Making of: De vlieg

Reflecties

In de foto van de vlieg zie je bokeh in de achtergrond met daarin een wazige paddenstoel. De bokeh komt door de zon die in de achtergrond ondergaat en door de lage begroeiing schijnt. De wazige paddenstoel staat niet achter in het beeld, wat de onscherpte zou verklaren, maar juist vlak voor de zonnekap van de lens.  Het vergt wat schuiven van de camera die op de grond ligt, maar als ik de juiste positie te pakken heb ontstaat een fraaie reflectie in de achtergrond die precies past in de bokehbol.

Klaar voor de foto

Herfst, het is de tijd voor amethist- ofwel rodekoolzwammen. Deze prachtige paarse paddenstoelen groeien onder andere naast beukenbomen en ik kom ze al een paar jaar op dezelfde plek tegen. Meestal staan er meerdere exemplaren en dat is ook wat ik zoek. Liefst 2 of meer met een centimeter of 10 ertussen. Na enig zoeken vind ik er twee bij elkaar en eentje op een dikke 10 centimeter afstand. Bovendien staat hij ook nog aan de goede kant zodat ik richting de ondergaande zon kan fotograferen. In alle rust – paddenstoelen lopen niet weg – bepaal ik mijn compositie. De camera ligt op een doekje op de grond en ik schuif er net zolang mee totdat alles klopt. De hoeden van de grote paddenstoelen passen precies in de bokeh en de laatste stap is nog het scherp stellen op de voorste rand van de rechter paddenstoel. Ik bof want ook de kleine paddenstoel is aan de voorkant scherp. Klaar voor de opname druk ik op de ontspanknop en doet de timer 5 seconden lang zijn werk.

Vlieg erbij

Het is me vaker overkomen. Een vlieg op een paddenstoel. Als ik er eentje op de hoed spot is het de uitdaging hem niet te verjagen en scherp in beeld te krijgen met een sprekende compositie. De vlieg op de volgende foto blijft braaf zitten en ik krijg de tijd om op de grond te gaan liggen en hem zo van opzij en dichtbij te fotograferen.

Plotseling is hij er

Hoe anders is het bij de foto van ‘De vlieg’ waar deze making-of over gaat. Aanvankelijk is er namelijk geen vlieg maar plotseling zit hij er en ik ben totaal verrast. Op mijn schermpje zie ik hem zitten. Een betere plek en kijkrichting heb ik hem niet kunnen voorschrijven. Wat te doen? In een splitsecond besef ik dat ik alleen maar scherp hoef te stellen op de vlieg. Ik hoop maar dat hij even stil blijft zitten. Snel verplaats ik het scherpstelpunt naar de kop van de vlieg en druk de autofocusknop in. De camera staat nog op 5 seconden timer waar nu 2 seconden of een draadontspanner me liever was geweest. Ik gun me verder geen tijd voor handmatige scherpstelling en gok dat hij er over 5 seconden nog zit. Dat blijkt tot 3x toe het geval. Bij elke nieuwe foto stel ik voor de zekerheid wel even opnieuw scherp met de autofocus. Voordat ik een 4^e foto kan maken is meneer/mevrouw gevlogen. Ietwat beduusd pak ik de camera op en controleer de foto. Jippie! Volgens mij is de vlieg haarscherp.

Waarderingen

Thuis achter de PC wordt mijn eerste indruk bevestigd. De vlieg staat er haarscherp op. Ook de rest van het beeld klopt. Een foto als deze post ik niet meteen op social media maar stuur ik in voor wedstrijden. In dit geval met succes. Bij de 2-jaarlijkse fotowedstrijd van de Limburgse fotobond behoort hij tot de 40 foto’s die voor een tentoonstelling worden uitgekozen. De vlieg hangt maar liefst 105 x 70 cm enkele maanden in Centre Ceramique in Maastricht te kijk. Niet minder blij ben ik met de highly commended en finalist waarderingen bij respectievelijk de IGPOTY (International Garden Photographer of The Year) en CUPOTY (Close Up Photographer of The Year) wedstrijden. En nu geniet ik nog elke dag van ‘de vlieg’ want de 105 x 70 pronkt naast mijn PC aan de muur.