Door mijn grote ramen kijk ik mijn achtertuin in. Overal zie ik vlinders fladderen. Mijn camera staat inmiddels op een snelle pak plek, dus voor de zoveelste keer sprint ik mijn tuin in met mijn camera in de houdgreep.
Alleen, zodra ik buiten sta, ben ik geloof ik de enige nog die fladdert. Oké, rustig blijven, denk ik. Dan komen ze vanzelf weer. Geduld, dat eeuwige geduld, het blijft een beproeving. Maar het is nodig, want dat maakt uiteindelijk je plaatje compleet. Dat geeft dat euforische gevoel. Het is niet alleen de juiste instelling, de juiste hoek, het goede licht en compositie. Het is ook juist wat er allemaal aan vooraf ging. Wat je ervoor over moest hebben om dat plaatje te kunnen schieten.
Ondertussen sluip ik als een panter door mijn tuin. Rustig en bedeesd. Ik ben in opperste staat van paraatheid. Een oude leermeester in de fotografie zei laatst tegen mij: ‘De beestjes rustig van onderaf benaderen, dan heb je de meeste kans dat ze blijven zitten’. Dus ik blijf, met half doorbloedde benen, door mijn tuin strompelen.
En dan, zo ineens, keek ik omhoog en zat je daar schuin boven me op een blad. Zo dichtbij en o zo triomfantelijk keek je naar me. Herhaaldelijk denk ik: jij bent zo weer weg, maar dat gebeurde niet. Alles behalve dat. Je bleef zitten. Je poseerde. Je keek me aan. Heel beheerst bleef je zitten. Ik kreeg tijd van je. We hadden contact. Echt contact. Deze knakker begreep dat ik tijd nodig had, want zolang had ik mijn camera nog helemaal niet. Het is ook echt geen perfect plaatje geworden, maar de beleving was er niet minder om. Het gaf me zoveel energie en voldoening. Ik begreep nu weer waarom ik zoveel van fotografie hou!
Als ik weer naar dit plaatje kijk denk ik aan contact. In contact zijn. Beladen woorden in de tijd waarin we nu leven. De tijd van Covid-19. We moeten zoveel mogelijk uit contact blijven. Deze foto gaat voor mij juist over in contact zijn. Kijken naar de dingen die er wel zijn. Dat geeft positiviteit en dat hebben we hard nodig in deze periode!
Blijf gezond en blijf fotograferen!
5 reacties
Leuk stukje over verbinding met de natuur (en volgens mij is dit een landkaartje in voorjaarkleur).
Waarschijnlijk heb je gelijk: kleine vos. Ik ben zeker geen vlinder specialist, maar ik probeer altijd wel de soort te benoemen die ik gefotografeerd heb. Vandaar mijn poging…
Als IVN natuurgids juich ik dat zeker toe!
Dit is een Landkaartje, Araschnia levana. Misschien leuk om te weten wàt je hebt gefotografeerd?
Weet je het zeker? Weinig tekening en geen lichte band over de vleugel. Denk eerder aan een kleine vos