Making of: winterwonderland

De eerste foto’s

Er viel me een plekje met mos op. De zon scheen door de vastgevroren hagel heen en dat gaf mooie sprankelende lichtjes. Ik maakte vanuit verschillende standpunten foto’s, maar het was niet wat ik voor ogen had. Eigenlijk werd alles gewoon een saai plaatje van mos.

Inmiddels stond de zon iets hoger en scheen op mijn tuinpad. Het pad was bezaaid met vastgevroren hagel en dat schitterde heel mooi zo door de zon. Ik besloot hier snel nog wat foto’s van te maken, voor het helemaal weggesmolten zou zijn.

Wisselen van objectief

Ik ruilde mijn macrolens om voor een vintage lens met een tussenring, om een soap bubble bokeh te krijgen. (Zie dit artikel voor meer info over vintage objectieven.) In eerste instantie had ik het mos uit de tuin nog steeds als onderwerp. Maar hoe langer ik bezig was met fotograferen, hoe meer ik merkte dat wat ik wilde niet lukte. Ik wilde het grootste diafragma gebruiken, zodat ik het soap bubble effect zou krijgen. Maar in combinatie met een tussenring was mijn scherptediepte nu echt te klein om het mos scherp genoeg te krijgen.

Dilemma

Een dilemma dus. Want ik had nu de keuze tussen een foto met scherp mos (zonder bubble bokeh), of een foto met een bubble bokeh effect (maar met onscherp mos). Dat zette me aan het denken. In eerste instantie was het me allemaal te doen geweest om de schittering van de zon in de hagel. Dat was ook de reden dat ik mijn vintage lens erbij had gepakt

Wisselen van onderwerp

En dus ging ik experimenteren met foto’s van alleen de hagel. Ik wilde echt dat sprookjesachtige gevoel weergeven in de foto en dat lukte me pas toen ik me alleen ging richten op de onscherpte. Ik probeerde om zoveel mogelijk onscherp en onherkenbaar in beeld te brengen. Na veel proberen resulteerde dat in de winterwonderland foto.

Nabewerking

In de nabewerking heb ik de witbalans wat lager gezet, om een blauwere kleur te krijgen. Dat associëren de meeste mensen met kou en dat paste natuurlijk perfect bij het winterse weer. Het blauw is ook iets meer verzadigd. Ook heb ik iets meer textuur gegeven, om zo de bokeh bubbels nog meer op te laten vallen.

Over smaak valt niet te twisten

You love it or you hate it…. een uitgesproken soap bubble bokeh.

Ik ben er een groot liefhebber van; ik hou van de dromerige sfeer die het geeft. Maar ik kan het me ook voorstellen als je het helemaal niks vindt en je je afvraagt waar je nou eigenlijk naar kijkt. Voor mij gaf de uiteindelijke foto precies weer wat ik die ochtend voelde….alsof ik in een sprookjesachtig winterlandschap rondliep.