Interview Diana Mulder

Oude meesters en vastleggen met gevoel

De beelden van Diana zijn vaak schilderachtig met een herkenbaar stukje natuur van de Veluwezoom. Al snel verklapt Diana me dat ze woonachtig is in Arnhem. Ze merkt op: “Mijn huis staat op een hooggelegen deel in Arnhem. ’s Ochtends kan ik vanuit het raam al goed inschatten hoe de situatie is op de Posbank. Kortom, een deel van het mysterie hoe ze aan de fraaie beelden van de Veluwezoom komt is al direct opgelost! 

Sinds 2020 fotografeert Diana. “Het boeide me al langere tijd. Ik keek veel naar foto’s van anderen. En nog steeds laat ik me inspireren door andere fotografen zoals jij en Sander Grefte vertelt ze al lachend. Maar denk vooral aan Albert Dros, Bas Meelker, Mads Peter Iversen en Nigel Danson die tot haar favorieten behoren. “Naast fotografie behoort schilderen tot een van mijn hobby’s en gelijktijdig ben ik erg geïnteresseerd in de schilderkunst. Denk aan oude meesters als Albert Cuyp en Rembrandt, maar als fotograaf wil ik ook de Zeeuwse fotograaf Leen Koper noemen, die bijzonder mooie schilderachtige foto’s maakt van het Zeeuwse landschap”. 

Dat de link met schilderen erin zit bij Diana blijkt wel uit het antwoord dat ik krijg van haar als ik vraag naar waar ze nog van droomt op fotografie gebied. “Het lijkt me erg leuk om schilderen en fotografie te gaan combineren in 1 beeld. Inspirerend hierin is het werk van Saskia Boelsums. Mijn ideeën over natuurbeelden herken ik hierin als ik kijk naar elementen zoals de wolken en de bomen die erin terugkomen.”

“Het kijken met de camera geeft mij hetzelfde gevoel als met schilderen, oftewel het beeld vastleggen met een bepaald gevoel. Wat me daarbij in fotografie veel voldoening geeft is het genieten van de natuur en op een creatieve manier aan de mensen laten zien hoe mooi onze aardbol is”. En niet verwonderlijk, daarbij is de Posbank veruit haar meest favoriete locatie in haar omgeving. 

Het eerste licht vastleggen

Fotografie ontstaat altijd ergens. Bij Diana was het, zoals ze al uitlegt, een gezonde interesse. “De smartphone is me ook niet vreemd, want daar begon ik mee. Maar wat hielp is dat ik mijn vriend Marcel Post ontmoette. Hij fotografeert al geruime tijd. En het was een logische stap dat ik ermee verder zou gaan. Zo heb ik eerst een camera van Marcel geleend en hierna was ik gelijk verkocht. Vrij snel kocht ik mijn eigen eerste camera, een Sony A6100 met kitlens. Maar tijdens een foto ochtend op de Oisterwijkse vennen kwam ik erachter, tijdens perfecte omstandigheden overigens, dat ik niet tevreden was over de beeldkwaliteit die uit de camera kwam. Dus heb ik direct een upgrade uitgevoerd.” 

 “Marcel heeft mij dus getriggerd met die eerste stappen in de fotografie. Vaak ga ik er samen met hem op uit en als het even kan ’s ochtends vroeg. Dan lekker het eerste licht vangen van de dag met de sfeer die erbij komt. De natuur die ontwaakt in het landschap roepen allemaal gevoelens bij mij op die mij blijven verwonderen en inspireren tot het maken van de foto’s. Voor mij is dit het allermooiste aan mijn hobby.” aldus Diana. 

Gezondheid en fotografie

Van de zomer toen ik Diana ontmoette vertelde ze me dat ze helaas te kampen heeft met Long Covid. Een ziekte die impact heeft op haar gezondheid. “Werk en privé hebben daaronder te lijden. “De impact was groot. Lange tijd was ik compleet aan huis gebonden. Fotograferen beperkte zich tot het bewerken van eerder gemaakte foto’s. Langzaamaan ging ik vooruit en kon ik weer kort eropuit naar bijvoorbeeld mijn local patch de Posbank. Een aanpassing die ik heb gedaan om dit mogelijk te maken is aan mijn foto uitrusting.  Die is nu lichter en handzamer. Dit was voor mij een goede zet. Vaak ga ik nu alleen op pad met mijn 50-400 mm. objectief van Tamron en 16-35 mm. van Sony. Dit is de ideale combinatie voor mij. Nu heb een kleine schoudertas en dit stelt me in staat vaker op pad te gaan. En als we ergens anders naar toe gaan, dan maken we er een lekker weekend uit van.”, aldus Diana. 

Alleen of samen?

 In het begin van het interview vertelt Diana ons dat ze zich dankzij haar vriend verder heeft ontwikkeld in fotografie. Dit maakt me nieuwsgierig naar hoe dit werkt. Immers mijn partner accepteert nog net dat ik mijn smartphone meeneem als we buitenshuis zijn. Dus vraag ik aan Diana hoe dit voor haar werkt als je samen dezelfde hobby hebt. “Nou om je te vertellen,  vond ik in het begin de instellingen van mijn camera nog wel lastig. Maar gelukkig was Marcel dan in de buurt. Nu vind ik het vooral lastig en irritant als fotomateriaal niet goed werkt. Daar heb ik helaas weinig geduld mee.”

“Maar,” merkt ze op, “Inmiddels fotografeer ik ook vaker alleen. In het begin stonden we vaak op dezelfde plekken en de foto’s waren dan ook veel van hetzelfde. Maar al doende ging ik meer mijn eigen ding doen. En het kan dan zomaar zijn dat we elkaar even moeten bellen waar we zijn. Uiteindelijk is het toch belangrijk dat je je eigen ding kan doen. Het is dan later thuis ook erg leuk om elkaars foto’s te zien. Inmiddels hebben we wat fotoreizen die we willen maken, waar we beide interesse in hebben om te bezoeken. Denk hierbij aan IJsland, Zuid-Afrika, Schotland en Lake District. Daar kan ik wel enorm naar uitkijken. Het is ontzettend fijn dat we dezelfde hobby hebben, dit soort plannen samen delen en beiden op de locatie ook de tijd willen nemen om te fotograferen.” 

Laatste woord

“Wat ik vooral mee wil geven aan de lezers is: geniet vooral van de natuur en spijker je plan niet te veel dicht. Kijk wat er op je pad komt en hou je niet te veel vast aan die omstandigheden die je zo graag wilt. Laat je verwonderen.” 

Diana Mulder januari 2024.