Wat je moet weten over video: resoluties en framerates

Net als bij een foto verwijst de resolutie van een digitale video resolutie naar het aantal pixels dat wordt gebruikt om het beeld vast te leggen. Hoe hoger de resolutie, hoe meer details er kunnen worden vastgelegd. Het grote verschil met fotografie is dat je in video met een handvol vaste, gestandaardiseerde resoluties werkt. Die worden bepaald door de apparaten waarop video uiteindelijk afgespeeld wordt, met name televisieschermen en projectoren.

De meest relevante resoluties vandaag zijn Full HD, 4K en 8K. Full HD (ook wel FHD of 1080p genoemd) is vandaag nog steeds de standaard voor de meeste televisie-uitzendingen en voor streaming video.

Full HD wordt geleidelijk vervangen door 4K UHD (Ultra HD), dat vier keer meer pixels heeft. Nog eens vier keer meer pixels dan 4K UHD geeft 8K UHD (zie tabel).

Bij Full HD, 4K en 8K heeft de video de beeldverhouding 16:9. Naast 4K UHD en 8K UHD heb je daarnaast ook de 4K DCI en 8K DCI resolutie, met een iets bredere beeldverhouding 17:9. 4K DCI en 8K DCI worden gebruikt voor speelfilms die in de bioscoop getoond worden.

Sommige camera’s bieden ook tussenliggende resoluties, zoals 5K en 6K.

Welke resolutie kiezen?

In het algemeen geldt dat bij het kiezen van de resolutie voor de opname, je rekening moet houden met waar je video bekeken zal worden video. Als je bijvoorbeeld van plan bent om je video op een groot scherm of 4K-televisie te bekijken, is het aan te raden om op te nemen in een hoge resolutie, zoals 4K, om van de beste beeldkwaliteit te genieten. Als de video alleen op een smartphone of computerscherm bekeken wordt, kan een lagere resolutie volstaan.

Hogere resoluties zorgen over het algemeen in betere beeldkwaliteit en scherpere details, maar filmen in hogere resolutie betekent ook dat de bestandsgrootte groter zal zijn. Het opnemen van video’s met hogere resoluties vereist daarom meer opslagruimte op de geheugenkaart van de camera. Je hebt ook een krachtige computer nodig om video in hoge resolutie te bewerken, en de bestanden nemen vele gigabytes op je schijf in.

Framerate

De framerate bij video bepaalt hoeveel beeldjes of frames per seconde (fps) getoond worden. De framerate van een video bepaalt hoe de kijker beweging in de video waarneemt. Veelvoorkomende frame rates zijn 24, 25, 30, 50 en 60 frames per seconde.

• 24 fps wordt gebruikt omdat het een filmische uitstraling geeft. De lagere framerate resulteert in een iets minder vloeiende beweging. Deze lichte schokkerigheid associëren we onbewust met traditionele bioscoopfilms, die geprojecteerd worden aan 24 frames per seconde.
• 25 fps en 30 fps zijn de standaard framerates voor televisie-uitzendingen, live streams en online video’s. Deze framerates bieden een goede balans tussen vloeiende beweging en bestandsgrootte. Het ziet er iets vloeiender uit dan 24 fps, maar behoudt nog steeds een “realistisch” gevoel. 25fps is het Europese systeem PAL, 30fps (eigenlijk 29,97 fps) is het Amerikaanse systeem NTSC.
• 50 fps (Europa) en 60 fps (VS) zijn precies het dubbele van de voorgaande. Ze worden vaak gebruikt in videogames en sportuitzendingen omdat ze snel bewegende actie en snelle veranderingen in scènes beter vastleggen.
• 50/60 fps wordt ook gebruikt voor slow-motion beelden, waarbij ze in weergave aan halve snelheid worden afgespeeld op de gebruikelijke 25 fps of 30 fps . Nog hogere framerates zoals 100, 120, 200, of 240 fps zijn bedoeld voor heel trage slow-motion video.

In een volgend artikel gaan we in op codecs en compressie.