Het fotograferen van krentenboompjes in bloesem

De krentenboompjes

Op de heidevelden rond mijn woonplaats staan vele krentenboompjes. Het krenteboompje (Amelanchier) is een plant uit de rozenfamilie en bloeit van april tot mei met prachtige witte bloemtrossen. In het vroege voorjaar is deze struik dan ook op zijn mooist. Hét moment dus voor fotografen om dit op de gevoelige plaat vast te leggen.

Het plan

Een duidelijk beeld had ik voor ogen. Het in bloei staande krenteboompje zou gefotografeerd worden tijdens een kleurrijke zonsopkomst. Een paar fraaie wolken erboven zouden voor de nodige drama zorgen en een sliert mist moest het geheel een wat mysterieus en sprookjesachtig gevoel geven. Dat was het plan dus. Maar zoals dat wel vaker gaat met plannen, bleken deze op de dag zelf toch anders uit te pakken. De boompjes stonden prachtig in bloei. Alleen de mooie kleuren tijdens zonsopkomst vielen tegen. En de mist was nergens te bekennen.

Omdenken

Wat nu te doen? Door de afwezigheid van wolken en een mooie gekleurde lucht, zou een overzichtsbeeld van het boompje in zijn omgeving hier niet goed werken. Vanuit mijn ervaringen met evenementfotografie, wist ik dat je een goed verhaal verteld door overzichtsbeelden te combineren met detailopnames. En dat principe besloot ik nu ook toe te passen. Dus groothoekobjectief eraf en telelens erop. Er was een mooi contrast tussen de uitgelichte bloemblaadjes en de delen die meer in de schaduw zaten. Daarom besloot ik mij daar op te focussen en dat leverde mij onderstaande foto op. Op zich geen onaardig beeld. Maar het krenteboompje heeft hier echter meer een soort bijrol dan de hoofdrol. Toch nog maar wat meer zoomen dan.

Nog een poging

Hieronder de foto die nog meer ingezoomd is. Dat begint er al meer op te lijken. In deze foto speelt de bloesem zeker de hoofdrol en dat was waar het mij überhaupt om te doen was. Door wat in te zoomen en dicht op de bloesem te gaan staan, wordt de achtergrond mooi zacht en onscherp waardoor de aandacht direct naar de mooie bloem gaat. Toch is dit nog meer een registrerende foto. Het kan nog sfeervoller, nog creatiever. Wanneer er kleine lichtpuntjes in de onscherpe achtergrond zouden zijn, bijvoorbeeld van het zonlicht dat door de blaadjes heen schijnt, kunnen mooie bokeh bollen ontstaan. En dat geeft vaak een mooie dromerige sfeer. Herpositioneren dan maar.

We zijn er bijna

Met een beetje heen en weer schuiven vind ik een fotogeniek bloesemtakje met een dennenboom verderop in de achtergrond. Het licht schijnt mooi door de naalden heen, wat zorgt voor kleine lichtpuntjes. Door wederom flink in te zoomen en dicht op het bloesemtakje te gaan staan, wordt de achtergrond weer onscherp. Et voilà… daar zijn de mooie bokeh bollen!

De laatste finesses

De sfeer in deze foto vind ik al erg mooi. Er is een dromerig effect door de zachte achtergrond en bokeh bollen en er is een spannend contrast tussen donkere en lichte delen in de foto. Het heeft bijna wel iets theatraals. Alsof de ster van het toneel in de spotlight wordt gezet. Dat brengt me op een idee. Wat nou als het lukt om zo te manoeuvreren dat de bloesem precies in een lichte bokeh bol valt en deze omlijst wordt door donkere delen. Zodat er een soort natuurlijk vignet ontstaat en alle aandacht uitgaat naar de bloesem. Na nog wat heen en weer schuiven levert dat mij de uiteindelijke compositie op. In de nabewerking kies ik voor een iets koelere witbalans om de sfeer te versterken en het resultaat is de foto bovenaan dit artikel.

Voor mij een totaal onverwacht beeld maar wel één waar ik erg blij van wordt. Ik heb ervan geleerd dat het de moeite loont om even een stap terug te doen, wanneer verwachtingen niet blijken uit te komen. Dat geeft rust en ruimte voor een nieuwe benadering en dat kan je verrassende foto’s opleveren.