Een grotere cloud opslagruimte nemen was ook niet de meest briljante beslissing geweest die ik vorig jaar genomen had. Zeker niet als je smartphone toch niet meer dan 64 gigabytes heeft. En dat is al ruim. Dan kun je wel 200 gigabytes aan cloud opslag hebben, maar ondanks de comprimeer optie op je telefoon loopt hij toch echt wel vol op een gegeven moment.
Daar sta ik dan…..Er zit niets anders op dan alleen maar te gaan wandelen. Wat in eerste instantie ook mijn plan was geweest want mijn rug had beweging nodig. En na een superleuk, maar druk workshopjaar was het ook nodig om even mijn hoofd leeg te maken en eventueel weer nieuwe creatieve ideeën naar binnen te laten stromen. Maar natuurlijk kon ik de verleiding weer niet weerstaan en moest ik weer zo nodig fotograferen. Maar het is pijnlijk duidelijk, het is niet de bedoeling dat ik vandaag nog ga fotograferen. In plaatst daarvan mag ik in het NU zijn, en gewoon genieten van de natuur. Echt even opnieuw opladen. Ik ben blij dat ik alleen maar mijn telefoon nu voor ‘niets’ bij me heb en niet mijn hele camera tas.
Ik heb altijd al meer met mijn smartphone gefotografeerd dan met mijn spiegelreflex camera. In en om het huis, tijdens familie samenzijn, met vriendinnen, in de tuin, tijdens wandelen en op vakantie. Op vakantie maak ik behalve met mijn spiegelreflex camera, ook nog eens foto’s met mijn smartphone op alle locaties. Daarnaast gebruik ik de smartphone ook als een soort kopieer-apparaat om inspirerende dingen op internet met een schermafdruk te verzamelen om niet te vergeten. En omdat mijn spiegelreflex camera geen filmoptie heeft – wat altijd nog een wens van me is- ben ik begonnen om te filmen met mijn smartphone. Ik heb hem dus altijd bij me. Of dát zo ‘smart’ is heb ik tot nu toe altijd betwijfeld want het is erg verslavend. 10 minuten later, dieper in het bos, realiseer ik me hoe heerlijk het is om alleen maar te wandelen. Hoeveel meer ik nu zie. Soms moet je gewoon even alles loslaten en alleen maar genieten.
Misschien is mijn smartphone ook wel de reden waarom ik niet zo’n fanatieke fotograaf ben met mijn spiegelreflex camera. Ik fotografeer toch wel elke dag met mijn smartphone. Ik sta niet gelijk buiten als het gesneeuwd heeft. Hoe mooi ook, het is geen must voor mij. Ik hoef geen prijswinnende foto te maken dus de kwaliteit van mijn foto’s is ook niet het belangrijkste. Gewoon lekker fotograferen en creatief bezig zijn, dat is waar het mij om gaat.
Toch was het tot afgelopen vakantie altijd een dilemma welke camera en lenzen ik mee zou nemen op vakantie. Maar afgelopen zomer zat er niets anders op dan alleen met mijn telefoon te fotograferen doordat mijn rug niet wilde meewerken. De spiegelreflex was even te zwaar. Ik kocht 3 kleine lensjes voor mijn smartphone. Een telelens, groothoek en een macrolensje. En ik had één doel. Erachter komen hoe ik creatief kon fotograferen met mijn iPhone zonder gelijk apps te gebruiken? En daar kwam ik achter. Maar het bracht me nog veel meer.
Door te experimenteren met mijn smartphone kreeg ik nieuwe creatieve ideeën die ik kon gebruiken in mijn fotografie en workshops. Door het groothoeklensje veel te gebruiken op mijn iPhone wakkerde ik ook het vuurtje weer aan om dat meer te doen met mijn ‘gewone’ groothoeklens en nu maak ik er andere foto’s mee dan voorheen. Met mijn smartphone zocht ik andere lichtsituaties op en ik wist die steeds beter te vangen. Die lichtsituaties zoek ik nu ook op in mijn macrofotografie. En die onverwachte wisselwerking vind ik geweldig en heeft me verrast. Ik krijg steeds weer nieuwe ideeën als ik met mijn smartphone op pad ben. Dankzij mijn rug kwam een lang uitgesteld plan om creatieve smartphone-workshops te gaan geven weer dichterbij. Maar zo werkt het ook voor mij. Zodra ik zelf vol enthousiasme ben voor iets, dan ben ik er klaar voor. Het is toch wel ‘smart’ geweest om meer tijd in die smartphone te stoppen. Want alleen al het plezier wat ik ermee heb is het waard! Iets kleins kan ook groot worden, als je er maar in gelooft!
18 reacties
Erg inspirerend verhaal Andrea.
Het is inderdaad heerlijk om zonder 12 kilo door het bos te lopen en toch foto’s te kunnen maken.?
Tot nu toe heb ik geen speciale smartphone lenzen maar nu begint het door jouw verhaal toch te kriebelen. Eens kijken wat dat in 2019 gaat opleveren.
Dank je.
Jowan
Hey Jowan, dank je wel. Leuk te lezen. Ja heerlijk he zonder dat gewicht. Ik heb jaren zonder die lensjes gefotografeerd en dat vond ik al super leuk. Het is gewoon leuk om te kijken wat je eruit kan halen. Veel plezier ermee. Andrea
Ik fotografeer echt alleen maar sociale dingetjes met de telefoon, eigenlijk vrijwel nooit ‘voor de mooi’, maar als ik dit lees…dan zie ik dat ik daarmee toch heel wat laat liggen..! Ook met de foon weet jij juweeltjes te maken en er ook nog eens heel fijn over te schrijven trouwens; met veel plezier gelezen!
Dank je Roeslien leuk te horen 🙂
Geweldig inspirerend Andrea! En zoals je weer merkt, maakt je beperking je kracht ?.
Dank je Ronald, zeker weten 🙂