Dromerige onscherpte

Kleine scherptediepte

De start van een dromerig beeld is werken met een kleine scherptediepte. Het eerste waar je aan denkt is natuurlijk een klein diafragmagetal (of grote lensopening) maar vergeet ook het zoom effect niet. Met een telelens wordt de scherptediepte veel kleiner dan met een groothoek. Kruip verder dicht op je onderwerp. Als laatste, zorg voor een grote afstand tussen onderwerp en achtergrond, dan wordt deze lekker vaag.

En toch ben je er dan nog niet..

Fotografeer door iets heen

Dat is de truc. Scherptediepte is weliswaar een belangrijk aspect maar pas als je beseft dat het scherpteverloop niet evenredig is voor en achter je scherpstelpunt. Grofweg, en dat is een benadering, mag je zeggen dat van het totale scherptedieptegebied 2/3 achter het onderwerp ligt en 1/3 voor. Ongeacht of je de scherptediepte vergroot of verkleint blijft deze verhouding redelijk gelijk. Dat betekent dat alles wat zich tussen jou en je scherpstelpunt (onderwerp) bevindt, veel sneller onscherp wordt dan alles wat achter je scherpstelpunt ligt. Als jij besluit om door van alles heen te fotograferen maar de scherpte in de verte te leggen, dan wordt alles waar je langs fotografeert zó onscherp dat het een dromerige mist gaat vormen.

Resumé, zorg voor een kleine scherptediepte en fotografeer door allerlei elementen heen. Bij deze serie kievitsbloemen heb ik vooral door het gras heen gefotografeerd. Ik begin vlak boven het gras met een telelens en stel scherp op het onderwerp (makkelijkste is manual focus). Dan laat ik langzaam mijn camera in het gras zakken zonder het onderwerp kwijt te raken. Je zoekt als het ware naar een soort gat door het gras waardoorheen je je onderwerp kan zien. Hoe verder je in het gras zakt, hoe meer dromerige onscherpte in het beeld ontstaat.

Natuurlijk hoeft het geen gras te zijn. Je kan ook door bladeren heen fotograferen, door andere bloemen, etc. Zoek nu lekker zelf een mooi onderwerp uit en ga het fijn proberen.

Succes, Johan