In een eerder artikel op deze website besteedden we al aandacht aan het fenomeen ‘Super Resolutie’ in Adobe Camera Raw. Met deze functie wordt je RAW bestand in beide richtingen dubbel zo groot, vier keer zo veel pixels dus. Het bestand wordt als DNG opgeslagen en je kunt het verder bewerken als elk ander RAW-bestand. In dat artikel schreven we al dat het een kwestie van tijd zou zijn voor de functie ook aan Lightroom werd toegevoegd. Een welkome toevoeging, want als je hele bibliotheek zich in Lightroom bevindt, is het niet handig als je buiten Lightroom om de RAW moet supersizen om vervolgens de nieuwe DNG opnieuw in Lightroom te importeren.
Hoe werkt het?
Om er gebruik van te maken klik je in de Ontwikkel Module met de rechtermuisknop op de foto die je wil supersizen. Klik op Enhance (Verbeteren) en selecteer het juiste vakje voor Super Resolutie. Voorheen stond er enkel ‘Details verbeteren’. Je kunt er ook komen via het menu: Foto>Verbeteren.
Lightroom gaat nu voor je aan de slag en net als bij een HDR of Panorama wordt de nieuw aangemaakte DNG vanzelf in je bibliotheek opgenomen. Wel zo handig. Als je wilt kun je in het eenvoudige menu nog kiezen voor Stapelen (Stack) zodat de DNG niet apart als thumbnail in je filmstrip verschijnt, maar achter het origineel wordt verborgen.
Hoe goed werkt het?
Onder het vorige artikel ontspon een mooie discussie over het vergelijk met bijvoorbeeld Topaz Gigapixel. Voor de volledigheid geef ik hier nog eens mijn reactie in die discussie weer, ietwat geparafraseerd voor de leesbaarheid:
Ik heb Super Resolutie en Gigapixel inderdaad vergeleken. Heel kort: Gigapixel biedt in potentie net iets betere resultaten als je de juiste mix van schuiven (upsizen, ruis verwijderen, verscherpen) weet te vinden. Je kunt tot 6x ook vrij kiezen hoeveel groter je foto moet worden en bij Adobe is dat altijd 4x. Adobe is veel rapper en zit gratis in de software ingebakken. Gigapixel is prijzig en vrij langzaam. Persoonlijk heb ik dit niet vaak nodig, zoals jij ook al aangeeft. Daarom zou ik zelf kiezen voor de Adobe versie en niet extra betalen voor Gigapixel, met een klein beetje winst in kwaliteit, dat ook nog eens alleen op 100% vergroting zichtbaar is.
Gebruik met mate
En nogmaals: deze functie zul je echt niet zo heel vaak nodig hebben. Onze moderne camera’s hebben flinke resolutie. Zelfs als je de helft weg snijdt houd je nog voldoende pixels over voor een gangbare afdruk. Wil je echt groot printen, of gaat het om bestanden uit een oudere camera met een lage (<20 MP) resolutie, dan kan Super Resolutie een grote print mogelijk maken waar dat voorheen niet tot de opties behoorde. Omdat Lightroom de gebruiker niet laat meewerken aan de vergroting (er zijn geen schuiven) moet je het resultaat kritisch bekijken en eventueel nog afwerken met ruisvermindering en/of naverscherping.
3 reacties
Hallo, ik heb een vraag. Ik ga een nieuwe computer kopen. Welke kunt u adviseren voor fotobewerking met Lightroom? Apple? Laptop of desktop?
120 pixels / dots per cm volstaat voor de best mogelijke grafische kwaliteit. Zo simpel ligt het, beter wordt het niet omdat je dan in schijnnauwkeurigheid verzandt. Dus bij voorbeeld: 2880 pixels (langste zijde) voor een afdruk van 16 x 24 cm (2:3 formaat). In praktijk blijkt dat een behoorlijk lagere pixeldichtheid vaak al volstaat.
Iets soortgelijks geldt voor opnameformaat; voor verreweg de meeste natuurfoto toepassingen (landschap, astro e.d. uitgezonderd) mogen we juist blij zijn met “cropformaten”! Geinig voorbeeld geeft Stephen Dalton, mijn held uit de jaren 80: www. stephendalton. co. uk/gallery_87322.html (spaties weghalen).
Exact, 300 ppi is optimaal. En at betekent dat je dus al gauw te weinig pixels kunt hebben voor een 70 cm afdruk als je flink cropt. Je kunt je afvragen wat een betere print geeft, genoegen nemen met minder ppi of upsizen zodat je op 300 ppi komt, maar altijd met wat kwaliteitsverlies door het upsizen. De geleerden gaan voor het laatste, ik ga het zelf nog eens uitgebreid testen, leuk voor een volgend artikel.