Zijn overlevingskracht dankt het duinviooltje aan de wortelstok die uitloopt in een lange penwortel van wel 1 meter diep, waardoor deze in de droogste perioden van het jaar nog water kan vinden.
Duinviooltjes groeien vaak in groepjes in de duinen, soms bedekken ze zelfs vierkante meters op plekken waar ze weinig concurrentie hebben van andere planten.
Organismen leven nooit alleen en zijn onderdeel van een leefgemeenschap, zo is het duinviooltje een voedselplant voor de rupsen van de aantrekkelijke kleine parelmoervlinder en duinparelmoervlinder.
Duinviooltjes bloeien uitbundig in het voorjaar en zijn vaak tot in de herfst nog bloeiend te vinden. In de herfst zijn de bloemen kleiner dan in de rest van de bloeiperiode.
Fototips
- Duinviooltjes zijn prachtige macro onderwerpen, probeer het beeldvlak van de bloemen evenwijdig aan je sensor te houden. Hierdoor kan je met een zo groot mogelijk diafragma werken. De planten groeien dicht bij de grond, door met een groot diafragma (laag f-getal) te werken krijg je een minder rommelige achtergrond.
- Mocht je nóg dichterbij willen komen, dan kan je nog altijd tussenringen plaatsen tussen lens en camera. Duinviooltjes zijn licht doorschijnend waardoor ze bij vroeg of laat tegenlicht oplichten als lampjes.
- Doordat de planten vaak in groepjes samen voorkomen op duinhellingen zijn beelden mogelijk van een veld viooltjes van dichtbij tot aan de horizon. Gebruik hiervoor een hoog f-getal (klein diafragma) en een groothoeklens.
Verspreidingskaart
Meer weten?
En dan nog dit!
Duinviooltjes hebben twee strategieën om de zaden te verspreiden. De eerste is dat wanneer de vruchten rijpen deze openspringen en de zaden weg worden geslingerd. De tweede is dat de zaden een zogenaamd mierenbroodje bij zich hebben, waardoor ze door mieren worden meegenomen naar een nieuw groeiplaats.
