Herhalingen kunnen je compositie heel sterk maken. Een vage herhaling van je onderwerp op de achtergrond is al voldoende, dat werkt als het ware als een echo. Met meerdere herhalingen in beeld spreekt men van een ritme in de foto.
Herhaling is een waardevol hulpmiddel dat rust, herkenbaarheid en stabiliteit geeft. In het landschap zie je dat door de mens aangebrachte, zichzelf herhalende elementen het meest voorkomen. Denk aan een bomenlaan of een rij paaltjes langs een weiland waarbij de onderlinge afstand en verschijningsvorm gelijk zijn. Het gebruik van dit soort krachtige lijnen en banen die zich in de richting van de horizon verkleinen wordt lijnperspectief genoemd.
Als je dichterbij komt met de macrolens zul je tal van voorbeelden in de natuur tegenkomen. Het is de uitdaging aan de fotograaf om in natuurlijke situaties repeterende elementen te ontdekken en te gebruiken in de beeldopbouw.
Wordt de herhaling nog verder doorgevoerd, dan wordt het een patroon: het beeld is eigenlijk een en al herhaling. Dan is het patroon het onderwerp geworden, of het onderwerp geabstraheerd.
Spiegelingen zijn een bijzondere vorm van herhaling. Een spiegeling in het water komt het mooist tot zijn recht als je de camera zo laag mogelijk boven het water houdt. Bij het fotograferen van druppels kun je een bijzondere vorm van herhalingen krijgen. Elke druppel weerspiegelt immers zijn omgeving.
Let bij het kiezen van je standpunt op mogelijkheden om herhalingen van vormen en lijnen op te nemen, maar ook van kleuren. Als je de kleuren van je onderwerp in de achtergrond terug kunt laten komen, komt het nog beter tot zijn recht.
Bron: praktijkboek Macrofotografie en praktijkboek Landschapsfotografie
Meer weten?
Praktijkboek Landschapsfotografie
2 reacties
Mooi geschreven en al even mooie foto’s. Kan iedereen wel van leren.
patroon, of metrum… daar is dat gedicht weer.
mooi artikel met illustrerende pareltjes