Zonneharpen fotograferen

Op een nevelige ochtend

Als ik samen met een fotomaatje ’s morgens vroeg op de fiets stap worden wij omringd door nevelslierten. Het is nog donker, maar aan de horizon begint het toch al te gloren. De nevel en de kleurende skyline maken zelfs de weg waarover wij fietsen sprookjesachtig. Het doel van vanmorgen is een heidegebied en bij aankomst is er wel nevel, maar lijkt wat op te trekken. Toch levert het interessante fotomogelijkheden op.

Nevel wordt mist

Nog voordat de zon opkomt verschijnt de nevel boven de heide. Sterker nog, de nevel wordt mist en niet zo’n beetje ook. Binnen enkele minuten staan wij in een heel kleine wereld. Stoppen met fotograferen is geen optie. Neen, wij besluiten om naar een groot beukenbos enkele kilometers verder te fietsen. We gokken erop dat dat de mist daar voor een mystieke sfeer zorgt tussen de bomen. In het bos aangekomen hebben wij goed gegokt. Het weinige licht dat nu nog tussen de bomen door komt, in combinatie met de mist, maakt het feeëriek.

Zonneharpen verschijnen

De zon is ondertussen opgekomen en begint laag langs de beukenbomen en door de takken heen te prikken. Plotseling verschijnt er de zo gewenste zichtbare zonnestraal. Nog vaag, maar het begin is er. Langzaam trekt de mist op, maar er blijft nog meer dan genoeg in het bos achter voor zonneharpen. Deze worden nu steeds duidelijker zichtbaar. Door de schaduwen die takken en bladeren vormen worden details in de zonnestralen zichtbaar. Zij worden steeds duidelijker, maar verschijnen ook in steeds grotere getalen. Langzaam verandert de hoek waarin de zonneharpen tussen de bomen verschijnen naar mate de zon hoger en hoger komt.

Zonneharpen explosie

De omstandigheden in het bos zijn zo dat ik de zonneharpen vrij gemakkelijk kan gebruiken in verschillende composities. Er is namelijk nog steeds een rijkelijk aanbod aan zonneharpen. Door mij te verplaatsen is er voor mij ook een ruim aanbod aan compositiemogelijkheden.

Uiteindelijk sta ik op een punt in het bos waarbij de zonneharpen in verschillende hoeken door de toppen van de bomen verschijnen. Het is als het ware een explosie van licht. Na deze foto brandt de zon de rest van de mist weg. Wij stappen met een uiterst tevreden gevoel en een goed gevulde memorycard weer op de fiets.

Resume

Wanneer ga ik op zonneharpenjacht?

Zodra de kans bestaat dat na een heldere nacht er de volgende ochtend mist of nevel is, ga ik op zonneharpenjacht. Vooral in het voor- en het najaar houd ik de weervoorspelling goed in de gaten. Maar ook in de zomer wanneer het overdag flink heeft geregend, is de kans op het ontstaan van mist of nevel aanwezig. De ochtend dat er mogelijk mist of nevel is, ga ik voor dag en dauw op pad. Hierdoor heb ik de meeste kans van slagen. Tenslotte verdwijnen mist en nevel zodra de zon kracht genoeg heeft om het weg te branden.

Waar ga ik op zonneharpenjacht?

Bij voorkeur ga ik op een mistige ochtend naar een beukenbos. Daar staan de bomen ver genoeg uit elkaar om het licht mooi door te laten. Dit geldt ook voor de beukenlanen die je veelal in oude bossen als aandenken aan voormalige landgoederen. Maar ook ben ik graag in open gebied. Vooral wanneer er nevel is. Zonneharpen kunnen daar ook zichtbaar worden in solitaire bomen.

Wat neem ik mee als ik zonneharpen ga fotograferen?

Naast camera en een korte lens neem ik steevast een lange lens mee.

De korte lens, een lens met een kleine brandpuntsafstand, gebruik ik om meer van een geheel te kunnen vastleggen. Hierdoor krijg je als kijker een overzicht van hetgeen ik in werkelijkheid zag.

De lange lens, telelens, gebruik ik juist om de wereld naar mij toe te halen. Details die verder weg zijn worden zichtbaar. Daarnaast zorgt de telelens er ook voor dat onderwerpen die in werkelijkheid achter elkaar staan naast elkaar komen te staan op de foto. Hierdoor worden onder meer structuren, vlakken, lijnen en vormen benadrukt.

Tot slot behoort ook de driepoot statief tot mijn vaste uitrusting. Op het statief staat je camera stevig en stabiel. Dit geeft mij de mogelijkheid om ook bij weinig licht de laagst mogelijke ISO-waarde te gebruiken. Hierdoor wordt dan wel de sluitertijd langer met grote kans op beweging van de camera. Door gebruik te maken van een afstandsbediening of de zelfontspanner op mijn camera hoef ik de camera helemaal niet aan te raken.