Wie is Theo Bosboom?
Tegenwoordig worden we dagelijks overspoeld met visuele input. Als gebruiker van sociale media zie je verschrikkelijk veel foto’s voorbij komen. Soms zoveel, dat je niet eens meer weet wat je gezien hebt, totdat je eigen like je ermee confronteert dat je dit beeld al eens gewaardeerd had (…) Des te bijzonderder als een foto écht opvalt en je weer eens even ouderwets stil laat staan bij wat je nu eigenlijk ziet. Dat is wat de foto’s van Theo bij mij teweeg brengen. Het zijn met name de verrassing en de vervreemding die aanspreken. Omdat de beelden vaak een bepaalde mate van abstractie bevatten, heb je ze niet direct doorgrond. Het vergt wat moeite, wat oprechte aandacht om te zien wat er eigenlijk te zien valt. Je neemt een beeld hierdoor niet even vluchtig in je op, maar laat het tot je doordringen.
Daarbij schept de abstractie ook ruimte voor projectie van de kijker. Een concrete afbeelding, hoe mooi ook, is al ingevuld. Onscherpte, beweging geven de kijker de kans zijn eigen invulling te geven. In de foto’s van Theo gebéurt iets Het stroomt, het drupt, het drijft, het zweeft… Hierdoor zijn de beelden van Theo geen statische verzameling pixels die je als gezien beschouwd. Bij elke keer dat je kijkt kan er, afhankelijk van je eigen bui of invalshoek iets anders ontstaan. Als kleine verhaaltjes met steeds een andere wending…
Ik zou nog pagina’s vol kunnen typen over het werk van Theo; inhoudelijk onderbouwde, krachtige volzinnen over beeldelementen en spanningsopbouw, maar als ik heel eerlijk ben, kan ik hier ook volstaan met het heel eenvoudige: Ik word er blij van, erg blij. En wat mij betreft is dat het mooiste dat je als fotograaf kunt bereiken: anderen ráken met je werk, zonder dat hier (veel) woorden voor nodig zijn.
Apparatuur
Ik gebruik al vele jaren camera’s (5D serie) en lenzen van Canon (van 11-24 tot 300 mm)
Portfolio
“Natuurfotografie biedt een scala aan mogelijkheden, want natuur is overal. Ook voel ik me fijn en op mijn gemak in de natuur, waardoor ik het ook plezierig vind om er te fotograferen. Ten slotte vind ik het een prettige gedachte dat ik met mijn beelden misschien af en toe kan bijdragen aan meer waardering en begrip voor de natuur.”
Op de vraag hoe Theo zijn eigen stijl zou typeren antwoordt hij: “Grafisch, creatief en zorgvuldig, met veel aandacht voor details. Vaak probeer ik alledaagse, niet spectaculaire onderwerpen op een bijzondere of verrassende manier in beeld te brengen.”
“In de eerste jaren was ik vooral bezig om bijzondere losse beelden te maken. De laatste jaren probeer ik meer aandacht te geven aan het verhaal dat beelden kunnen vertellen. Bijvoorbeeld in mijn series ‘na het vuur’ en ‘de reis van de herfstblaadjes’, die allebei in de Nederlandse editie van National Geographic terecht zijn gekomen en ook bij de Zilveren Camera zijn onderscheiden. Ook ben ik door de twee fotoboeken die ik gemaakt heb – IJsland puur en Dromen van wildernis – meer gaan kijken naar de samenhang en interactie tussen foto’s. Ik vind het nog steeds fascinerend hoe twee beelden die naast elkaar in een boek staan afgedrukt elkaar kunnen versterken. Momenteel ben ik weer nieuwe dingen aan het leren, die ik hoop te kunnen toepassen in nieuwe projecten.”
“Ik kan door van alles geïnspireerd raken. Natuurlijk door beelden van andere fotografen, ook uit totaal andere disciplines. Maar ook door mooie schilderijen of tekeningen en films en muziek. En uiteraard door een mooie dag in de natuur, daar kan niks tegenop.”
Tips van Theo:
- Houd het simpel. Een grote valkuil voor veel fotografen (inclusief mijzelf) is dat men teveel op 1 foto wil zetten, waardoor het effect of de boodschap verloren gaat. Kijk maar naar bekende en iconische foto’s, die zijn vrijwel altijd heel simpel.
- Daarnaast loont het de moeite om je echt vast te bijten in een veelbelovende foto en om daarmee net zo lang door te gaan totdat die echt niet meer beter kan. Veel fotografen zijn naar mijn idee te snel tevreden als ze een mooi plaatje hebben, terwijl er misschien nog veel meer in zit. Ik ga liever met 1 echt goede foto naar huis, dan met 5 aardige.
Fotografie: Theo Bosboom
2 reacties