Interview Marleen van Eijk

Wie is Marleen en hoe is jouw passie voor natuurfotografie ontstaan?

Ik ben een natuurmens, moeder en oma, ik werk in een groot sportbedrijf o.a. als planner.

Als kind voelde ik mij het gelukkigst dichtbij de natuur, dat kon de zee zijn, een weiland waar ik op mijn rug naar de wolken keek, de polder waar ik doorheen fietste en de dieren om mij heen, paardrijden deed ik graag.
Tekenen en schilderen was een hobby waarin ik mij kon uiten, daarin leerde ik veel over compositie, kleurgebruik, standpunt, licht etc.  Dat kon ik heel goed gebruiken later in de fotografie. Mijn passie voor fotografie is langzaam ontstaan toen wij een puppy hadden die ik graag op foto’s wilde vastleggen.

Wat is jouw favoriete onderwerp in de natuurfotografie en waarom juist dat?

Dieren zijn mijn favoriete onderwerp in de fotografie, alles met haren en veren zeg maar. Omdat ze zo echt zijn, zonder woorden. Ik kon ze vertrouwen.
Het liefst had ik alle dieren op mijn slaapkamer als kind, daar dacht mijn moeder anders over. Van vleermuis (gevonden) tot tamme rat, vissen, parkieten en een hond, ik had ze allemaal.

Wat voor camera heb je en waarom heb je daarvoor gekozen?

Ik heb nu een bridgecamera, de Sony RX10M4, met een zoombereik tot 600mm en een snelheid van 24 bps. Dat vind ik super bij het fotograferen van acties zoals bij stoeiende vosjes of vliegende vogels. Bovendien is hij niet zwaar, zo’n 1,5 kg.
En je kunt heel snel schakelen van veraf naar dichtbij, geen lenzen wisselen dus.
Hij is heel allround, heeft prachtige kleuren en de beelden zijn scherp.

En zijn er ook nadelen?

Nadeel vind ik de mindere kwaliteit bij hoge iso en ook dat je bij vergrotingen op fotopapier minder groot kunt afdrukken, wel op canvas. De camera wordt bv. niet geaccepteerd bij Werk aan de Muur.
Wat ik ook een nadeel vind is dat hij heel gevoelig is voor stof en vuil bij het in en uitzoomen. Na twee jaar zat de lens vast en moest ik een hele nieuwe lensunit erin laten zetten voor €600. Maar ik moet zeggen dat ik nogal eens over de grond schoof in het zand.

Zou je overwegen om in de toekomst met een andere camera te fotograferen en waarom juist wel/niet?

Ik weet niet of ik een andere camera wil, ik heb geen ervaring met een spiegelreflex.
En een goede body is ook best prijzig met lenzen van 400-600 mm.
Voorlopig is deze voor mij goed genoeg.

Wat is jouw favoriete foto en waarom?

Mijn favoriete foto is die van het vosje op en strand in IJmuiden, de donkere dreigende lucht, de zon die ondergaat achter mij en het vosje dat in een rechte lijn op mij afloopt naar de zee, waar ik ook bijna met mijn benen in lig. Het standpunt is ook gaaf.

Heb je een leuke anekdote met foto die je wilt delen?

Als fotograaf ben ik nogal eens bereid om iets te doen wat ik zonder camera nooit zou doen. Zoals die keer dat ik kikkers op een boomstronk zag zitten, gestapeld op en naast elkaar, met een perfecte spiegeling, midden in een vieze poel.
De enige manier om daar een mooie  foto van te maken was om tot je middel in de poel te gaan staan, lopend over takken en vooral door Hooglanderpoep onder water.
Die stonden daar dagelijks in. Ik deed het, het was link, ik had weinig grip op de bodem, mijn camera lag op het water. Nooit meer doen!
Maar…. de foto was gaaf!

Heb je dromen op natuurfotografiegebied?

Ik heb niet een droom over fotografie, iedere dag is nieuw en brengt weer uitdagingen.
Eerst was het een verslaving die doorsloeg, nu heb ik weinig tijd en gaat mijn aandacht naar de mensen en kinderen om mij heen, en het werk niet te vergeten.
Wie weet ga ik er meer mee doen straks als ik niet meer werk.
Een expositie of meer schrijven over mijn avonturen.

Wat zou je andere natuurfotografen nog mee willen geven?

Wat ik mee zou willen geven aan andere natuurfotografen: Leren kijken.
Voor mij zijn rustige achtergronden heel belangrijk, en het standpunt. Het is een groot verschil als je daar naar kijkt en ermee oefent. Ook de lichtinval. Ik fotografeer niet met keihard licht, zoek vaak naar momenten met bewolking, mist, tegenlicht etc.
En probeer de dieren zo min mogelijk te verstoren. Hutfotografie is daarbij een hulpmiddel.

Ik wens alle natuurfotografen veel plezier en kijk af en toe eens naast de lens…