Meters maken
Om aansprekende vogelfoto’s te maken ontkom je er niet aan om ‘meters te maken’. Niet alleen om de techniek (camera-instellingen e.d.) onder de knie te krijgen, maar vooral om kennis op te doen over je onderwerp. Maar let op: die meters zijn niet de kilometers in de auto! Veel beginnende vogelfotografen laten zich verleiden om direct achter de ‘scoorsoorten’ aan te gaan waarvan Instagram en Facebook uitpuilen. En juist die zitten meestal niet bij iedereen in de tuin, waardoor je er dus voor op pad zult moeten.
Toch leidt deze aanpak zelden tot tevredenheid. Er is namelijk altijd wel iets niet goed: het licht was te hard, de zon stond net verkeerd, bij aankomst begon het tegen de voorspelling in toch te regen, er stonden al twintig fotografen waardoor je genoegen moest nemen met een slecht standpunt etc. In veel gevallen dus zonde van je tijd, geld (benzineprijzen!), en natuurlijk het milieu. En dat nog los van de verstoring die de oploopjes rondom zo’n soort vaak met zich meebrengen.
Local Patch
Wil je écht stappen zetten in je ontwikkeling als vogelfotograaf, zoek het dan dicht bij huis, met een mooi woord ook wel je ‘local patch’ genoemd. De voordelen op een rijtje:
- Alle tijd die je niet onderweg bent naar de één of andere verre locatie kun je gewoon lekker buiten doorbrengen. Je kunt je potentiële onderwerpen uitgebreid observeren en leert zo hun favoriete plekjes, gewoontes en gedrag goed kennen. Een deel van dat gedrag is misschien specifiek voor de soort. Maar ander gedrag geldt ook voor veel andere vogels, en daar heb je dus de rest van je leven plezier van. Immers: weet je hoe een vogel zich gedraagt, dan kun je anticiperen op wat er komen gaat. Zo ben je als fotograaf optimaal voorbereid.
- Doordat je de omgeving door en door kent, weet je precies wanneer het licht op zijn mooist is, of gedurende welk deel van de dag de vogel die je op de korrel hebt zich het vaakst laat zien. Wandel dus ook regelmatig zonder camera door het gebied. Je zult merken dat je dan automatisch anders kijkt en andere dingen opmerkt.
- Je kunt op alle momenten dat het je even uitkomt een kijkje nemen, waardoor de kans dat je net dat mooie moment treft aanzienlijk toeneemt.
- Ken je eenmaal je omgeving en de soorten die er huizen goed, dan zul je ook mogelijkheden die zich kunnen voordoen wanneer het bijvoorbeeld opeens onverwacht sneeuwt direct herkennen. Je hersenen maken dan veel sneller de stap van (in dit geval) observatie van het weer naar een fotokans.
Alleen voor beginners?
Natuurlijk geldt wat hierboven beschreven staat niet alleen voor diegenen die hun eerste stappen op het pad van de vogelfotografie zetten. Ook fotografen die jarenlang stad en land hebben afgereisd voor hun foto’s komen soms – tot hun eigen verbazing – tot de conclusie dat er in de directe omgeving verrassend veel te beleven is. Kortom: onderschat niet wat je dicht bij huis kunt doen. Probeer het maar eens en je zult versteld staan: alle foto’s bij dit artikel zijn genomen binnen een straal van 500 meter van mijn huis (en ik woon in een grote stad…).
Dit artikel is geschreven door: Hans Overduin
2 reacties
Leuk en interessant artikel Hans. Ben het volkomen met je eens.
@Kees en zo heb je onbewust je eigen artikel op natuurfotografie.nl geplaatst! hahaha
Leuk geschreven en ben het er volkomen mee eens. Noem maar ff een voorbeeld, dat tamme roodpootvalkje die momenteel bij Rhoon te bewonderen is. Het sociaal media puilt uit van de foto’s van dit vogeltje en het is meer een wedstrijdje van wie de meeste likes scoort dan dat het met natuurbeleving van doen heeft. Tuurlijk maakt men daar mooie foto’s maar het is inhoudloos, er zit geen verhaal achter. Das anders met vogels in de wijk, die zie je iedere dag en dan kun je b.v. met ‘simpele’ tortelduifjes een verhalende fotoreportage maken van het gedrag van deze vogels en das best interessant. Maar vrijwel niemand op het sociaal media interesseert dat want daar moet alles bijzonder zijn en het ‘kijk eens hoe goed ik ben’ is veel belangrijker dan dat geneuzel over het gedrag van een bepaalde soort. Terwijl juist dat het begin is van vogelfotografie want een haarscherp vogeltje op een paaltje is in het begin leuk maar leerzaam, nee. Een kleine 10 jaar geleden was ik net zo, wat ver weg zat was veel interessanter dan wat vlakbij zat maar door de jaren heen geleerd dat het een ‘nutteloze’ vorm van vogelfotografie is omdat niet de foto’s maar het verhaal bij de foto’s veel belangrijker zijn. En dat laatste geldt bij iedere vorm van fotografie, het waarom je de foto maakt en wat wil je er mee laten zien. Vraag aan iemand eens op sociaal media waarom hij of zij je foto zo geweldig vind, wellicht krijg je geeneens antwoord of iets van ‘nou, dat vind ik’. En om eerlijk te zijn, vogelfotografie is enorm populair de laatste tijd maar is heel niet leuk. Het kost enorm veel vrije tijd, in het begin is alles geweldig en mooi maar na een aantal jaren kom je erachter dat je qua vogelfotograaf niets voorstelt. Er zijn zoveel betere en dan moet je echt aan de bak. En dan komt het besef dat je in alles tekort komt en moet je overgaan in observeren, bestuderen en vooral weinig fotograferen. Das leuk als je daar het geduld en vooral de liefde voor heb maar is vaker afzien dan genieten. En toch loont het en het fijne ervan is dat je dat in je eigen omgeving moet doen want het ver weg is daarin geen optie. Je maakt foto’s die anderen niet maken maar blijft weg van het sociaal media want dat demotiveert omdat men het gewone dat vaak zo bijzonder is niet ziet. Beginnen met vogelfotografie, begint in je eigen wijk en wees kritisch op de foto’s die het oplevert. Qua techniek, lichtval, achtergrond, compositie en scherpte kun je jezelf veel leren en bijkomend voordeel is dat vogels in de wijk wat ’tammer’ zijn dan in het wild en dan is het ‘echt op pad gaan’ eigenlijk niet veel spannender. En een feit, wordt het in de wijk niets dan wordt het daar buiten ook niets, tja, zo’n mak roodpootvalkje maar daar heeft iedereen dezelfde foto’s van dus wat schiet je daarmee op. Vind het een leuk en leerzaam stukje over ‘beginnen met vogelfotografie’ en Hans heeft er verstand van. Maar van het ‘beginnen’ is het ook een vreselijk getob om er vanaf te komen. Das de andere kant van het verhaal 🙂 Hans, Succes met je presentatie, van ‘het is wat’ ga ik die week naar ‘het is wad’ want anders was ik vast en zeker gekomen. Als iemand een adresje weet van een goede ontvogelcoach, dat zal fijn zijn 🙂