Interview Mathijs van Lisdonk

We zouden elkaar ontmoeten in een horecagelegenheid in Tilburg en op mijn vraag hoe ik hem zou kunnen herkennen kreeg ik het lachende en verrassende antwoord “Ik ben waarschijnlijk toch de enige langharige Koreaan daar.” Mathijs…. Koreaan? Mathijs blijkt een uitermate innemende en praatgrage Zuid-Koreaan, ooit geadopteerd door zijn Nederlandse familie met een enorme passie voor natuurfotografie.

Maar je bent geen beroepsfotograaf?

Nee, in mijn dagelijks leven ben ik werkzaam voor de FNV.

Hoeveel tijd besteed je dan aan fotografie?

Ach, bij elkaar opgeteld is dat al gauw een dag of twee, drie per week. Als ik bijvoorbeeld twee dagen achter elkaar binnen zit, begint het echt al te jeuken en moet ik er op uit.

Sinds wanneer fotografeer je?

Eigenlijk al heel lang, maar sinds ik een jaar of acht geleden de stap naar digitaal heb gemaakt, fotografeer ik met erg veel passie, zeg maar gerust obsessief.

En hoe oud ben je nu?

46

Ik lees dat je met Nikon werkt, met erg mooie apparatuur zelfs, een Nikon Z9 en een D850 met een 500mm lens, Is Nikon een bewuste keuze?

Nee, dit is gewoon zo gegroeid, ik heb wel wat andere merken geprobeerd. Uiteindelijk heb ik bij Nikon gevonden wat ik op mijn eisen lijstje voor de, voor mij, juiste apparatuur had staan.

Heb je in de loop van die acht jaar een eigen stijl ontwikkeld?

Nee, dat durf ik zo niet te stellen. Wel moet er op mijn foto’s altijd wat gebeuren, er moet een actie gaande zijn en dat is toch ook wel een soort van stijl, toch? De laatste jaren ligt de nadruk bovendien vooral op onze gevederde vrienden.

Ga je er op de bonnefooi op uit om te fotograferen of werk je met een plan?

Als ik landschappen ga fotograferen denk ik er wel vooraf over na, dan heb ik een weertype, een tijdstip of een bepaalde zonnestand voor ogen, maar bij vogels en dieren, trek ik er gewoon op uit en zie wel wat er op mijn pad komt.

Heb je voorkeur voor bepaalde natuurgebieden?

Ik kom overal maar heb wel een zogenaamde local patch, dat is de ‘Regte Heide’ hier net onder Tilburg. Daar kom ik graag en ontmoet ik ook andere fotografen.

Vind je dat belangrijk dan, anderen fotografen ontmoeten?

Jazeker, het opbouwen van een netwerk van bekende en bevriende fotografen leert je vaak meer en levert meer en completere informatie op dan bijvoorbeeld een site als Waarneming.nl. We tippen elkaar over mooie locaties, vogels die ergens gespot zijn en zelfs over instellingen van je camera om nog beter te fotograferen. Bovendien ben ik een mensen-mens en ga graag in gesprek met anderen.

In je biografie op Instagram staat te lezen ‘Photographing birds in their natural environment. No caged or enclosed birds or commercial bird hides.’ Wat wil je daarmee overbrengen?

Iedereen moet vooral zelf weten wat hij of zij doet, maar ik vind dat er met name op social media een beeld geschetst wordt van de natuur die afbreuk doet aan de werkelijkheid en die ook eigenlijk de inzet en het geduld van veel natuurfotografen tenietdoet. Iedere natuurfotograaf weet dat je soms dagen en dagen zo niet langer moet wachten en zoeken om een glimp op te vangen van een vogel die je hoopt te fotograferen. Als je dan ziet dat iemand anders, in misschien wel een volière eenzelfde vogel heeft gefotografeerd en dan doet voorkomen alsof het een natuurfoto is, dan voel ik dat als een belediging voor alle moeite die ik erin heb geïnvesteerd. Maar nogmaals, iedereen is vrij om te doen en te laten, qua voldoening denk ik wel dat ik er meer uit haal dan de fotografen in een hut. Zo’n hut kan overigens wel een uitkomst zijn voor mensen die zich wat minder makkelijk kunnen voortbewegen. Persoonlijk vind ik het echter veel uitdagender om niet vooraf te weten wat er gaat of kan gebeuren. Bovendien is een mooie foto zonder voorafgaande menselijke interactie, iedere keer weer een soort van trofee. Verder is het voor mij vooral belangrijk dat vogels vrij zijn en niet geëxploiteerd worden zoals bij die roofvogelshows. Maar hey…. Ik heb overal een mening over dus ook hierover, hahaha.

Wat wil je bereiken met je foto’s?

Ik wil mensen graag momenten laten zien die je met het blote oog nauwelijks kunt of zult waarnemen zoals een jonge koekoek die gevoerd wordt door zijn karekiet ouders of parende rode wouwen in de Ardennen. Een vogel op een takje is natuurlijk mooi maar het fotograferen van een vogel in actie is in mijn beleving een kunst.

Doe je veel aan nabewerking?

Nee amper. Ik gebruik Lightroom, om wat levels, schaduwen en hooglichten te bestrijden maar verder niet. Ik wil mijn beelden vooraf graag goed maken in mijn camera.

Ik zag dat je af en toe ook wat reist om vogels te fotograferen, nog meer plannen?

Nee. En echt veel reizen voor vogelfotografie doe ik niet hoor, maar ik heb erg genoten van De Gambia en de Jan van Genten en Puffins in Engeland. Wel zou ik graag ooit eens naar Antarctica reizen om de keizer pinguïn te fotograferen.

Word je geïnspireerd door andere fotografen?

Nee hoor, dat niet per se, alhoewel er wel fotografen zijn waar ik wel blij van kan worden zoals die Canadese Youtuber  Adam Gibbs of vogelfotograaf William Sereki.

Wat vind je lastig in natuurfotografie?

Een mooi beeld maken met stevig tegenlicht. Ik zie mooie beelden voorbijkomen, maar ben hierin zelf nog niet vaak succesvol geweest.

Daarin zou landschapsfotografie dan misschien wel iets makkelijker zijn?

Ja maar ik zoek tegenwoordig echt de uitdaging, dus het onderwerp moet wel bewegen.

Je doet wel landschapsfotografie?

Ja hoor, maar tegenwoordig veel minder. Ik vind het wel lastig om de juiste lijnen altijd te zien. Daarnaast maak ik dan vaak beelden die wat soberder van kleur zijn, soms zelfs wat sinister. Ik fotografeer graag in de vroegste ochtend met nevel of mist bijvoorbeeld, als het nog niet volop licht is, maar dan nog kom ik soms met redelijke clichébeelden thuis.

Maar dan ben je er toch lekker uit geweest?

Jazeker, dat is sowieso het belangrijkst en natuurlijk dat je foto, of het nu landschap-, flora- of faunafotografie is, aan de toeschouwer iets vertelt of een emotie oproept.

Wat kun je andere natuurfotografen aan tips meegeven?

Ik wil zeker niet pretentieus zijn maar, ik zou zeggen, kies eens niet voor de makkelijkste weg, stap eens uit je comfortzone en ga simpelweg eens lekker ergens zitten en wacht gewoon op wat er naar jou toe komt vliegen of lopen. Komt er niets, dan heb je lekker een tijd in de natuur gezeten en genoten. De druk van  ´Ik moet en zal vandaag goede foto’s maken´ moet je zeker loslaten.

www.mvlphotography.nl