van een eindeloos lijkende Veluwe. Na deze foto was de landschapsfotograaf in mij geboren. ”
“Een tweede foto die ik wil noemen is een foto van het noorderlicht op de Lofoten in Noorwegen. Hier was ik samen met mijn vader in de winter van 2013. Een aantal avonden genoten van dit spektakel. Ik had gehoord dat het prachtig is, maar in werkelijkheid overtrof het mijn verwachtingen. Ik vergat soms zelf te fotograferen, omdat ik met open mond stond te kijken. Toch nog wat foto’s gemaakt. ”
“Ik heb niet iets specifieks wat ik heel graag wil fotograferen. Wel ga ik graag op reis naar de Noordelijke streken of afgelegen gebieden. Bij het vastleggen van dieren gaat het me niet heel specifiek om een bepaalde soort, maar meer om de manier waarop ik het kan vastleggen. Dus ik ben geen ‘soortenjager-fotograaf’. Je zult me dan ook niet snel vinden op plekken waar je in de rij moet staan voor een vogel.”
“Wat fotograferen betreft raak ik geïnspireerd door bijvoorbeeld Vincent Munier. Zijn beelden ademen zoveel sfeer. Je voelt daar ook de liefde voor de natuur in doorklinken. Verder ben ik onder de indruk van de foto’s van Max Rive. Heel mooi (alleen helaas niet helemaal CO2 neutraal vrees ik, als ik zie waar hij allemaal naar toe reist). Ach ja, stiekem een beetje jaloers. Verder let ik niet teveel op wat anderen doen, maar probeer mijn eigen plan te trekken. ”
Tips van Bendiks:
- Zoek een onderwerp of plek niet al te ver van waar je woont.
Verdiep je in het gebied of het dier en vraag je af hoe je het zo vast kan leggen dat hij iets overbrengt van wat je ervaart bij het gebied of het dier. Regelmatig terug komen helpt ook. Je leert een gebied of een dier kennen (en het dier jou soms ook!) en daardoor kun je veel mooiere beelden maken. Ik zie heel veel ‘ik-ook fotografie’ of min of meer toevallige kiekjes van een gebied. Ook niets mis mee natuurlijk, maar voor mij alleen waardevol voor jezelf. Als je iets meer wilt, of je wilt onderscheiden zul je er tijd in moeten steken en er wat meer moeite voor moeten doen. - En o ja, pak de fiets, naast dat het gezond is, komt je dan ook op plekken waar 90% van de mensen niet komt.
- En last but not least, vergeet vooral niet te genieten!
6 reacties
Beste mensen,
Dank voor de mooie reacties! En Gerrit, misschien ben je geinteresseerd in Natuurfotorivierenland. Een kleine, enthousiaste fotoclub die samenkomt in Randwijk. Daar ben ik ook lid van. Dan zien we elkaar vast een keer.
Prachtige, gevarieerde serie foto’s. En leuk om het verhaal en de drijfveren achter deze beelden te lezen.