Van oorsprong is de eikenprocessierups of -vlinder een soort van Zuid-Europa en Azië, in gebieden waar eikenbomen groeien. De eik is belangrijk, want het is de waardplant voor de vlinder en het leefgebied voor de rupsen.
De soort overwintert als ei. De vlinders leggen de eitjes in het najaar in het strooisel. Pas in het voorjaar komen ze uit en verschijnen de piepkleine jonge rupsen. Die zorgen voor weinig overlast. Eind mei en vooral in juni zijn de rupsen na vijf vervellingen volgroeid en kunnen ze overlast veroorzaken met hun brandharen. In juli verpoppen de rupsen en de maanden erna kun je vlinders aantreffen.
De volgroeide rups herken je aan de lange haren. Toch zijn dat niet de boosdoeners. De overlast komt van minuscule kleine brandhaartjes, die hij bij dreiging kan loslaten. Als je eikenprocessierupsen bekijkt of fotografeert: verstoor ze maar niet!
Het gedrag van de eikenprocessierupsen is best leuk om te bestuderen. Ze leven in een nest van spinsel en je ziet dat ze onderling contact zoeken. Ze bewegen ondersteboven over het spinsel en ze lijken elkaar te herkennen. Soms gaan ze met zijn allen op pad. Dan vormen de rupsen een lange rij en houden elkaar vast. Best een ingewikkelde onderneming die de nodige communicatie vraagt. De hele stoet trekt als een processie over de boom of door het gras op zoek naar een nieuw leefgebied. Zo komt de rups aan zijn naam.
2 reacties
Dag Inez, dankjewel voor het compliment! Ik benader de diertjes voorzichtig en heb dan ook nog nooit jeuk gekregen bij het fotograferen. En ze zijn mooi!
Ik verkoop mijn foto’s op buiten-beeld.nl, daar staat deze foto inderdaad ook bij.
Groet, Ron
wat een prachtige foto van de twee elkaar begroetende rupsen! Verkoop je die? Zelf heb ik ook meerdere foto’s van processierupsen. Het is zo jammer, dat insecten over het algemeen in een negatief daglicht worden gesteld. Iets meer respect voor de schepping zou al wat helpen.