Ghost Glass Frog (don’t forget the guide!)

Het lijkt zo makkelijk……

Om die onzichtbare wereld wat meer te ontrafelen maak ik bij mijn reizen in de tropen meestal gebruik van locale gidsen. Ieder keer weer verbaas ik mij over het ogenschijnlijke gemak waarmee ze bijvoorbeeld kikkers en slangen weten te ontdekken. Dieren waar wij als toerist gewoon aan voorbij zouden lopen. Meestal heeft een gids wel een specialisatie in een bepaalde diergroep. En als je dan met deze gids optrekt blijkt vaak in de gesprekken die je met ze voert dat ze ook weer gidsen kennen met andere specialisaties. Ook hier kun je natuurlijk goed je fotografische wensen op afstemmen.

Delfts blauw in Costa Rica

Een treffend voorbeeld van de expertise van een gids is de opname van de groene kikker met de Delfts blauwe ogen: de Ghost Glass frog. Een soort die pas in 1967 is ontdekt in Costa Rica en nog maar zelden is gefotografeerd. Deze kikker stond hoog op mijn verlanglijst tijdens een van mijn Costa Rica reizen. Tijdens een jungle tocht met een gids ontdekten we eerst verse poemasporen…spannend. Maar nog spannender was de ontdekking door onze gids in een klein beekje van de Ghost Glass frog. Het kikkertje was maar een paar centimeter groot en ging volledig op in zijn omgeving. Prachtig …maar hier was ik absoluut zonder gids aan voorbij gelopen!

Het gevecht tegen het vocht

Helaas waren al mijn objectieven door de hoge luchtvochtigheid volledig gecondenseerd, op de voor- en achterkant maar nog erger, ook in het objectief op de verschillende lenselementen. Ook mijn favoriete lens voor dichtbij werk, de Tamron 2,8/90 mm macro, had dit probleem. Mijn objectieven heb ik toen in op een plekje in de zon gelegd om zodoende het probleem met het vocht op te lossen. Het duurde nog veertig minuten zonnebaden eer de lenzen weer gebruikt konden worden. En al die tijd bleef het groene kikkertje keurig stil in zijn groene leefomgeving zitten omdat hij volledig vertrouwde op zijn camouflagetechnieken.